ထြန္းရီတစ္ေယာက္ အိပ္ၿပန္ခ်ိန္နီးၿပီမို႔ လွန္ထားေသာ ႏြားထီးႏွစ္ေကာင္နွင့္ ႏြားမသားအမိကုိ
ၿပန္ေခၚရန္တအဲ တငြ ္းမွ ထကြ ္လာခ့သဲ ည္။
ႏြားေတြက ယာခင္းႏွစ္ကြက္ေက်ာ္မွာရွိေနသည္မို႔ အတန္ငယ္လွမ္းသည္။သူ႔ယာခင္း ေတြက
ေတာင္ေၿမမွာပင္ ကပ္လွ်က္ရွိသည္။
အထီးတစ္ေကာင္က ႀကိဳးလြတ္ၿပီး အေတာ္ေဝးေဝးရွိ ေတာင္ေၿခ
လွ်ိဳႀကားမွာေရာက္ေနသၿဖင့္ ဆြဲေခၚရန္သြားစဥ္ ဘယ္ဘက္ေတာင္ခါးပန္းရွိ အလြန္ထူထပ္ေသာ
ဝါးရုံေတာႀကားဆီမွ……………….
“…..ရႈး…..ရႈး……က်စ္………က်စ္……….” ဟူေသာ အသံႀကားရသၿဖင့္ ေမာ့ႀကည့္လိုက္သည္။ေအးမူက
အသံမထုတ္ဘဲ သူ႔ကို လက္ရပ္ေခၚေနသၿဖင့္ ႏြားသို သစ္ငုတ္တစ္ခုတြင္ ခ်ည္ထားလိုက္ၿပီး ေအးမူရွိရာသို႔
သမန္းပင္ ဝါးရုံပင္မ်ားကို ေက႔ၿြဖတ္ေက်ာ္ရင္း “…..ဒီေကာင္မ တစ္ေယာက္ထဲ ဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္…”
ဟူေသာအေတြးၿဖင့္ ေအးမူရွိရာသို႔တက္လာခဲ့သည္။
မိုးေကာင္းေသာရာသီမို႔ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ က်ခတ္ဝါးပင္မ်ားက ပိန္းပိတ္ေအာင္
စိမ္းစိုထူထပ္လွ်က္ရွိေနပါသည္။အႀကံအဖန္လုပ္ရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ ဂ်က္တစ္ခုပါလားဟု ေတြးရင္း
ထြန္းရီ က်ားၿပံဳးၿပံဳးလိုက္သည္။
ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္ မအားလပ္သည္မို႔ သည္ေနရာသို႔ ထြန္းရီမေရာက္ၿဖစ္ပါ။ ယခုမူ သစ္ေတာ႒ာနမွ
ထင္းမခုတ္ရန္အတင္းအက်ပ္တားၿမစ္ထားသည္မို႔ ပို၍ပင္ မေရာက္ၿဖစ္ေတာ့။ေအးမူရွိေသာ
ေနရာသို႔ေရာက္ေသာအခါ ပို၍ပင္ အံ့ၾသရၿပန္သည္။
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ဝါးရုံပင္ေတြက ထူထပ္စြာေပါက္ေနသေလာက္ အလယ္ရွိ ၁၀ ေပ
ပတ္လည္ခန္႔ကြက္လပ္မွာမူရွင္းလင္းေနသည္။မွ်စ္ခ်ိဳးသူ၊မႈိရွာသူတို႔၏စခန္းခ်ရာ ေနရာမို႔လားမသိ
ေအာက္ေၿခတြင္ ေၿမဇာၿမက္ပင္မ်ားမွတစ္ပါး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိေန ပါသည္။ေဘးဝဲယာရွိ
ဝါးရုံကိုင္းဖ်ားတို႔က အုပ္ဆိုင္းယွက္မိုးထားသၿဖင့္ အမိုးသဖြယ္လည္း ၿဖစ္ေနၿပန္သည္။
ထြန္းရီတစ္ေယာက္ သူဖတ္ဖူးေသာ ေတာထဲက ထင္းေခြသမတစ္ေယာက္ႏွင့္
ဖိုးသူေတာ္တစ္ပါးတို႔၏ကာမဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို သြားသတိရလိုက္မိသည္။အင္း ေနရာတိုင္းမွာ
ကာမရွိသည္ဆိုသလိုပါလား………
ေအးမူက ထနြ ္းရီကိုေတ႔ေြ သာအခါ……
“……လာပါအုံးဟ့ဲ ဒီမွာ ငါ့မွ်စ္စည္း ပင့္ေပးစမ္းပါ…….မ်ားေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ မႏိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္…..”
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္။မွ်စ္စည္းက အေတာ္ႀကီး၏။လက္တေပြ႔စာပင္မက။ေနာက္ၿပီး မႈိဥနက္ေတြကလည္း
က်န္ေက်ာင္းကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ႀကီးႏွင့္ တစ္လံုး။ေတာ္ေတာ္ ေလာဘႀကီးတဲ့ ေအးမူဟု
ထြန္းရီစိတ္ထဲထင္လိုက္သည္။ေအးမူက အေပၚမွထပ္ဝတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ီၤလက္ရွည္ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းကို
ေခါင္းခုလုပ္ရန္ ခၽြတ္လိုက္သည္။အတြင္းက ဝတ္ထားေသာ အက်ီၤက နီညိဳေရာင္ခါးတိုလက္ၿပတ္
တက္တရြန္အက်ီၤဝတ္ထားေသာ ထဘီကလည္း နက္ၿပာေရာင္ေလယာဥ္ေမာင္စ။ ေတာ္ဝတ္ထဘီ၊
အက်ီၤမ်ားၿဖစ္၍ အေရာင္ကေတာ့ အေတာ္လြင့္ပ်ယ္ေနပါၿပီ။
သို႔ေသာ္………….စိုေၿပၿဖဴဝင္းေသာ သူမအသားအေရႏွင့္ အလြန္လိုက္ဖက္
လွသည္။သူမ၏မိန္းမပီသေသာ စြဲမက္စရာအလွမ်ားကို အဝတ္အစားႏြမ္းတို႔က ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္စြမ္း
မရွိပါေပ။
ေအးမူ၏အဖုအထစ္၊အမို႔အေမာက္၊အရႈိက္အဟိုက္ အစြင့္အကားတို႔က ေတာဝတ္အႏြမ္းတို႔ကို
ထြင္းေဖါက္၍ ထင္းထင္းႀကီးေပၚလြင္ေနပါသည္။ ထို႔အၿပင္ ေသြးသားဆူၿဖိဳးၿပီး
အလွေတြတိုးေနသည့္အတြက္ ထြန္းရီစိတ္ေတြ ဗေလာင္ဆူ လႈပ္ခတ္လာ၏။အင္းေလ………တစ္ခ်ိန္က
ရြာ၏ကြမ္းေတာင္ကိုင္ဆိုေတာ့လည္း သည္ေလာက္ေတာ့ ရွိေပမေပါ့။
ေအးမူအသက္က……ထြန္းရီႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္း…….(၂၆)ႏွစ္ ဝန္းက်င္သာ ရွိေသး၏။
သူမေယာက်္ား ခင္ေမာင္ဝင္းက ကခ်င္ၿပည္နယ္ဘက္ ေက်ာက္တူး ထြက္သြားရာ (၆)လေက်ာ္ရွိၿပီ။
ယခုအခ်ိန္ထိ ၿပန္မလာေပ။
ငွက္ဖ်ားမိၿပီး ေသသလိုလို၊အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က်ေနသလိုလို၊အသတ္ခံရ သလိုလို
သတင္းေတြထြက္ေ။ဘာမွေတာ့ သဲသဲကြဲကြဲမသိရ။ရြာသူရြာသားေတြအဖို႔ သည္မွ်အထိ
မ်က္စိေရးမေပါက္ႀကပါ။
ေအးမူမွာ သားတစ္ေယာက္သာ ရေသး၏။သူ႔သားက အခုမွ(၂)တန္းသာ ရွိေသး၏။
ခင္ေမာင္ဝင္း မိဘမ်ားႏွင့္အတူေနရ၏။ခင္ေမာင္ဝင္း ထြက္သြားၿပီး (၃)လ အႀကာတြင္ ခင္ေမာင္ဝင္း
အေမလည္း ေသြးတိုးေရာဂါႏွင့္ ဆံုးသြားသည္။
ခင္ေမာင္ဝင္းအေဖ ေအးမူ ေယာကၡမ နာမည္က ဦးထြန္းဟန္။ အသက္က(၄၈)ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီ…။
ေတာင္သူလယ္လုပ္။ေဆးလည္းကု၊ပေယာဂလည္း ကုသည္။ခင္ေမာင္ဝင္းက တစ္ဦးတည္းေသာသားမို႔
အေမြကိစၥအရႈပ္အရွင္းလည္း မရွိသည့္အတြက္ ေအးမူအဖို႔အေတာ္ေလး အဆင္ေၿပလွသည္။
ေၿမယာအကြက္ေတြက ထြန္းရီတို႔ေလာက္ မရွိေတာ့သည့္တိုင္ (၁၅)ဧကေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိသည္။
ဦးထြန္းဟန္ကိုယ္တိုင္ သန္တုန္း ၿမန္တုန္း က်န္းမာတုန္းမို႔ လိုအပ္ေသာအခါ
