Monday 9 May 2016

အေမတူ သမီး။

" ဟဲ့ ... သီတာမေရ ...ထေတာ့ဟဲ့။ တကထဲေတာ္ ... ေန႔ရွိသေရြ ႔ နင့္ကို ႏိႈးေနရတာက အလုပ္တစ္ခုေအ။ ေျပာမေျပာခ်င္ဘူး .. "
အရပ္ထဲ မိုးလင္းျပီမွ ဆိုရင္ေတာ့ မခင္သန္းျမင့္ တို႔သားအမိေတြရဲ ႔ ဆူသံပြက္သံေတြက မနက္ခင္းေတးသံပမာေပါ့ဗ်ာ။ ဒင္းတို ႔နဲ႕ အိမ္ခ်င္းကပ္လာငွားေနမိတဲ့ ေအာင္ျမင္ တစ္ေယာက္
ဒီအရပ္ထဲေရာက္ေတာ့မွ ဘာႏိႈးစက္မွ မလိုပဲ မနက္တိုင္း အလိုလိုႏိုးရပါေတာ့တယ္။ မႏိုးပဲ ေနႏိုင္မလားဗ်ာ ... ဟိုမဒန္းမေလး သီတာဆိုတာကလဲ ညညဆို ဘယ္မွာဘာလုပ္ေနလို႔ လဲ
မသိပါဘူး။ အေမ မုဆိုးမ မခင္သန္းျမင့္ တစ္ေယာက္ မနက္တိုင္း အာေပါက္မတတ္ႏိႈးရတယ္ေလ။ ႏႈတ္ၾကမ္းအာၾကမ္း ေတြဆိုေတာ့ ေခါင္းရင္းခန္း ငွားေနမိတဲ့ ေအာင္ျမင္ ခမ်ာ မခင္သန္းျမင့္
ရဲ ႔ အယုတၱအနတၱ ဆဲဆိုသံေတြနဲ႔ မိုးလင္းတိုင္း မ်က္ႏွာသစ္ရပါတယ္။
" ဒီဖာသည္မေလးကလဲ ထပါဆို ဟဲ့ ... ဆိုင္က ခုထိ မခင္းရေသးဘူး။ ေစ်းကသြားရဦးမယ္"
မနက္ခင္းဆို မခင္သန္းျမင့္က အိမ္ဆိုင္ကို ကပ်ာကသီခင္းကာ သီတာမနဲ႔ထားခဲ့ျပီး သူကဟင္းစားအတြက္ ေစ်းေျပးရျပီေလ။ ေစ်းကလဲမသြားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ ေအာင္ျမင္တို႕လို တေယာက္တည္းသမားေတြ
နယ္က ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ထမင္းဟင္းေလးေတြလဲ ခ်က္ေရာင္းရေသးတာကိုး။ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေပမယ့္ မုဆိုးမသားအမိအဖို႕ေတာ့ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္
ရွိပါတယ္။
အိမ္ရွင္ေတြက ကူညီ
တဲ့အေနနဲ႔ ဒီတံုကင္မွာပဲ ေရသံုးဖို႔ခြင့္ေပးထားခဲ့တာမို႔ ဘံုဆိုင္လို ျဖစ္ေနတာေပါ့ ခုေတာ့။ ဒီၾကားထဲ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာလဲ အိမ္ေတြက တအိမ္နဲ႔တအိမ္ ဘာျခံစည္းရိုးမွ မရွိၾကတာမို႔ တခါတေလ ဒင္းတို႔သားအမိက
ေအာင္ျမင့္ အဝတ္တန္းမွာေတာင္ အက်ီ ၤ ေတြ ဘာေတြ လွမ္းခ်င္လွမ္းေနၾကေသးတာ။ ကိုယ္ကလဲတေယာက္တည္းသမား ျပီးေတာ့လဲ သူတို႔က မုဆိုးမသားအမိဆိုေတာ့ကာ ေအာင္ျမင္လဲ ေတာ္ရံုတန္ရံုေတာ့ျဖင့္
ဘာမွေျပာမေနေတာ့တာ ၾကာပါျပီ။ အေနၾကာလာေတာ့လဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္မင္ရင္းစြဲေလးကလဲ ရွိလာတဲ့အျပင္ လူမသိသူမသိ ေအာင္ျမင့္ရင္ထဲက ကိစၥေလးေတြကလဲ ရွိေတာ့ကာ မခင္သန္းျမင့္တို ႔ သားအမိ