မွသာ လူငွားတစ္ေယာက္ေခၚၿပီး ေယာကၡမႏွင့္ေခၽြးမတို႔ ကိုယ္တုိင္လုပ္ႀကပါသည္။
သူတို႔ယာခင္းမ်ားက ရြာအနီး ပတ္ဝန္းက်င္မွာသာရွိသည္။
ထြန္းရီတစ္ေယာက္ အိမ္က မိန္းမက ဗိုက္ႀကီးႏွင့္မို႔ မိန္းမနဲ႔ ကင္းၿပတ္ေနသည္မွာ အေတာ္ႀကာၿပီ။ဒါက
ဒုတိယဗိုက္ၿဖစ္၏။ပထမကေလးက ေအးမူသားႏွင့္အသက္တူ အတန္းတူ မိန္းကေလးၿဖစ္၏။
ဘာေႀကာင့္လဲေတာ့မသိ။သူ႔မိန္းမသာ တစ္ဗိုက္ထြက္လာသည္။ေအးမူ ကေတာ့
တစ္ဗိုက္မေပၚေသးပါ တစ္ေယာက္ထဲသာေမြးၿပီး ေသြးသားဆူၿဖိဳး အလွေတြ တိုးေနသည့္
ေအးမူေစာက္ဖုတ္က သူ႔မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ထက္သာေပေတာ့မည္။
ဒီတစ္ဗိုက္ ေမြးရၿပန္လွ်င္ သူ႔မိန္းမေစာက္ဖုတ္က တစ္ခါၿပဲရ က်ယ္ရအံုးမည္။
ေစာက္ဖုတ္က်ဥ္းလာေအာင္ဆိုၿပီး ထိကရုံး၊ပဥၥငါးပါးၿပဳတ္ေရၿဖင့္ ေဆးရေက်ာရ စိမ္ရတာလည္းအေမာ။
ကေလးမ်ားတဲ့ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ဆိုသည္မွာ ထုံးစံအတိုင္းၿပဲမည္။ ေစာက္ေခါင္းက်ယ္မည္။
ဒီေတာ့ လီးေသးတ့ေဲ ကာင္ေတအြ ဖို႔ လုပ္ရတာဘယ္ေကာင္း ေတာ့မည္နည္း။ဒီႀကားထဲ
ကိုယ့္ထက္လီးႀကီးတ့ဲ အေကာင္န႔ ဲ ေတ႔သြ ာြ းလို႔ကေတာ့ သြားကေရာမွတ္။
ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ပါေသး၏။ထြန္းရီလီးက စံခ်ိန္လြန္ မဟာစူပါလီးႀကီးမို႔သာ။
တစ္ခါက မထင္မွတ္ဘဲ ကေလးရွစ္ေယာက္အေမ မလွသိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေခ်ာင္လိုးလိုက္ရသည္။
စဥ္းစားႀကည့္ေပ့ါ။ကေလးရွစ္ေယာက္ ထြက္ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဘယ္ေလာက္ က်ယ္မလဲဆိုတာ။သို႔ေသာ္
ထြန္းရီလီးႏွင့္ေတာ့ အံက်ဂြင္က်ပင္။
မလွသိုင္းသည္ပင္ ထြန္းရီလီးအရသာကို စြဲသြားသည္။အခြင့္သာရင္
သာသလို လာလာလိုးဘို႔ လိုလိုလားလားပင္ ဖိတ္ေခၚထားသည္။မလွသိုင္း ဆိုတာက အခု
ေအးမူရ့အဲ ေဒၚအရင္း။တဏွာကလည္း အလြန္ႀကီးသည္။ေၿခသလုံးတုတ္တုတ္ ဖင္ဆုံႀကီးႀကီး ႏို႔အုံႀကီးက
တြဲတြဲ လက္ေခ်ာင္းေတြက တုတ္တုတ္ႏွင့္ဟတၳနီ အမ်ိဳးအစားႀကီးလားေတာ့မသိ။အခုခ်ိန္ထိ ရုပ္ေရမက်။
လိုးခ်င္စရာေကာင္းတုန္းပင္။
အခုလို လူသူကင္းဆိတ္တ့ဲ ေတာတြင္းတစ္ေနရာမွာ အဖုအထစ္ အမို႔အေမာက္၊အရိႈက္အဟိုက္၊
အစြင့္အကားေတြႏွင့္ တစ္လံုးတခဲႀကီး ၿပည့္စံုလွေသာ ေသြးသားဆူၿဖိဳးၿပီး အလွေတြ
တိုးခ်င္တိုင္းတိုးေနသည့္ တပ္မက္ဖြယ္ရာ သက္တူရြယ္တူ ေအးမူက ထြန္းရီကို မွ်စ္စည္းပင့္ေပးရန္
ေခၚသည္ဆိုေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ ေအးေအးေဆးေဆးပင္။
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ထားၿပီး ညာဘက္ေၿခကို ခပ္ေကြးေကြးေလး စဥ္းလွ်က္
ဘယ္ဘက္ဒူးကိုေထာက္ကာ မို႔ေမာက္ေဖါင္းတင္းေနေသာ ရင္အစံုကို ေကာ့ၿပီး ခပ္ကားကား
ခပ္ဟဟႀကီးမ်ားေတာင္ ထိုင္ေနလိုက္ေသးသည္။ထြန္းရီ ကိုလည္း တစ္စံုတရာေၿပာရန္ စိတ္ကူးရွိေနပံုရ၏။
ေစာေစာက ခၽြတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ီလက္ရွည္ၿဖင့္ သူမမ်က္ႏွာႏွင့္လည္ပင္းတဝိုက္က ေခၽြးမ်ားကို
ေၿပာင္စင္ေအာင္ သုတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လက္ေမာင္းႏွင့္ ဂ်ိဳင္းတဝိုက္က ေခၽြးစမ်ားပါမက်န္
သုတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ၿပီးမွ ေစာေစာကအတိုင္းပင္ ၿပန္ထိုင္လိုက္ရင္း………………………
“……ဟူး…..ဖူး…..ေမာလိုက္တာဟာ….အခုခ်ိန္မွာေတာ့ နင့္မိန္းမက ဇိမ္က်ေနတာဘဲ…..ေကာင္မက
ဗိုက္တစ္လုံးန႔ဆဲ ိုေတာ့ စားလိုက္ ၿဖကဲ ားအိပ္လိုက္န႔ဲ အေတာ္ ဟုတ္ေနတာ….”
ထြန္းရီက ေအးမူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေဘးတိုက္ အေနအထားတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး…………………
“…….အင္း…..အဟင္း……..သူကေတာ့ ဇိမ္က်မွာေပါ့ဟာ…..ငါ့မွာေတာ့ ညစာငတ္ေနတာ
အေတာ့္ကိုႀကာသြားၿပီဟ…..ေအးမူရ…..”
ေအးမူက ထနြ ္းရီကို ေစ႔ႀြကည့္လိုက္ရင္း………………
“…..ဟင္……နင့္ေကာင္မကလဲ လြန္လွပါလားဟဲ့…… ဒီဗိုက္အေႀကာင္းၿပၿပီး ထမင္းေတာင္ ေန႔ဘို႔ညစာ
မခ်က္ဖူးလား…..”
ေအးမူစကားေႀကာင့္ ထြန္းရီ တဟားဟား ရယ္လိုက္သည္။
“…..ဟာ…..နင္ကလဲ တံုးလိုက္တာ ထမင္း၊ဟင္းကေတာ့ သူမခ်က္လဲ ငါ့အေမက ခ်က္တာေပါ့ဟ….ငါ
ငတ္ေနတ့ညဲ စာက….ဒါ ဒါ က ဲ သိၿပီလား….”
ထြန္းရီက လက္ညွိးႏွင့္လက္မကို ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာေလး ကြင္းၿပၿပီး ေစာက္ဖုတ္ပံုသဏ၏သ႑ာန္
လုပ္ၿပလိုက္သည္။သည္ေတာ့မွ ေအးမူက သေဘာေပါက္သြားၿပီး…….
“……သြား….ေသခ်င္းဆိုး…..အယုတ္ေကာင္…..ငါက အဟုတ္မွတ္လို႔……ဟြန္း… ေတာ္ေတာ္ယုတ္….”
မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေၿပာလိုက္သည္။ေအးမူ မ်က္ေစာင္းထဲတြင္ တစ္စံုတရာကို
မြတ္သိပ္ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနမႈအၿပည့္ပါေသာ အေရာင္လက္လက္မ်ားကို ထင္းကနဲ ေတြ႔လိုက္ရသည္။
“….ေအာ္……နင္ကလဲဟာ….မိန္းမဒါၿဖစ္ေနမွေတာ့ ဒါ ငတ္တယ္လို႔ေၿပာတာမ်ား ဘယ္ကလာ
ယုတ္ရမွာလဲ….ဟဲ…ဟဲ…”
ထြန္းရီက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဗိုက္ႀကီးသယ္ပံုစံမ်ိဳး ဗိုက္ၿပၿပီး ေစာေစာကလို
ေစာက္ဖုတ္ပံုစံလုပ္ၿပလိုက္သည္။ေအးမူမ်က္ႏွာတြင္လည္း အရွက္ႏွင့္ရမၼက္ေရာစပ္ ထားေသာ
ရာဂေသြးမ်ား ၿဖစ္ထြန္းလာၿပီး မ်က္ႏွာတၿပင္လံုး နီၿမန္းသြား၏။
“……ကဲ……ေတာ္စမ္းပါ…..နင့္မိန္းမ ေမြးၿပီးမွ ငတ္သမွ် အတိုးခ်စားေတာ့ေပ့ါ..
ငါ နင့္ကို ေၿပာစရာရွိလို႔တမင္အခ်ိန္ဆြဲၿပီး ေစာင့္ေနတာဟဲ့….”
“…….ဘာလဲ….နင္က ….ငါ့ကို သနားၿပီး ေကၽြးခ်င္လို႔လား….”
“….ဟြန္း…ေသနာေကာင္ ထြန္းရီေနာ္…..မယုတ္မာနဲ႔…ဒီေနရာက နတ္ႀကီးတယ္ ဘာမွတ္လဲ ေၿပာမရရင္
ငါထလုပ္ၿပစ္လိုက္မွာ….”
ေၿပာမည္သာ ေၿပာရတာ…..ေအးမူတစ္ေယာက္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးမ်က္ႏွာၿဖင့္ သူ႔ကိုႀကည့္ေနေသာ
တဏွာဗို႔အားၿပင္းသည့္ ထြန္းရီ၏ ရမၼက္မ်က္လံုးမ်ားေႀကာင့္ ႀကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထမွ်
ႏွလံုးခံုရင္တံုသြားပါေတာ့၏။
သူမလည္း ေယာက်္ားႏွင့္ကင္းၿပတ္ေနေသာ မိန္းမပဲေလ……သူမအေနၿဖင့္ ထြန္းရီနည္းတူ
ကာမအာသာဆႏၵမ်ား အမွန္ပင္ရွိေနေသာ္လည္း မိန္းမသားမို႔သာ သုိဝွက္ဟန္ေဆာင္ထားရသည္။
ဘယ္ေလာက္ပင္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္း သူမကိုယ္ႏႈိက္က ထြန္းရီကို မသိမသာ
ၿမဴဆြယ္မိေသာအၿဖစ္ကိုကား သူမကိုယ္တိုင္ မသိရွာဘဲ ၿဖစ္ေနေတာ့သည္။
ေအးမူက ဖင္တံု ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွေသာေႀကာင့္ ထြန္းရီရဲ့ အႀကည့္မ်ားကို
ရင္မဆိုင္ဝံ့ေတာ့ဘဲ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်ကာ….
“……တကယ္ေၿပာတာပါဟ့ ဲ ထနြ ္းရီရ့…ဲ .ငါနင့္ဆီက အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ ငါ့မွာတကယ္
အခက္အခဲရွိေနလို႔ ေငြ ၃၀၀၀ ေလာက္ခနေခ်းစမ္းပါ……အတိုးေတာ့ မယူနဲ႔ေပါ့ဟာ…..၁၅ ရက္အတြင္း
ၿပန္ေပးမွာပါ ….ငါရစရာရိွတ့ ဲ ေင ြ ၅၀၀၀၀က မိခင္လိႈင္ဆီက အခုထိမရေသးလို႔ စိတ္ခ် ငါ သူ႔ဆီက
ၿပန္ရရၿခင္း နင့္ကို ၿပန္ဆပ္မွာပါ “
ေအးမူက သူေၿပာစရာရွိသည္ကို တဆက္တည္းေၿပာခ်လိုက္ၿပီး ထြန္းရီမ်က္ႏွာကို
မသိမသာေမာ့ႀကည့္လိုက္သည္။
“…….ေအးပါ…..ရပါတယ္……ဒါေပမ့ ဲ နင္ေၿပာသလို ၁၅ ရက္ပဲေနာ္……မိန္းမက
ေမြးခါနီးၿပီ….ညက်လာယူလွည့္ေပါ့…ဟာ …ေနအံုး…ေနအံုး….အိမ္လာမယူနဲ႔…
ခင္ႀကည္တို႔အိမ္လာခ့…ဲ .ငါအဒဲ ီက…ေစာင့္ေနမယ္…..ၿမဝတီပထမကားအခ်ိန္ေလာက္”
ေအးမူတစ္ေယာက္ အခုမွ သက္ၿပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့သည္။စုေႀကးေငြ မထည့္ႏိုင္တာ တပါတ္ေက်ာ္ၿပီ။
“…..ေအးပါဟယ္ နင့္ေက်းဇူးကို မေမ့ပါဘူး….”
“…..အံမယ္ေလးဟာ…..ႀကီးက်ယ္လိုက္တာ….ကိုယ့္ရြာသူရြာသားအခ်င္းခ်င္းဘဲ ေက်းဇူးတင္စရာ
မလိုပါဘူး….လိုအပ္လာရင္ ကူညီရမွာေပါ့…..နင္လဲ ခင္ေမာင္ဝင္း နဲ႔သာ မရရင္
ငါ့မယားၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာ…….ေအး..တခုေတာ့ရွိတယ္ေနာ္…..နင့္……
လိုအပ္ခ်က္ကို ငါက…..ကူညီသလို…ငါ့လုိအပ္ခ်က္ကိုလည္း….နင္…ၿဖည့္ဆည္း ေပးရမယ္…….”
ထြန္းရီက ေအးမူနားတိုးကပ္လိုက္သည္။ေအးမူကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကို
ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ေအးမူကလည္း ၿငင္းဆန္ဘို႔ စိတ္ကူးမရွိပါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္
ေႀကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ဆက္ရက္ေတာင္ပံႀကိဳးေတြလို ၿဖစ္ေနႀကသည္ မဟုတ္ပါလား။တေယာက္ကလည္း
ေယာက်္ားႏွင့္ကင္းကြာေနတာ ၆လခန္႔ရွိၿပီ။တစ္ေယာက္ကလည္း မိန္းမဗိုက္ႀကီးေနသည့္အတြက္
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီး မေတ႔ရြ သည္မွာ ႀကာေလၿပီ။ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္သည့္အဆုံး ဗိုက္ႀကီးေနေသာ မိန္းမကို
ေဘးေစာင္းေကြးအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္မွ ခပ္ဖြဖြလိုးရသည္။အထဲကကေလးကို ထိခိုက္မည္ စိုး၍ လိုးရတာ
အားမရ…..ထြန္းရီက အလိုးႀကမ္းသည္။ သို႔ေသာ္ လရည္ထြက္သြားေတာ့လည္း ခဏေတာ့
အာသာေၿပၿငိမ္းသြားသည္ပင္………
ဗိုက္ထဲက ကေလးက အထီးလားအမလားေတာ့ မသိ အေမႏွင့္အေဖ လုပ္သူတို႔၏
ေသာင္းႀကမ္းလွေသာ ကိေလသာကာမတဏွာဓာတ္ေတြကေတာ့
ကေလးကို ကူးစက္မွာေသခ်ာလွသည္။ထြန္းရီက ေအးမူကို ဖက္ထားရာမွ နားနားကပ္ၿပီး…….
“….ေအးမူ….ဒို႔လုပ္ႀကရေအာင္ေနာ္….”
ေအးမူက ေခါင္းၿငိမ့္ၿပသည္။…….အခ်ိန္ႀကာႀကာႏူးနပ္ႏႈိက္ဆြမေနေတာ့ဘဲ အေၿခအေနအရ ၿမန္ၿမန္လုပ္မွ
ၿဖစ္မွာမို႔………
“…ေအးမူရ…..အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူးဟ…အဲဒီေတာ့ နင္က မွ်စ္စည္းေပၚလက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပး……ဒါမွ
တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး အားရမွာ…..ေအာက္ကအခင္းလဲမရွိေတာ့ ပက္လက္လွန္လိုးရင္လဲ နင္လဲ
ေက်ာနာမယ္….ငါလဲ ဒူးပြန္းမယ္…ဒီမယ္ႀကည့္ပါအံုး…
ငါ့ေကာင္ႀကီး…ေကာ….”
ထြန္းရီ ေအးမူကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးေပၚအုပ္တင္ေပးလိုက္သည္။ ပုဆိုးတြင္းမွ
မာန္ဟုန္ၿပင္းၿပင္း ေတာင့္တင္းမာေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတုတ္ရွည္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိရာ
ေအးမူတကိုယ္လံုး ဖ်ဥ္းကနဲ ဖ်ဥ္းကနဲ ႀကက္သီးေမႊးညင္းေတြထသြား၏။
ထြန္းရီလီးႀကီးက သူ႔ေယာက်္ားလီးထက္ အဆမတန္ႀကီးသည္ကို အလုိလိုသိလုိက္သည္။
စိတ္ထဲမွာလည္း အလြန္႔အလြန္႔ ေက်နပ္သြားေတာ့၏။ အမွန္ အားၿဖင့္ ေအးမူမွာ ထြန္းရီထင္သလို
လီးႏွင့္ၿပတ္ေနသူ ကား မဟုတ္ပါ။ သူ႔အေႀကာင္းႏွင့္သူ ရွိၿပီးၿဖစ္၏။
“……ၿပစမ္း….နင့္ေစာက္ဖုတ္ကေကာ ဘယ္လိုေနလဲ မသိဘူး…”
ထြန္းရီက ထဘီေအာက္မွ လက္ရႈိၿပီး ေအးမူေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဝါးႏွင့္စမ္းႀကည့္ လိုက္ရာ
ခုံးထေဖါင္းအိေနေသာ အေတ႔ကြ ို ခံစားလိုက္ရသည္။ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား တစ္ဝိုက္တြင္ စိမ့္စိုေနေသာ
ေစာက္ေရေစးေစးၿပစ္ၿပစ္တို႔ကိုပါ စမ္းမိလုိက္၏။
မဆြေတာ့ဘူးဟု ဆံုးၿဖတ္ၿပီးကာမွ မေနႏိုင္လြန္းသၿဖင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ခလယ္ထိပ္ၿဖင့္
ပြတ္ထိကလိဆြေပးလိုက္ရာ အင့္ကနဲ အသံထြက္ၿပီး ဟင္းကနဲ သက္ၿပင္းခ်ကာ ေအးမူတကိုယ္လံုး
ဆတ္ကနဲ တုန္ခါသြား၏။
“….ကဲ..ထဟာ….အဲဒီမွ်စ္စည္းေပၚမွာ လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးထား…ငါေနာက္ ေနလိုးေပးမယ္….ဒါမွ
အားရပါးရရွိတာ….နင့္ေကာင္က ဒီလိုလိုးေပးဘူးလား…”
“…….အင္း….တခါတေလေတာ့…လိုးတယ္….”
ေအးမူက ေခါင္းၿငိမ့္ေၿပာရင္း မတ္တပ္ထကာ ထြန္းရီအလိုက် မွ်စ္စည္းေပၚတြင္ လက္ေထာက္လွ်က္
ကုန္းေပးထားလိုက္သည္။။ထြားကားေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးက ထြန္းရီ၏ရမၼက္စိတ္တို႔ကို
ပိုမိုထႀကြၿပင္းထန္ေစသည္။ထြန္းရီက ထဘီကို ေအာက္မွ ပင့္လွန္လိုက္ၿပီး ခါးဆီသို႔ ပို႔ကာ
စုညွပ္ထားလိုက္၏။ အခုမွ အိစက္ၿဖဴေဖြးထြားကားလွ ေသာ ဖင္သားဆိုင္ႀကီးေတြက ထင္းကနဲ လင္းကနဲ
ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။
ထြန္းရီက ပုဆိုးကို ကြင္းလံုးခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္တြင္ ပံုထားလိုက္သည္။
ေအးမူ၏တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ဖဝါးၿဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဆတ္ကနဲ ပုတ္လုိက္ၿပီး
ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အဝႏွင့္ေတ့ကာ လက္ၿဖင့္ဆုပ္ကိုင္၍
လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္သည္။ေစာက္ေရတို႔က အိုင္ထြန္း မတတ္ စိုရႊဲေနၿပီမို႔ စိြ….စြပ္….ၿပိြ…ၿပြတ္….စြပ္
စြပ္ ဟူေသာ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။
ကေလးေမြးဖူးေသာ အအိုေစာက္ပတ္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ထြန္းရီ၏စံခ်ိန္လြန္ မဟာစူပါလီးႀကီးက
ႀကီးလြန္းသၿဖင့္ ေလွ်ာေလွ်ာရႈရႈ ဝင္ဘို႔ ခဲယဥ္းသည္။ထြန္းရီက လီးကို ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔
ထိုးမသြင္းေသးဘဲ ႏႈတ္ခမ္းဝတစ္ဝိုက္တြင္သာ ပြတ္ဆြ ကလိေနသည္မို႔ ေအးမူတစ္ေယာက္ မရိုးမရြႏွင့္
အခံရခက္ေနသည္။ေစာက္ဖုတ္ တခုလံုးလည္း ခံခ်င္စိတ္ေႀကာင့္ ယားႀကြပြထလာ၏။
ထြန္းရီက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေႀကာင္းအလိုက္ သူ႔လီးႀကီးကို ထက္ေအာက္ဆြဲခ် လိုက္ၿပီး
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တၿဖည္းၿဖည္းၿခင္း အဆံုးထိဝင္ေအာင္ ဖိကာ ဖိကာ သြင္းလိုက္သည္။
ဒစ္လန္ေနေသာ လီးႀကီး၏ အေရၿပားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားအတြန္႔ မ်ား
ပြတ္တိုက္ထိခိုက္သြားသၿဖင့္ ဗ်စ္ကနဲ….အသံေပး၍ လီးႀကီးက အဆံုးထိေအာင္ ၿမဳပ္ဝင္သြားသည္။
ေအးမူခမ်ာလည္း ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးက တင္းက်ပ္ေနသည္မို႔ ကာမအရသာကို
နင့္ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရသည္။လီးကို ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ အဆံုးထိသြင္းကာ ဖိကပ္ထားလိုက္ၿပီး
ေအးမူခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အက်အန ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ လီးႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ၿပန္ႏႈတ္လိုက္ၿပီး အဆံုးထိ ၿပန္ဖိသြင္းသည္။
ဤနည္းအတိုင္း အဝင္အထြက္ေခ်ာေမာေၿပၿပစ္ရန္ ေလးငါးခ်က္ခန္႔ စမ္းသပ္ၿပီးေနာက္ ခပ္သြက္သြက္ပင္
ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ေဆာင့္ခ်က္အားေတြက တၿဖည္းၿဖည္းၿပင္းထန္ၿမန္ဆန္လာသည့္အတြက္
ေအးမူ၏ခါးမွာ ညြတ္၍ညြတ္၍ သြားၿပီး ပင့္ထိုးေကာ့ေပးေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးက
ေၿမာက္ေၿမာက္တက္လာသည္။
“……ဘြတ္…ဘြတ္….ဘြတ္….ဖြတ္…..ပလပ္…..ဖြတ္……”
“…အင္း….ဟင္း…..အမေလး….အင့္..အ….အား….ရွီး…..ကၽြတ္….ကၽြတ္….”
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏အေဆာင့္…..အေကာ့အေပးအယူမ်ားက ၿပင္းထန္သြက္လက္ လာသည္ႏွင့္
အမွ်အသံမ်ိဳးစံုတို႔ကလည္း ဆူညံလွ်က္ရွိပါေတာ့သည္။
“….ဘြတ္…..ဖြတ္…..ဘြတ္……ၿဗြတ္……..”
“……အမေလး….အီး…ဟင့္……အား…..ရွီး……ကၽြတ္….ေဆာင့္…ေဆာင့္….အား..
…ၿပီးေတာ့မွာ….ေဆာင့္….ေဆာင့္…..အ….အား…”
ေအးမူက ထိုသို႔အသံၿပဳရင္း မွ်စ္စည္းေပၚတြင္ တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ကာ ေခါင္းစိုက္သြားပါေတာ့သည္။
တင္ပါးခြက္ႀကီးေတြက ရႈံ႔တက္သြားၿပီး တင္သားဆိုင္ႀကီး ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ခါးက
အနည္းငယ္ ေအာက္သို႔ထိုးစိုက္သြားသၿဖင့္ အေနအထားတစ္မ်ိဳးၿဖစ္သြားကာ လီးဝင္လီးထြက္မႈမွာ
ပို၍က်ပ္သြား၏။မည္သို႔ပင္ ၿဖစ္ၿဖစ္ ထြန္းရီက ေဆာင့္သည့္အရွိန္ကို လံုးဝမေလ်ာ့သည့္အၿပင္
ပို၍ပင္ၿမင့္တင္လိုက္ ေသးသည္။သန္မာလွေသာ ႏြားသိုးတစ္ေကာင္၏အားမာန္ပါပါ ေဆာင့္ေနသည္ႏွင့္
အလြန္တူလွေပသည္။
အခ်က္ငါးဆယ္ခန္႔ မနားတမ္း အသားကုန္ႀကံဳး၍ ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ သူ႔လေခ်ာင္းတခုလံုး
ယားယံလာၿပီး ေအာင္းထားသမွ်လေရပူေတြကို ေအးမူေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ဒလေဟာ
ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ထြန္းရီ၏အၿပီးႏွင့္ ေအးမူ၏ ဒုတိယအႀကိမ္အၿပီးတို႔မွာ တထပ္တည္းက်သြားၿပီး
အၿပီးၿခင္းဆံုကာ ကာမ အထြတ္အထိပ္အရသာကို အေကာင္းဆံုးခံစားလိုက္ႀကရေတာ့သည္။
(ထို႔ေႀကာင့္ “……ၿပိဳင္တူ ၿပီးလွ်င္ေကာင္းႏိုင္ပါသည္ “….ဟူေသာ စကားစုကို အခ်စ္တကၠသုိလ္ရဲ့
လိင္မႈေရးရာစာေပမ်ားအခန္း၏ေဆာင္ပုဒ္ Slogan or Motto အၿဖစ္ အသံုးၿပဳသင့္လွေပသည္။ ဤကား
စကားခ်ပ္… :-))
ၿပတ္ေနသည္မို႔လားမသိ အရသာက အီဆိမ့္ရွိန္းဖိန္းေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွပါေတာ့သည္။
ထြန္းရီလီးတုန္ရွည္ႀကီးက အရွိန္မေသေသးဘဲ ေအးမူ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ
လႈပ္ေနပါေသးသည္။ထြန္းရီက အေၿခအေန အခ်ိန္အခါအရ ဆက္ၿပီး ဇိမ္မခံသင့္သည့္အတြက္
ေအးမူေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ သူ႔လီးႀကီးကို ပလြတ္ကနဲ ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။
ခါးလည္တြင္ စံုညွပ္ထားေသာ ေအးမူ၏ထဘီကို အေသအခ်ာ ၿပန္ဖံုးေပးလိုက္ၿပီး အသာအယာ
ပင့္မလွ်က္ ေအးမူကို မတ္ထူေပးလိုက္သည္။ ေက်နပ္ၿပံဳးရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာႏြမ္းႏြမ္းၿဖင့္ ေအးမူက ထြန္းရီကို
ႏွာေခါင္းရႈံ႔ကာ မ်က္စိမွိတ္
ၿပလိုက္သည္။သိပ္ေကာင္း တအားေကာင္း….အရမ္းေကာင္း…အလြန္ေကာင္းတာဘဲ ဟု ႏႈတ္က
ထုတ္မေၿပာဘဲ အမူအယာၿဖင့္ ၿပလိုက္ၿခင္းၿဖစ္သည္။
ထြန္းရီလီးႀကီးမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ မာန္ဟုန္မေၿပေသးဘဲ တလႈပ္လႈပ္တရမ္းရမ္း
ရွိေနပါေသးသည္……ထြန္းရီ ပုဆိုးကို ေကာက္ဝတ္လိုက္ၿပီး..
“…..ကဲ…သြားစို႔ဟာ…..အၿပန္သိပ္ေနာက္က်ေနရင္ မေကာင္းဘူး….”
ထြန္းရီ အေၿပာေႀကာင့္ ေအးမူက မ်က္ေစာင္းထိုးကာ…….
“…..ဘာလဲ နင္က အခုမွ နင့္မိန္းမ ….ဗိုက္ႀကီးသည္ကို ေႀကာက္ေနတာလား…
ဟြန္း….မသိရင္ခက္မယ္….”
“……ေအာင္မာ….အပိုေတမြ ေၿပာန႔…ဲ ..ေအးမူ…ငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး….နင့္အတြက္ ပိုအေရးႀကီးလို႔
ေၿပာေနတာ…ငါက သိပ္တကြ ္တ့ေဲ ကာင္မဟုတ္ဘူး….ဒီမယ္ႀကည့္ ငါ့ေကာင္က ေက်နပ္ေသးတာမွတ္လို႔….”
ထြန္းရီက ပုဆိုးတြင္းမွ ေတာင္မတ္လာၿပန္ေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လုပ္ၿပလိုက္သည္။
ေအးမူက ထြန္းရီအေၿပာကို ေက်နပ္စြာၿပံဳးႀကည့္ရင္း ရွပ္အက်ီၤကို ေခါင္းခုလုပ္ရန္ စုေခြလုပ္ေနသည္။
ၿပီးေနာက္ သူ႔ေခါင္းေပၚသို႔ တင္လိုက္ရင္း………..
“……လာေလ….ပင့္ေပးေတာ့….”
“….အဟင္း ဟင္း….မိေအးမူတို႔ ဉာဏ္ကေတာ့ စံပဲကြာ ထပ္ၿပီးအလိုးခံခ်င္တယ္လို႔
မေၿပာဘူး….မွ်စ္စည္းပင့္ခိုင္းလို႔ေလး….ဘာေလးနဲ႔…..”
ထြန္းရီက ေအးမူကို မခံခ်င္ေအာင္ စလိုက္၏။
“…..အံမယ္…ေသခ်င္းဆိုး…..ငါေဖန႔ကဲ ိုင္တုတ္လိုက္ရ…သူ႔ဖာသာ သူ နန္႔နန္႔တက္
လုပ္ခ်င္ေနၿပီးေတာ့ ဟြန္း ဒီက သနားလို႔….”
အႏိုင္မခံခ်င္စိတ္ၿဖင့္ ၿပန္ပက္လိုက္ရေသာ္လည္း ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက မွန္ေနသည္မို႔ ေအးမူ
ေရွ႔ဆက္မေၿပာေတာ့ဘဲ မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးကာ………..
“…..ဟင္း…..ကဲ…..လာ…..လာပင့္ေပးေတာ့….”
ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ ေၿပာလိုက္သည္။
“…..နင့္ႀကည့္ရတာ…..ေအးမူရာ……အားကုန္ပင္ပန္းေနသလိုဘဲ….ႏိုင္ပါ့မလား… ေတာ္ႀကာ အဆင္းမွာ
ေခ်ာ္လဲေနၿပီး ဒူးကြဲရုံတင္မက ေစာေစာကလိုးထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပါ ကြဲၿပဲသြားလို႔ ဆက္မလိုးရဘဲ
ေနအံုးမယ္….အဟင္းဟင္း…. ေနေန အဲဒီမႈိအိတ္သာ ယူၿပီးဆင္းႏွင့္ေတာ့….ၿပီးေတာ့ ႏြားေတြလည္း
နင္ပဲဆြဲသြား……
ငါ့ဖာသာ မွ်စ္စည္းထမ္းခ့မဲ ယ္……”
ထြန္းရီက ေၿပာေၿပာဆိုဆို မွ်စ္စည္းကိုမၿပီး ပခုံးေပၚထမ္းတင္လိုက္သည္။
မွ်စ္စည္းက အေတာ္ေလးနင့္သည္။ေရွ႔ေလးငါးလမ္းခန္႔ေရာက္ေနေသာ ေအးမူကို လွမ္းေခၚလိုက္ရာ
ေနာက္လွည့္ႀကည့္ၿပီး
“……ဘာလ့ဟဲ ့…ဲ ..ဘာၿဖစ္လို႔တုံး….” ေအးမူက ၿပဴးတူးၿပာတာႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
“…..ေအာ္…..ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး…..ေယာက်ာ္းဆိုတာ ေဟာဒီလို သန္မွလို႔ၿပခ်င္လို႔ပါ….
ဒို႔လိုေကာင္မ်ိဳးကေတာ့ ပ်ားအံုလဲမလိုဘူး…..ကြက္လပ္ၿဖည့္ပါလဲ…ေခါင္ထားဘဲ…
ဟား…ဟား….ဟား….”
“…..ေအာင္မယ္…..ေသနာက….တဏွာရူးတယ္မေၿပာဘူး….အသားယူေနလိုက္တာ”
ေအးမူက ၿပန္တြယ္သည္။
“….နင္ေရာ….မရူးဘူးလား….”ထြန္းရီက ၿပန္ႏွက္သည္။
“…သိဘူး…သြား..”ေအးမူ ေရွ႔ဆက္မေၿပာေတာ့ဘဲ ေက်နပ္ၿပံဳးေတြၿဖစ္ကာ ေရွ႔ဆက္ဆင္းသြားေတာ့၏။
ထြန္းရီ တစ္ေယာက္ အဆီေတြစုကာ ထြားအိကားေကာ့ ေနေသာ ေအးမူ၏နိမ့္တံုၿမင့္တံုၿဖင့္
လႈပ္ရမ္းတံုခါေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးကို ႀကည့္ကာ လီးႀကီးက ေတာင္သည္ထက္ ေတာင္လာၿပန္သည္။
ေအးမူ၏ဖင္ဆံုႀကီးကို အခုလို အရသာခံႀကည့္ခ်င္၍လည္း ေနာက္မွ တမင္ခ်ိန္၍
လိုက္လာသည။ေအးမူက ခ်ည္ထားေသာ ႏြားေလးေကာင္ကို ၿဖဳတ္၍ ေရွ႔မွ ဆက္သြားသည္။
ႏြားေလးေကာင္ကလည္း ၿပန္ခ်င္ေဇာေႀကာင့္လား….အလုိက္သိ၍ လား မေၿပာတတ္ ေအးမူကဆြဲမေခၚရဘဲ
ေအးမူေရွ႔မွ သြားႀကသည္။ေအးမူက ေနာက္မွ အသာႀကိဳးကိုထိန္းလိုက္ရုံသာ……သည္ေတာ့ အခ်က္က်စြာ
နိ္မ့္တံုၿမင့္တံုႏွင့္ လႈပ္ရမ္းေနေသာ ေအးမူ၏ဖင္ဆံုထြားထြားကားကားေကာ့ေကာ့ႀကီးက ထြန္းရီကို
ၿမဴဆြယ္ဖိတ္ေခၚသလို ၿဖစ္ေနပါ၏။
တင္အေနအထားကို ႀကည့္၍ မိန္းမေတြ၏ေစာက္ေခါင္းအနက္ကို တိုင္းတာၿပေသာစာအုပ္ထဲက
နည္းအတိုင္း ထြန္းရီတစ္ေယာက္ စိတ္ကူးၿဖင့္ တိုင္းထြာ ႀကည့္လိုက္၏။
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ၿပတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးက တခ်ီေလာက္လိုးရရုံႏွင့္ လံုးဝမေက်နပ္ေႀကာင္း
ဆႏၵၿပသည့္အေနၿဖင့္ ပို၍ ပို၍ မာန္ထန္ေတာင္မတ္ လာပါေတာ့သည္။တဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေအးမူက
ႏြားမ်ားကို မယ္ဇလီပင္တြင္ ခ်ည္ထားလိုက္ၿပီး မႈိအိပ္ကိုေတာ့ လွည္းေပၚတင္ထားလိုက္သည္။
“……ထြန္းရီေရ….ေသာက္ေရရွိလား…..ငါေရဆာတယ္ဟာ……”
“…..ေအး……ရွိတယ္…..ေရအိုးထဲမွာ……တဲေပၚကကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ….”
ေအးမူက ေရေသာက္ရန္ တဲအတြင္းဝင္သြားစဥ္ ထြန္းရီကလည္း မွ်စ္စည္းကို တန္းေပၚ
တင္၍ ေအးမူေနာက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီးလိုက္သြားသည္။ထြန္းရီပံုစံက ခလုတ္တိုက္
လဲခ်င္စရာေကာင္းလွ၏။
တဲတြင္းေရာက္ေသာအခါ အေပါက္ဘက္မ်က္ႏွာမူလွ်က္ ကြပ္ၿပစ္ေပၚတြင္ ေၿခတြဲေလာင္းခ်ထိုင္ရင္း
ေရေသာက္ေနေသာ ေအးမူေဘးတြင္ ပူးကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး…
“……အခ်စ္ေရ…..တစ္ခ်ီေတာ့…..ထပ္ေကၽြးပါအံုးလားကြာ…….ေနာ္….ေမာင္ စားရတာ မဝေသးဘူး……”
ေအးမူက ထြန္းရီအေၿပာေႀကာင့္ သေဘာက်ေက်နပ္သြားၿပီး…………
“……ဟြန္း….လူကိုမ်ား သူ႔မိန္းမက်လို႔……အခ်စ္ေရ….ေမာင္ေရနဲ႔….ပိုင္စိုးပိုင္နင္း…..
ေရာ့…..ေရဘဲေသာက္……”
ေအးမူက ေရတခကြ ္ငွ႔၍ဲ ထနြ ္းရီသို႔ ေပးလိုက္သည္။ေရေသာက္ၿပီးေသာအခါ ထြန္းရီက ေအးမူကို ဆဲြဖက္၍
ကြပ္ၿပစ္ေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား လွဲခ်လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္လိုက္ၿပီး
ေအးမူ၏ေဖါင္းအိနိီေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို ဖိစုပ္ၿပစ္လိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သား သူတၿပန္
ကိုယ္တၿပန္ တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားရင္းက ေအးမူ၏လွ်ာဖ်ားေလးက ထြန္းရီ၏လွ်ာဖ်ားကို
တို႔ထိကလိေပးေလသည္။
ဤအထာက တစ္ခ်ီထပ္လိုးပါလို႔ ႏႈတ္ကမေၿပာသည့္တိုင္ အမူအယာႏွင့္
သက္ေသၿပလိုက္သည္ မဟုတ္ပါလား…..တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ေနရင္းကပင္
ထြန္းရီလက္မ်ားက ေအးမူ၏တင္သားဆိုင္မ်ားကို ဆုတ္ေခ် ပြတ္သပ္ေပးေန၏။ထို႔အတူ ေအးမူကလည္း
ဆႏၵလည္းရွိ အလိုက္တသိပင္ ထြန္းရီ၏ လီးႀကီးကို ပုဆိုးအၿပင္မွေန၍ ခပ္တင္းတင္းေလးဆုတ္ကာ
ဆုတ္ကာ ဆြေပးေနပါသည္။
အေတာ္ႀကာေသာအခါ ထြန္းရီ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ေအးမူကို ပက္လက္အေနအထား ၿဖစ္ေအာင္
ၿပင္ေပးလိုက္သည္။အေပၚအက်ီၤႏိွပ္သီးမ်ားကို တစ္လံုးခ်င္း ၿဖဳတ္သည္။အတြင္းခံ ေဘာ္လီခ်ိတ္ကို
ၿဖဳတ္မေနေတာ့ဘဲ ေဘာ္လီကုိ အထက္သို႔ပင့္လွန္၍ ၿပည့္တင္းေဖါင္းအိေသာ ႏို႔အံုေဖြးေဖြးႀကီးကို
ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ေဘာ္လီအက်ီၤေအာက္မွ ၿဖဴေဖြးေဖါင္းအိေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးက တင္းတင္းရင္းရင္း
ဝင့္ဝင့္ထယ္ထယ္ႀကီး ေပၚထြက္လာပါေတာ့သည္။သူႀကည့္ဖူးသည့္ ကိုးရီးယား အၿပာ ဇာတ္လမ္းထဲက
ေကာင္မေလးေတြထက္သာ၏။ထြန္းရီက ခါးကုန္း၍ ႏို႔သီးမ်ားကို ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္ ခပ္ႀကာႀကာေလး
စို႔ေပးလိုက္သည္။
ႏို႔သီးမ်ားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ဘယ္လိုအေႀကာင္းခ်င္းဆက္သြယ္ ေနသည္ေတာ့ မသိ ႏို႔သီးဖ်ာကို
စို႔၍ လွ်ာဖ်ားထိပ္ၿဖင့္ တဆတ္ဆတ္ကလိလိုက္တိုင္း ေအးမူ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ယားႀကြေဖါင္းအာလာသည္။
သူမတခါမွ် မခံစားဘူးေသးေသာ ထြန္းရီ၏ အယုအယအႀကင္နာမ်ားေႀကာင့္ ႀကည္ႏူးေက်နပ္စိတ္ ႏွင့္အတူ
ရာဂရမၼက္ေသြးတို႔ကလည္း တစတစ ဆူပြက္လႈပ္ရွားလာပါေတာ့သည္။
ထြန္းရီက သူ႔မိန္းမအေပၚမွာ ႀကင္နာယုယသည့္ အတိုင္းပင္ ေအးမူကို
ႀကင္နာယုယၿပလိုက္သည္။သူလည္း တစ္ခ်ိန္က ေအးမူကို စိတ္ဝင္စားမိ ခ်စ္ခဲ့မိသည္
မဟုတ္ပါလား…………….ႏို႔သီးဖ်ားေလးေတြကို စို႔ထိကလိေနရာမွ ရပ္လိုက္ၿပီး ႏို႔အံုႀကီးႏွစ္ဖက္ကို
တရႈိက္မက္မက္ နမ္းပစ္လိုက္သည္။ၿပီးမွ ၿပန္ထိုင္လိုက္ရင္း…….
“……ငါေလ…..နင့္ေယာက်္ား ခင္ေမာင္ဝင္းကို မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ေရႊရည္ကို ၿပိဳင္ပိုးရင္း ရသြားလို႔
ယူလိုက္ရတာဟ……ငါ အရင္ဆံုး တိတ္တခိုးခ်စ္မိတာက နင့္ကိုဘဲ…”
ေအးမူက အေရာင္တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားၿဖင့္ ထြန္းရီကို ေမာ့ႀကည့္ရင္း…….
“……ေတာ္ပါ…..အခုမွ….အပိုေတြ ခၽြဲမေနပါနဲ႔…..နင္ခံစားခဲ့ရသလို ငါလဲ ခံစားခဲ့ရတာ
ပါဘ ဲ ….ဒါေပမ့…ဲ .ဒို႔ႏွစ္ေယာက္က ဖူးစာမွ မပါဘဲေလ….”
ထြန္းရီက ေအးမူ၏ၿဖဴေဖြးေဖါင္းအိေနသာ ႏို႔အံုႀကီးကို တမက္တေမာ ရိႈက္နမ္းလိုက္ၿပန္သည္။
ထြန္းရီ၏အသက္ရႈသံတို႔က ၿမန္ဆန္လွ်က္ရွိေနသလို ေအးမူ၏ ႏို႔အံုႀကိီးေတြကလည္း ဖိုထိုးသလို
နိမ့္ခ်ီၿမင့္ခ်ီၿဖစ္ေနပါ၏။
“…….ကဲ….ေအးမူေရ…အခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့ဘူး….”
“……အဒဲ ါက နင္သေဘာေပါက္ရမ့ကဲ ိစၥ…..ငါန႔ဲ မဆိုင္ဘူး….”
ထြန္းရီအေၿပာကို အၿမင္ကပ္ကပ္ၿဖင့္ ေအးမူက ခပ္ဆတ္ဆတ္ေၿပာလိုက္သည္။ ဟုတ္ပါသည္……………
ထြန္းရီက စကားေပါလြန္း၏။အခုေတာ့ ပါးစပ္ကိုပိတ္၍ အလုပ္ႏွင့္လက္ေတြ႔ၿပရန္ ထြန္းရီ ကြပ္ၿပစ္ေပၚက
ေအာက္သို႔ ဆင္း္လုိက္သည္။
ထြန္းရီတို႔တဲက သူမ်ားတဲေတြလို ၿဖစ္ကတတ္ဆန္းတဲမ်ိဳးမဟုတ္။
ႏွစ္ခန္းပတ္လည္က်ယ္၍ ထန္းလက္ႏွင့္အက်အနမိုးထားၿပီး ႀကခတ္ဝါးေတြကို ညီညီၿဖစ္၍ သံႏွင့္စီရိုက္ကာ
စနစ္တက် ကာထားသည္။ထို႔ေႀကာင့္ လံုၿခံဳသပ္ရပ္သည္။
ေရႊရည္ႏွင့္ ညားကာစက အိမ္မွာထက္ပိုလြတ္လပ္ေသာ ဤတဲဗိမာန္မွာပင္ ကာမအခ်စ္ ဇာတ္လမ္းေတြကို
ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းခင္းခ့ႀဲကသည္ မဟုတ္ပါလား။
ထြန္းရီက ေအးမူထဘီကို ေအာက္ကခၽြတ္ယူလိုက္ရာ ေအးမူက လြယ္ကူေစရန္ ဖင္ႀကီးကိုႀကြ၍
ေပးလိုက္၏။ထဘီကို ကြပ္ၿပစ္ေပၚတြင္ လံုးတင္ထားလိုက္သည္။ ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းသြားၿပီ ၿဖစ္၍
ၿဖဴေဖြးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြႏွင့္ ေဘးသို႔ကား၍ အိထြက္သြားေသာ တင္ဆံုကားႀကီးမ်ား။ထို႔ေနာက္
ေပါင္ရင္ႀကားမွာ ခံုးခံုး မို႔မို႔ ေဖါင္းႀကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကြဲဟဟႀကီးက ထြန္းရီ၏ ရမၼက္တဏွာကို ပို၍
ထႀကြလာေစပါသည္။
ထြန္းရီလည္း သူ႔ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာခႊၽတ္လိုက္ၿပီး ကြပ္ၿပစ္ေပၚတြင္
တင္ထားလိုက္၏။ထို႔ေနာက္ ေအးမူ၏ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို မေထာင္လိုက္ၿပီး ေဘးသို႔ အနည္းငယ္
ဟကားထားလိုက္သည္။သူက ေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားတြင္ ေနရာယူကာ မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။
မဲေမွာင္အံုထေနေသာ ေစာက္ေမႊးေတြေအာက္က မာန္ထေနေသာ ဖာဂံုညင္းႀကီးတစ္ေကာင္လို
ေဖါင္းႀကြစူပြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခပ္ဟဟေလးၿဖစ္ကာ မာန္ထေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို မထီတထီၿဖင့္
စိန္ေခၚေနပါၿပီ။
ထြန္းရီက သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အဝႏွင့္အေသအခ်ာ ေတ့ခ်ိန္လိုက္ၿပီး တရစ္ခ်င္း ၿမွင္း၍
ၿမွင္း၍ ဖိကာ ဖိကာ သြင္းလိုက္ပါသည္။လီးႀကီးက “….ၿဗစ္…ၿဗစ္…
ဗ်ိ…ဗ်စ္….” ၿမည္သံေပး၍ တရစ္ခ်င္းဝင္သြား၏။ေအးမူခမ်ာ မ်က္လံုးကို ေမွးစင္းလ်က္
သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲတိုးဝင္လာေသာ ထြန္းရီ၏လီးအရသာကို မွိန္းကာ ခံစားေန၏။ လီးကႀကီးေနသၿဖင့္
အနည္းငယ္နာက်င္ေသာ္လည္း သူ႔ထက္ေကာင္းေသာ အရသာက နာက်င္မႈကို ဖံုးလႊမ္းႏိုင္သၿဖင့္
အံႀကိတ္လို႔ပင္ ေတာင့္ခံထားသည္.
ထြန္းရီ အခ်ိန္မၿဖဳန္းေတာ့ပါ။အခ်ိန္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္မည္ မဟုတ္ေႀကာင္း သိသည္။
ထို႔ေႀကာင့္ အရွိန္ၿမင့္၍ ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ေဆာင့္လိုက္ တိုင္း အိကနဲ အိကနဲ တံုဆင္င္းလႈပ္ခါေနေသာ
ႏို႔အံုႀကီးေတြက ထြန္းရီ၏ရမၼက္စိတ္ကို ပို၍ထႀကြေစ၏။ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကလည္း အံ့မခန္းပင္။
ထြန္းရီလက္ႏွစ္ဖက္က ေအးမူ၏ ဒူးေခါင္းေပၚတြင္ ထိန္းတင္ဖိတြန္းကာ အသားကုန္ႀကံဳး၍
ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
“…..ဖြပ္…ဖြတ္….ဖြပ္…ဖြတ္….ဖြပ္…ဖြတ္….” ဟူေသာ လီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ ဝင္ထြက္၊သြင္းႏႈတ္ရာမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ား “…ဖတ္…ဘတ္…ဖတ္…ဘတ္”
ဟူေသာ လဥႏွင့္ ဖင္ဆံုတို႔ ရိုက္မိရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားမွာ ရြာႏွင့္ သံုးမိုင္ ေဝးေသာေတာင္ေၿခရွိ
ယာခင္းတစ္ေနရာမွ တဲငယ္ေလးထဲတြင္ အထီးႏွင့္အမတို႔၏ ကာမလြန္က်ဴးပြဲ သရုပ္ကို ပီၿပင္စြာ
ေဖာ္ထုတ္ေနပါေတာ့သည္။
လူမႈက်င့္ဝတ္ စည္းကမ္းေတြ ရွိပင္ရွိညားေသာ္လည္း ကာမအေမွာင္က်ၿပီ
ဆိုလွ်င္ ထိုလူမႈစည္းကမ္း သည္ ေခ်ာင္ထဲေၿမာင္းထဲ ေရာက္သြားသည္သာ။ထြန္းရီက
ေဆင့္ေကင္းေနတုန္းရွိေသး ေအးမူက တခ်ီၿပီးသြားၿပန္သည္။
“…..ေရႊရည္န႔သဲ ာ မညားခ့ရဲ င္ ေဟာ့ဒီလီးႀကီးက ငါပိုင္တ့ဲ လီးႀကီးၿဖစ္ရမွာ… ခံစမ္း..
အားရေအာင္ခံလိုက္စမ္း…မိေအးမူ….ညည္းမပိုင္ရတဲ့လီးႀကီးကို အခြင့္သာတံုး ဝေအာင္ အားရပါးရ
ခံလိုက္စမ္း…” ဤသို႔ေသာ အေတြးခံစားခ်က္ၿဖင့္ ေအးမူတစ္ေယာက္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ခံသည္။
ရာဂရမၼက္စိတ္အၿပင္ အခ်စ္စိတ္ေတြပါ တြဲဖက္လာသၿဖင့္ ထြန္းရီ၏ အသားကုန္
ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ အားက်မခံ အစြမ္းကုန္ ပင့္၍ ေကာ့၍ ေၿမွာက္၍ ခံ၏။ တကယ့္ကို အံ့မခန္းပါပင္။
အခ်က္ငါးဆယ္ခန္႔ အေရာက္တြင္မူ ေအးမူ တစ္ခ်ီၿပီးသြား ၿပန္၏။
တကိုယ္လံုး တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး မူးေမ့မတတ္ ေကာင္းလွ၏။ အေကာင္းေတြက
ဆက္ေနသၿဖင့္ ေရွ႔ဆက္ၿပီး ေကာင္းရၿပန္သည္။
“….ကဲ…ေအးမူေရ…ငါ့လက္က နင့္ဒူးေတြကို ထိန္းမထားေတာ့ဘူး….နင့္ဖာသာ နင္
ထိန္းထားေပေတာ့…ငါ…နင့္ ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆြဲၿပီး တအားေဆာင့္ေတာ့မယ္…ငါလဲ ၿပီးခါနီးၿပီ…နင္ေရာ…”
ေအးမူက ေက်နပ္ႏြမ္းလွ်ေသာ ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ၿဖင့္ (၂)ခါရွိၿပီ….ဟုေၿပာသည္။ ေအးမူ စကားေႀကာင့္
ထြန္းရီေက်နပ္သြားသည္။သူက အလိုးႀကမ္းေသာ္လည္း တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား မဟုတ္ပါ။သူ႔အေရးထက္
တစ္ဖက္လူအေရးကိုသာ ဦးစားေပးေလ့ရွိသူ ၿဖစ္သည္။ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားေႀကာင့္ သူ႔မိန္းမ
ေရႊရည္ဆိုလွ်င္ သူ႔လီးႀကီးကို ငံုထားမတတ္ တံုေနေအာင္ ခ်စ္ရွာသည္။
ယခုလည္းႀကည့္ အာဂထြန္းရီပင္။စကားေၿပာေနေသာ္လည္း အေဆာင့္က မပ်က္။ထြန္းရီက ကိုယ္ကို
အနည္းငယ္ကိုင္း၍ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေအးမူ၏ ႏို႔အံုႀကီး
ႏွစ္လံုးေပၚသို႔ ပုိ႔လိုက္ၿပီး ပြတ္သပ္ဆုတ္ေခ်ဆြဲကိုင္ကာ ပြဲသိမ္းကာနီးမို႔ အစြမ္းကုန္ ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။
ေစာေစာက ေဘးသို႔ ကားခ်ထားၿပီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားေသာ ေအးမူ လက္ေတြက ယခုေတာ့
ထြန္းရီလက္ေတြကို အုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လာေတာ့သည္။ေအးမူ၏ ဆုပ္ကိုင္လာေသာ လက္အား
အေၿခအေနကိုႀကည့္ေသာအားၿဖင့္ ေအးမူလည္း အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း ထြန္းရီက
သိလိုက္၏။
ထို႔ေႀကာင့္ ပို၍ ႀကိဳးစားရသည္။”…..ဖြတ္….ဖြပ္….ဖြတ္…ဖြပ္…ၿပြတ္….ၿပြလစ္…”
လီးက ႀကီးႀကီးေစာက္ေရက စီးစီးႏွင့္ေတ႔ကြ ာ သံစဥ္ကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္။
ထြန္းရီကလည္း ၿပီးကာနီးၿပီ။လီးေခ်ာင္းတစ္ခုလံုးလည္း ယားႀကြလာ၏။ ႀကာႀကာထိန္းႏိုင္ေတာ့မည္
မထင္။ဒါေတာင္ သူ႔အဆင္သင့္ ေဆာင့္ထားေလ့ရွိေသာ ေခြးေလွးယားၿမစ္အစြမ္းကို
ငံုဝါးၿပီးလုပ္ေသာေႀကာင့္သာ သာမာန္ထက္ သုတ္ကို ထိန္းထားႏိုင္ၿခင္း ၿဖစ္သည္။ထို႔ေႀကာင့္ မၿပီးခင္
ေနာက္ဆံုးအေနၿဖင့္ ေဆာင့္ခ်က္ အရွိန္ကို ၿမင့္လိုက္သည္။ငါးခ်က္ခန္႔ အေရာက္တြင္ ထြန္းရီလေရပူေတြက
ေအးမူ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ေၿမာက္ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
မ်က္စိကိုမွိတ္၊အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္၍ လေရေတြ ညွစ္ထုတ္ေနေသာ ထြန္းရီလက္ေတြက
ေအးမူ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။
တဖန္ သူ႔လက္ေတြကိုလည္း ေအးမူလက္ေတြက တင္းေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပန္သည္။မႀကာမွီ
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ဆုပ္ကိုင္ထားႀကေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏လက္မ်ားသည္ အရွိန္ေပ်ာ့ကာ
ေၿပေလ်ာ့သြားပါေတာ့၏။
ေအးမူ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ဒပ္ကနဲ ဒပ္ကနဲ လႈပ္လႈပ္သြားေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား
ႀကြက္သားတို႔က သူၿပီးဆံုးေႀကာင္းကို သက္ေသၿပေနပါေတာ့သည္။
ထြန္းရီတစ္ေယာက္ အခုမွပင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ၿခင္းႏွင့္အတူ ေက်နပ္အားရေသာ ကာမအရသာကို
ခံစားလိုက္ရပါေတာ့သည္။သူ႔မ်က္ႏွာကိုလည္း ေအးမူ၏ ႏို႔အံုႀကီးေပၚသို႔ ေမွာက္အပ္ထားလိုက္၏။
ေအးမူလက္ေတြက ထြန္းရီေခါင္းမွ ဆံပင္မ်ားကို ယုယစြာ ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေန၏။ထို႔ေနာက္
မပြင့္တပြင့္ ေလသံေလးၿဖင့္………………….
“…….ကဲ….ေက်နပ္အားရသြားၿပီလား…..မေတာ္ရတဲ့ ေမာင္…..”
ထြန္းရီက ေအးမူအေၿပာကို သေဘာက်စြာၿပံဳးရင္း ဟူးကနဲ သက္ၿပင္းရွည္ႀကီးခ်လွ်က္
“…..ေက်နပ္ပါၿပီ…..တခ်ိန္က ေမာင့္အခ်စ္ေလးရယ္…..ကဲ….ၿပန္ဘို႔ၿပင္ႀကစို႔ေနာ္….”
ေအးမူက အခ်စ္ရည္လႊမ္းေသာ မ်က္လံုးမ်ားၿဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပလိုက္သည္။ထြန္းရီ ေအးမူ ကိုယ္ေပၚမွ
ခြာလိုက္ၿပီး ေပ႔ထြ ူေပးလိုက္ရာ ေအးမူလက္ႏွစ္ဖက္က ထြန္းရီလည္ပင္းကို ခ်ိတ္လွ်က္လိုက္ပါလာ၏။
ထြန္းရီလီးႀကီးမွာ ယခုမွပင္ အားရေက်နပ္သြားသည့္ႏွယ္ မာန္ဟုန္ေပ်ာ့၍ ၿပြလြတ္ကနဲ
ေအးမူ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲမွ ထြက္လာ၏။ထြန္းရီလွမ္းေပးေသာ ထဘီကို ေအးမူက ယူဝတ္လိုက္သည္။
သူမဆံပင္မ်ားကိုလည္း သပ္သပ္ယပ္ယပ္ၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္ထံုးလိုက္သည္။
အၿပင္ထြက္ေနေသာ သူမ၏ၿပည့္တင္းေဖါင္းအိေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို အတြင္းခံ
ဘရာစီယာအတြင္းသို႔ ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ အေပၚအက်ီၤ ႀကယ္သီး တပ္ရင္း ထြန္းရီလီးႀကီးကို
မက္မက္ေမာေမာ ႀကည့္လိုက္သည္။လီးႀကီးက မာန္ေပ်ာ့ကာ ေအာက္သို႔ေခါင္းငိုက္လွ်က္
တန္းလန္းႀကီးၿဖစ္ေနပါသည္။
ဤအေနအထားမွာပင္ အရွည္က(၆)လက္မခန္႔ရွိၿပီး လံုးပတ္က ထြန္းေရႊဝါ
ႏွလံုးအားတိုးေဆးဗူးေလာက္ရွိသည္။
ေအးမူ တစ္ေယာက္ ဤက့သဲ ို႔ေသာ လီးပိုင္ရွင္ကို လင္မေတာ္လိုက္ရသည့္အတြက္ ႏွေၿမာတသၿဖစ္မိသည္။
“…အင္းေလ…..ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရ့ ဲ ဘဝက ဖူးစာမွ မပါဘဲ…ဒီေတာ့ ကံစီမံရာ အတိုင္းေပါ့..”
စိတ္ထဲမွာပင္ ေၿဖသိမ့္လိုက္ပါသည္။
“…..ကဲ….ၿပန္ႀကစို႔ ေအးမူ….ဒီေန႔ကို….ငါတသက္မေမ့ပါဘူးဟာ..နင့္ကို ေက်းဇူး အရမ္းတင္ပါတယ္…..”
ထြန္းရီစကားေႀကာင့္ ေအးမူရင္ထဲ နင့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။”….ေအာ္ နင့္မိန္းမကိုယ္စား နင့္ဆႏၵကို
ၿဖည့္ဆည္းေပးရလို႔ ေက်းဇူးတင္တာလား ထြန္းရီရယ္…
……ငါလဲ နင့္ကို တကယ္ခ်စ္တာပါဟယ္……”
စိတ္ထဲမွာပင္ ေၿပာလိုက္မိၿခင္းပါ။ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေပါင္းစပ္လို႔မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အေၿခအေနမွာ သည္ထက္ပို၍
သံေယာဇဥ္ေတြ အမွ်င္မတန္းမိေအာင္ ႏွစ္ဦးစလံုး သတိထားရပါေတာ့မည္။
အခ်စ္သံေယာဇဥ္က ရမၼက္ေသြးသား ဆႏၵထက္ ပိုၿပီး ၿဖတ္ေတာက္ရခက္ေႀကာင္း ႏွစ္ဦးစလံုး
နားလည္သေဘာေပါက္ထားႀကသည္ပဲ။
သူ႔ေႀကာင့္ ေရႊရည္၏အေပ်ာ္ဘဝေလး မပ်က္စီးေစခ်င္တာ ေအးမူရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသတဲ့ ေစတနာပါ
ေရႊရည္ရယ္……။
ႏွစ္ေယာက္သား အေၿခအေန မပ်က္ ပံုမွန္အတိုင္း ရြာသို႔ ၿပန္ခဲ့ႀကပါေတာ့သည္။
ေတာ့ဓေလ့ထံုးစံအတိုင္း ယခင္ကလည္း သည္အတိုင္းပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
ရြာထဲဝင္ခါနီးတြင္ ထြန္းရီက………
“…..ေအးမူေရ…မထူးပါဘူးဟာ….ညက်နင္ကိုယ္တိုင္ အိမ္လာၿပီး ေရႊရည္ေရွ႔မွာဘဲ ေငြကိစၥလာေၿပာေတာ့
သိလား….နင္တုိ႔က အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြဘဲ ပုန္းရႈိုးကြယ္ရႈိုး လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့…..အဲဒါက ပိုၿပီး ၿပႆနာ
တက္ႏို္င္တယ္…ငါေၿပာတာ သေဘာေပါက္လား….”
“….အင္းပါ…..ငါသေဘာေပါက္ပါတယ္…..ညက်ရင္….ငါလာခဲ့ပါ့မယ္…..”
“…..ေအာ္….ေအး…ေအး…”
ထြန္းရီက ေအးမူတို႔ အိမ္ေရွ႔တြင္ မွ်စ္စည္းကိုခ်ေပးလိုက္သည္။အလြန္ေလးေသာ မွ်စ္စည္းႀကီးကိုပင္
ေအးမူကို မသယ္ေစဘဲ သူကိုယ္တိုင္ ထမ္းပို႔လိုက္ေတာ့၏။
“ ၿပိဳင္တူၿပီးလွ်င္ ေကာင္းႏိုင္ပါသည္။”
(ၿပီးပါၿပီ)
No comments:
Post a Comment