အေပၚ ေအာင္ျမင္ လိုတာထက္ပို ညွာတာ နားလည္ေပးမိေနတာပါပဲ။ သူ႔အေမရဲ ႔ ဆဲသံဆိုသံၾကားမွ အိပ္ရာကထေလ့ရွိတဲ့ သီတာမကေတာ့ ေၾကတြန္႔ေနတဲ့ ထမီကို ရင္ဘတ္မွာစည္းျပီး မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ဆင္းလာပါတယ္။ ေရတံုကင္မွာ မ်က္ႏွာသစ္ဖို ႔ ၾကိဳေရာက္ေနတဲ့ ေအာင္ျမင့္ကို
သီတာမက ႏွာေခါင္းရံႈ႕ ျပပါတယ္။ ဘြားေတာ္ ပူညံပူညံေပါ့ ။ တကယ္ေတာ့ ေရတံုကင္က ေအာင္ျမင္ငွားေနတဲ့ အိမ္ရွင္ကတူးထားတာပါ။ မခင္သန္းျမင့္တို႔ သားအမိကိုေတာ့ အရင္ထဲက
"ကိုေအာင္ ... ေရျပည့္ေနျပီေလ။ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ မသိပါဘူး ဒီလူၾကီးကလဲ.."
"ေၾသာ္ ... ေအး ေအး ။ အလုပ္ကိစၥေခါင္းထဲ ေရာက္သြားလို႔ပါေအ ။ လုပ္လုပ္ ... ျမန္ျမန္ ဟိုမွာ ညည္းအေမက ပြက္ေလာရိုက္ေနျပီ။ "
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ႏွိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွိပ္ေနတာ ေရျပည့္ေနမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ၾကီးထိုင္ျပီး သြားတိုက္ေနတဲ့ သီတာမကို အရွက္ေျပေျပာရင္းက မသိမသာ ၾကည့္မိျပန္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ထြားတဲ့ ကေလးမပဲေနာ္ ... အသက္ကေလး ၁၉ ႏွစ္ေလာက္နဲ႔ တင္းကားဖြံ ႔ထြားလွတဲ့ ဒင္းကေလးရဲ ႔ ဖင္ၾကီးက သူ႕အေမ ခင္သန္းျမင့္နဲ႔ နင္လားငါလားပဲ။ ေအာင္ျမင္နဲ႔ ေဘးတိုက္အေနအထား
ထိုင္ျပီး မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ လုပ္ေနတဲ့ မဒန္းမေလးကို စိမ္ေျပနေျပၾကည့္ေနရင္း ေအာင္ျမင္ ေစာေစာစီးစီး ကိေလသာေတြ ထၾကြေနပါေတာ့တယ္။ ဒီတင္ပါးေလးေတြကို စံုကိုင္ျပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ေဆာင့္
လိုးလိုက္ရရင္ေတာ့ အဆီတထပ္ အသားတထပ္ ျမိန္လိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္းကြာ...။
"ဟဲ့ သီတာမေရ နင္ကလဲ ဘာလုပ္လုပ္ၾကာလိုက္တာ မ်က္ႏွာသစ္တာလဲ ျမန္ျမန္သစ္ေဟ့ ။ နင့္လင္ရမွပဲ ၾကာခ်င္သေလာက္ၾကာစမ္း။ ခု ဆိုင္ေစာင့္ရမယ္ ျမန္ျမန္လုပ္။"
အေမကလဲ ဘာေတြေျပာေနမွန္း မသိဘူး ဆိုျပီး ဖင္ကေလး ရစ္ကာ ရစ္ကာ နဲ႔ ေျပးသြားတဲ့ သီတာမေလးရဲ ႔ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေအာင္ျမင္ တရိႈက္မက္မက္ ေငးေမာေနလိုက္မိပါတယ္။
မနက္ခင္းစာေလးကေတာ့ ဖူလံုသြားျပန္ျပီ... ေအာင္ျမင္လဲ အလုပ္ခ်ိန္ နီးျပီဆိုေတာ့ ကမန္းကတန္းပဲ ေရခ်ိဳးျပီး သုတ္ေျခတင္ရပါေတာ့တယ္။
မျဖစ္လို႔သာ ေစ်းကို ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာရတယ္။ ခင္သန္းျမင့္ စိတ္ထဲမွာ အိမ္က ဟိုဟာမကို တႏု႔ံႏုံ႔နဲ ႔။ တကထဲ မ်က္ႏွာသစ္စရာရွိ သစ္ျပီး ျမန္ျမန္ဆိုင္ထိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္ေတာ္ေလးနားမွာ ထိုင္ျပီး ဟန္ေရးျပေနေသးတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ခင္သန္းျမင့္တို႔က အံတိုေနျပီ။ ညည္းဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးေနလဲဆိုတာ က်ဳပ္သိပါတယ္ သီတာမရယ္။
က်ဳပ္ေမြးလို႔ ညည္းလူျဖစ္လာတာပါေအ။ ဘယ့္ႏွယ့္ေတာ္ မေအစားမယ့္ခြက္ ကိုမွ ဒင္းကတက္ႏိႈက္ခ်င္ေနေသးတယ္။ ေမာင္ေအာင္ေလး နဲ႔ က်ဳပ္ကျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ခရီးေတြေရာက္ေနႏွင့္ျပီဟာကို။
ဒင္းက အခုမွ ျဖတ္စားခ်င္လို႔ ရမလား။
က်ဳပ္ မွာျဖင့္ ေမာင္ေအာင္ေလး ကို ျမဴထားရတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး အရွက္ကို ကုန္ေရာေလ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ ကိုယ္ကလဲ ဒီကိစၥမွာ စိတ္သာၾကီးတာေလ ေတြ ႔ကရာအေကာင္နဲ႔ေတာ့ လီးပါျပီးေရာ မကုန္းႏိုင္ေပါင္။
ခင္သန္းျမင့္တို႔က စည္းေတာ့ထားတယ္။ ဟို တလမ္းေက်ာ္က တရုတ္မ မိခ်ိဳၾကီးလို ၾကံဳသလိုကုန္းတဲ့ ၾကံဳကုန္းမဟုတ္ဘူး။ ခု ဒီေကာင္ေလးကျဖင့္ လူရည္ေလးလဲသန္႔သလို ကိုယ့္ကိုလဲ မသိမသာငမ္းေၾကာ
ထထေနတာ သိလို႔ ခင္သန္းျမင့္ စိတ္ကူးယဥ္ထားတာေလ။ ပထမေတာ့ ခင္သန္းျမင့္ မရိပ္မိပါဘူး။ ဒင္းကေလးက ခင္သန္းျမင့္ ညေနဆိုင္သိမ္း ေရမိုးခ်ိဳးျပီဆို တံုကင္နား မေယာင္မလည္နဲ႕
ေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္။ ေရဆြဲသလိုလို အမိႈက္လွည္းသလိုလိုနဲ႔ ထမီရင္လ်ားနဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတာကို လာလာႏွာထေနတာမွန္း ေနာက္မွသတိထားမိတာ။
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ က်ဳပ္ကေမြးက်ဳပ္သားေလာက္ ရွိတဲ့ အရြယ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္ခါမွ မကဲဘူးေသးေတာ့ စမ္းၾကည့္ခ်င္လာေရာ။ သန္ေတာ့သန္လိုက္မယ့္ ျဖစ္ခ်င္းေနာ္။ က်ဳပ္ဖင္ကားကားၾကီးေတြကို
ေအာင္ျမင္ေလးက အားရပါးရေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနတာကို စိတ္ကူးရင္းနဲ႔ေတာင္ က်ဳပ္ၾကက္သီးေတြထထ လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္က မစဘူးေတာ္ေရ...အင္းေပါ့ေလ သူ႔အရြယ္နဲ႔ က်ဳပ္အရြယ္
ဆိုေတာ့လဲ သူ႔ခမ်ာ စရမွာ ခက္ရွာမွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ မသိမသာက်ဳပ္ကပဲ စစေပးေနရတယ္။ မထိတထိေလးေတြေပါ့ရွင္ ... တခါတေလ က်ဳပ္ဖင္ၾကီးေတြကို သူ႕ေရွ ႔ မွာ မလိုအပ္ပဲ အၾကာၾကီးကုန္းျပေနတာ
မ်ိဳးတို ႔ ၊ က်ဳပ္ႏို႔ ေတြကို ျမင္ေအာင္ တခုခုကုန္းေကာက္ျပတာမ်ိဳးတို႔ ၊ ညစ္တီးညစ္ပတ္ တစ္တစ္ခြခြေတြ သူၾကားေအာင္ တမင္ေျပာတာမ်ိဳးတို႔ေတြ လုပ္ေပးျပီး ျမဴလာတာေလ။ က်ဳပ္ ဟာၾကီးကိုေတာ့ မျပပါဘူး
ေစာေသးတယ္ေလ။ အလကားျပတိုင္းေကာင္းတာမွ မဟုတ္တာ။ တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္က က်ဳပ္ဟာၾကီးကိုလဲ ျပခ်င္သလို ...ဒင္းကေလးရဲ ႔ ပစၥည္းကိုလဲ ျမင္ဖူးခ်င္ပါရဲ ႔ ။ ဘယ္ေလာက္မ်ားထြားလိုက္ သန္လိုက္
မလဲေပါ့ရွင္။ ေယာက်္ားေတြပဲ စိတ္ကူးတာမွ မဟုတ္တာ ။ က်ဳပ္တို႔မိန္းမေတြမွာလဲ စိတ္ကူးေတြ ရွိတာေပါ့ေတာ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္သန္းျမင့္တို႔ကေတာ့ ရွင္တို႕ပစၥည္းၾကီးတာေသးတာထက္ ဘယ္ေလာက္
တက္ညီလက္ညီ ခ်စ္ပြဲဝင္ႏိုင္မလဲဆိုတာကိုပဲ စိတ္ဝင္စားတယ္ ရွင္။ ေအာင္ျမင္ေလးရဲ ႔ လူစြမ္းလူစကို သန္းျမင့္သိခ်င္လွပါျပီေတာ္..။
ဒါေပမယ့္ ခက္ေနတာက အိမ္က ဗိုင္းနာမ ။ ကိုယ္ေမြးထာတဲ့ဟာမို ႔ ကိုယ္လဲ သိပါရဲ ႔ေတာ္။ မႏွစ္တႏွစ္ကမွ ဖင္ေလးကား ႏို႔ေလးထြားလာျပီး အပ်ိဳျဖစ္တာ။ ဒီအရြယ္ေတြရဲ ႔ သဘာဝတိုင္းေပါ့။
မဒန္းမ ဆတ္စလူးကိုခါေနတာပဲ။ ေကာင္မအရည္ကရႊမ္းျပီေလ လီးနံ႔ရတာနဲ႔ ကပ္ခ်င္ေနျပီေပါ့။ ကိုယ္လဲ ငယ္ရာကၾကီးလာတာဆိုေတာ့ နားလည္ပါတယ္။ မရြနဲ႔မေျပာပါဘူး။ ဗိုက္မၾကီးရင္ေတာ္ျပီ
ရြခ်င္တဲ့အေကာင္နဲ႔ရြလို႔ ေျပာထားျပီးသား။ တားေနလို႔လဲ ရတာမွမဟုတ္တာ ။ ကိုယ္မွ တခ်ိန္လံုးလိုက္မၾကည့္ႏိုင္တာ။ အေမလုပ္သူက နားလည္ေပးျပန္ေတာ့..ၾကည့္ ခုဒင္းက အေမ့စားက်က္ကို လုခ်င္တယ္။
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သမီးလဲ။ ေမာင္ေအာင္ျမင္ေလးနဲ႔ စဖို႔ဟာကိုလဲ ဒင္းမရွိတဲ့အခ်ိန္မွ ျဖစ္မယ္ေလ။ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ ပထုတ္ရမလဲဆိုတာလဲ ခင္သန္းျမင့္ၾကံေနပါရဲ ႔ ။
(ၿပီးပါၿပီ)

No comments: