Thursday 12 May 2016

သံသရာခရီးသည္မေလး။

သူက က်မခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ Aေပၚသို႔ေျမာက္လာေAာင္ ဆြဲမလိုက္ရာ က်မေခါင္းက
Aုန္းပင္စုိက္၍ ေထာင္ေနၿပီး က်မဖင္က မိုးေပၚသို႔ ေထာင္ေနပါေတာ့သည္။ ဤAခ်ိန္တြင္ သူကမတ္တပ္ရပ္ၿပီး
က်မတင္ပါးဆံုႏွစ္လံုးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဆြဲဆြဲၿပီးေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ Aင္မတန္ကို ခံလို႔ေကာင္းေပသည္။
သို႔ေပမယ့္ရွင့္ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ပင္ပန္းပါသည္။ က်မေစာက္ပတ္Aေပါက္ထဲကို သလ႔ူ ီးၾကီး ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္
လုပ္တဲ့Aသံက ဖြတ္ရႊတ္ဖြတ္ရႊတ္ျမည္ေနတာဟာ က်မAတြက္ေတာ့ AရသာAမ်ိဳးပါဘဲရွင္။
သူကလဲ တဏွာရာဂAေတာ္ၾကီးပံုဘဲရွင့္၊ က်မတခ်ီေလာက္ၿပီးသြားေပမယ့္ သူကမၿပီးေသးဘူး။
ဒါဟာလဲ သူကၿပီးတယ္ မၿပီးဘူးေျပာလို႔ သိရတာပါ။
သူကလဲ ေနာက္ထပ္Aလိုးၾကမ္းလာပါတယ္။ သူၾကမ္းသမွ် က်မကလဲ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ဘဲခံ
ေပးေနသျဖင့္ သူလဲစိတ္ရွိသမွ်လိုးပါေတာ့သည္။ ဤတြင္ေAာက္ကခံထားေသာ ေခါင္းAုန္းမ်ားၿပိဳလဲက်ကုန္ပါ
ေတာ့သည္။ ၿပိဳလဲက်ေပမယ့္ သူ႔Aလိုးကို ရပ္မျပစ္ပါ၊ က်မလဲ မူလAေနAထားAတိုင္းဘဲရွိေAာင္
ထိန္းထားလိုက္ပါသည္။
သူကလည္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရမၼက္ေဒါမ်ားထလာေပလည္း က်မကလဲ ဖင္ေထာင္ၿပီးခံေနရသျဖင့္
မသက္သာလွပါ။ ၾကာေတာ့က်မလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မဟန္ႏိုင္ျဖစ္လာရာ တေျဖးေျဖးျဖင့္ ေျခေထာက္မ်ားဟာ
ေကြးညႊတ္လာပါသည္။
က်မက မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ၀မ္းလ်ားေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္
သူကလိုးေနတာ Aရွိန္ပ်က္မည္ဆိုးသျဖင့္ ေစာက္ရမ္းေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ က်မေAာက္ကို
ေမွာက္ရက္က်သြားပါေတာ့သည္။
က်မေမွာက္ရက္က်သြားေပမယ့္ သူ႔Aလိုးကေတာ့ မရပ္ေပ၊ ပိုလို႔သာသြက္သြက္လိုးေနျပန္ပါသည္။
ေမွာက္ရက္ျဖစ္ေနေပမယ့္ က်မဟာ သူကေဆာင့္ေဆာင့္ထိုင္ကာ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ေဆာင့္လို႔ေနရာ
က်မမွာၿပီးစျပဳလာပါသည္။ ဤတြင္ သူ႔လရည္မ်ားလည္း ပန္းထုတ္လိုက္ရာ တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္
က်မေစာက္ေခါင္းထဲကို ပူပူေႏြးေႏြးႏွင့္၀င္သြားရာ က်မလဲေကာင္းခန္းေရာက္ႏွင့္ ဆံုေနသျဖင့္ က်မတင္ပါးကို
Aေပၚသို႔ခံုးတင္ကာ ၾကြၿပီးညစ္၍ေပးလိုက္ရာ…။
သူက ဟင္း…Aင္း…ဟင္း….ေကာင္းလိုက္တာ Aသက္ရယ္ သိပ္ေကာင္းတာ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး
သံုးခ်က္ေလာက္ ပစ္လိုးခ်ကာ ၿငိမ္က်သြားရာ က်မေက်ာေပၚတြင္ ထပ္ရပ္မွိန္းေနပါေတာ့သည္။
က်မAဖို႔ဆိုလ်င္လည္း ၿငိမ္၍မွိန္းကာ ဇိမ္ရစ္သြားပါသည္။ သူ႔လီးကထြက္ေသာ လရည္မ်ားႏွင့္
က်မေစာက္ဖုတ္ကထြက္တဲ့Aရည္မ်ားက က်မေပါင္ျခံတြင္ စီးစိမ့္က်ေနပါသည္။ ခုလိုစီးက်ေနတာကိုလဲ
Aရသာတမ်ိဳးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
က်မေတာင့္တေနတဲ့ ခ်စ္Aရသာကို ကိုေက်ာ္ထြန္းထက္ ကိုသစ္ဆန္းက ပန္းUီးပန္လိုက္ေပေတာ့၏။
ဒီလိုႏွင့္ ကိုသစ္ဆန္းႏွင့္က်မသည္ Aမွားၾကီးမွားခဲ့ၾကေတာ့သည္။ ထိုညက ကိုသစ္ဆန္း၏
Aၾကံပက္စက္လွစြာႏွင့္ပင္ က်မတကိုယ္လံုးကုိ AားရေAာင္ သံုးသပ္ခ်ယ္လွယ္ၿပီးေနာက္ နံနက္မိုးလင္းတြင္
က်မAိမ္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးပါသည္။
ေနာက္တေန႔တြင္ က်မသည္ မိမိဘ၀Aတြက္ မည္သူကိုမွ Aျပစ္တင္လိုစိတ္မရွိေတာ့ေပ။ သို႔ရာတြင္
ကံတရားက က်မAဖို႔ ၀ဋ္ေၾကြးခံစားေစရန္ စီမံဖန္တီးေလသလား မသိေတာ့ေပ။
ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုသစ္ဆန္းႏွင့္ က်မေတြ႔ရျပန္ပါသည္။ ကိုသစ္ဆန္းက က်မကို သူ႔Aေနႏွင့္
ေၾကာရရံုၾကံတာမဟုတ္ပဲ လက္ထပ္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူကေျပာလာျပန္ေတာ့ က်မလည္း
ႏွစ္သိမ့္ေနရျပန္ပါသည္။
Aသက္ရယ္ ကိုသစ္ဆန္းက လြန္ခဲ့တဲ့Aခ်ိန္ေတြထဲက ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၿပီမဟုတ္လား
Aသက္ကလည္း ကိုသစ္ဆန္းက ခ်စ္သလို ခ်စ္တာဘဲ မဟုတ္လားကြယ္
ကိုသစ္ဆန္းသည္ ပါးစပ္ကေျပာရံုတင္မဟုတ္၊ သူ႔လက္ကလည္း က်မပခံုးေလးမ်ားကို
ဖက္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ က်မကိုယ္လုံးေလးကို သ႔ရူ င္ခြင္ထဲဆဲြသြင္းကာ က်မပါးျပင္ႏွင့္
နဖူးေလးမ်ားကို ယုယစြာနမ္းရႈံ႕ေနပါေတာ့သည္။
လူဆိုသည္မွာ ခက္လွပါဘိ ေသြးႏွင့္ကိုယ္ သားႏွင့္ကိုယ္ျဖစ္ရာ Aေတြ႔ကိုေရွာင္ႏိုင္ခဲ့လွပါသည္။
Aထူးသျဖင့္ ရင္းႏီွးၿပီးသား ေယာက်္ားတေယာက္၏ Aေတြဓ႔ ာတ္ကို ထပ္မံတနြ ္းလွန္ႏိုင္ေသာ
မိန္းကေလးမ်ိဳးကား ရွားလွပါေတာ့သည္။
က်မလဲ Aဲဒီလိုပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုသစ္ဆန္းက က်မAား လက္ရဲဇက္ရဲျဖင့္ သ႔ရူ င္ခြင္ထဲတြင္
ထင္သလိုခ်ယ္လယ္သံုးသပ္ေနပါသည္။
က်မမွာသူ႔ရင္ထဲတြင္ မ်က္ေတာင္ေလးစင္းကာ ပီတိေတြျဖစ္ေနရျပန္ပါေတာ့သည္။ သူႏွင့္က်မ
ေတြ႕ၾကရေသာေနရာသည္ ဆိတ္ကြယ္လံုျခံဳေသာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
သူႏွင့္က်မ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိေနပါသည္။ တစ္စထက္တစ္စ ရမၼက္ရွိန္မ်ားလည္း
ႏွစ္Uီးစလံုးတတ္လာပါေတာ့သည္။
ခ်စ္တယ္ေနာ္…Aသက္
ခ်စ္လို႔ Aခုေမာင့္Aလိုကို လိုက္ေလ်ာေနတာမဟုတ္လားကြယ္
က်မAကႌ်မ်ားကို Aခၽြတ္ေပးပါသည္၊ ေနာက္က်မလံုခ်ည္ကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။
ကိုယ္လံုးတီးမယ္ေလး ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ က်မကိုကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္Aိပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။
သူသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ သူ႔Aကႌ်မ်ားကို ခၽြတ္ေနပါေတာ့သည္၊ Aကႌ်ခၽြတ္ၿပီးေနာက္ သူ႔လံုခ်ည္ကို
ခၽြတ္ပစ္လိုက္ရာ သူ႔ေပါင္ခ်န္မွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ျဖင့္ သူ႔လီးၾကီးက
မတ္ေတာင္ေနျပန္ပါသည္။
က်မမ်က္လံုးမ်ားသည္ သူ႔လီးၾကီးကို Aေရာင္တလက္လက္ျဖင့္ ၾကည့္ေနမိပါသည္။ သူသည္
က်မရွိရာသုိ႔ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းကာ တိုးလာပါသည္။ ဤတြင္ သူ႔လီးၾကီးက ေရွ႕သုိ႔တန္းမတ္စြာ
ရမ္းခါေနပါေတာ့သည္။ က်မၾကည့္ပံုမွာ တဏွာရမၼက္ေဇာျဖင့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္၏ AဂၤါAစိတ္Aပိုင္းမ်ားကို
Aားရပါးရလိုခ်င္မက္ေမာေသာစိတ္ျဖင့္ ၾကည့္ေသာAၾကည့္မ်ိဳးပင္ျဖစ္ပါသည္။
သူကလည္း က်မေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ႏို႔သီးမ်ားပါ တကုိယ္လံုးကို Aေရာင္တလက္လက္ထြန္းေနေသာ
မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။ က်မAိပ္ေနေသာ ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ သူ႔လီးၾကီးက က်မေဘးမွ
ကုတင္ေစာင္းတြင္ တင္ေနပါသည္။ က်မလည္း သူ႔ဘက္ကိုေစာင္းကာ ေယာက္်ားတUီးရဲ႕ တန္ဆာကို
ဤAၾကိမ္တြင္ က်က်နနျမင္ေတြ႔ဘူးသျဖင့္ AားရေAာင္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့သည္။
Aသက္…ရွင္…ကိုယ္ဟာၾကီး မၾကီးဘူးလားဟင္
သိဘူးေလ…တျခားေယာက်ာ္းေတြေကာ ဒီလိုဘဲမဟုတ္လား
ဟဲ..ဟဲ..ဘယ္ဟုတ္မလဲ..Aသက္ ကိုယ္ဟာၾကီးက လူစင္မီတယ္။ ဒါမွ ကုိယ္ယူတဲ့မိန္းမဟာ
သေဘာၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္Aလုိးကို ခံရရင္ ဘယ္မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ စြဲလမ္းသြားရတာဘဲ၊ ကိုယ္ယူမယ့္
မထားဆိုရင္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ လင္ငယ္မေနေတာ့ဘူး…Aခုဆိုရင္ Aသက္ေတာင္ ေမာင့္ကိုခ်စ္ေနၿပီ
မဟုတ္လား။
ကုိယ့္ဟာၾကီးက Aားရစရာၾကီးဘဲေနာ္…ေျပာေလ။
ဒါေတာ့ ဘယ္သိႏိုင္မလဲ။
ေAာင္မယ္…မညာန႔ေဲ နာ္။
ဘယ္ကညာေနရမွာလည္း….သူမ်ားကို Aရက္မူးေAာင္တုိက္ထားတာကို
ဒါကလည္း Aသက္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ၾကံရတာပါကြယ္။ ဒီတခါေတာ့ Aသက္Aေနနဲ႔
Aိမ္ေထာင္ရွင္ဘ၀ကို ေရာက္ေတာ့မွမို႔ ဆည္းပူးေလ့လာႏိုင္ေAာင္ ကိုသစ္ဆန္းျပေပးမယ္ေနာ္..Aသက္။
ေမာင့္သေဘာဘဲေလ…Aသက္ဘ၀ဟာ ေမာင့္လက္ထဲမွမဟုတ္လား။
ကဲ…မွတ္ထားေနာ္…လင္မယားလို႔ျဖစ္လာရင္..ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ျခင္ေထာင္စကားေတြဘဲ ေျပာရမယ္။
ဒါAဓိကဘဲ…ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ေငြေရးေၾကးေရးစကားေျပာလို႔မျဖစ္ဘူး…ထမင္းဟင္းAေၾကာင္းလည္း
မျဖစ္ဘူး၊ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေျပာရတာ Aသက္ရဲ႕၊ ကဲ..ေမာင့္လီးၾကီးကို ကုိင္စမ္း၊..Aဲ..ဟုတ္ၿပီ.. ျဖည္းျဖည္းခ်င္း.
ပြတ္…တခ်က္ခ်က္ဆုတ္ဆုတ္ေပး၊ ဆုတ္လိုက္ရင္လည္း Aထက္ေAာက္ေရွာတိုက္ၿပီးလုပ္၊ Aဲ..ဟုတ္ၿပီ..
ေနAံုး ကိုသစ္ဆန္း ကုတင္ေပၚတတ္လိုက္Aံုးမယ္။
သူကကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ Aိပ္လိုက္ပါသည္။ သူ႔လီးၾကီးက ေခါင္းရင္ဘက္ကိုေမွ်ာ္၍
တန္းမတ္ေနပါေတာ့သည္။
Aသက္..
ေမာင္..
ေမာင့္ေဘးမွာထိုင္ၿပီး ေမာင့္လီးၾကီးကို Aသက္သေဘာၾကသလို ဆြဆြေပးေနာ္..
ပိုၿပီးေတာင္လာလိမ့္မယ္.. မာလဲမာလာလိမ့္မယ္။
သူ႔လီးၾကီးကို က်မလက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးႏွင့္ ကိုင္တြယ္ထိမိသည္တြင္ သူ႔Aဖို႔ေတာ့မေျပာတတ္ပါ။ က်မ
Aေနႏွင့္ေတာ့ က်င္စက္ႏွင့္ ထိသလို၊ ဒါမမဟုတ္ ကစားစရာရုပ္ကေလးႏွင့္ကစားတာ ေပ်ာ္ေနရသလိုဘဲရွင့္။
Aသက္..
ဟင္…ရွင္..
သူ႔Aသံေရာ က်မAသံပါ တမ်ိဳးျဖစ္ေနပါသည္။
ေမာင့္ဟာၾကီးကို ပါးေလးနဲ႔ ပြတ္ေပးပါလားကြယ္။
သူ႔လီးကို Aားရပါးရ နမ္းလုိက္ ရႈံ႕လိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ပြတ္လုိက္ျဖင့္ က်မရာဂစိတ္မ်ားမွာ
ျပင္းထန္လာပါေတာ့သည္။ သူ႔လီးၾကီးကို လက္တဖက္ကကိုင္ၿပီး က်မပါးႏွင့္ သူ႔လီးထိပ္ျဖင့္ ခပ္ဖိဖိၾကမ္းၾကမ္း
ကေလးပြတ္ေပးေနရာ သူ႔ထိပ္ဖူးမွာ လရည္ၾကည္ေလးမ်ား က်မပါးေလးကို စို၍ ေပက်န္လာပါသည္။
ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ေတာ့ က်မပါးေလးကို မိႈပြင့္Aလွဆီလိမ္းရသလိုပါဘဲေပါ့ရွင္။ ခုလို Aေတြ႔ႏွင့္က်ေတာ့၊
မိန္းမဆိုတဲ့ က်မတို႔လို သတၱ၀ါမ်ားဟာ ေယာက္်ားAတြက္ ဘာမဆုိလုပ္ေပးရန္ Aသင့္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
သူ႔ေခါင္းရင္ဖက္တြင္ က်မဖင္ကိုေပးကာ ပုဆစ္တုတ္ၿပီး သူ႔လီးၾကီးကို က်မစိတ္သေဘာက်
ကစားေနရသျဖင့္ သူ႔လက္ကလည္း က်မေစာက္ဖုတ္ကို လက္ညိႈးတေခ်ာင္းလံုး ထိုးသြင္းထည့္ကာ ေမြႊေႏွာက္
ကစားေနပါေတာ့သည္။ က်မတခါ ၾကမ္းၾကမ္း သူ႔လီးကို ျဖစ္ညစ္ပြတ္သပ္လိုက္လွ်င္ သူကလည္း
က်မေစာက္ဖုတ္ကို ဆြဲဆုတ္ၿပီး လက္ညိႈးက ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးလိုက္၊ ေစာက္ေစ့ကိုလည္း လက္ညိွဳးေလးႏွင့္
ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေလး ကုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူကၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆြလိုက္သည့္Aခါ က်မတင္ပါး
တခုလံုး သိမ့္သိမ့္ခါ၍ လႈပ္ရွားေနပါသည္။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးသည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖစ္လာရပါေတာ့သည္။
သူကက်မတင္ပါးကို ေျမွာက္၍ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တင္လိုက္ပါသည္။ က်မကလည္း Aလုိက္သင့္ သူ႔မ်က္ႏွာ
တဖက္တခ်က္တြင္ ဒူးေထာက္၍ထားၿပီး သူ႔လီးၾကီးကိုလက္တဖက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ကာ က်မပါးျဖင့္ ထိပ္ဖူးကို
ပြတ္လ်က္သားပင္
Aသက္…ေမာင့္လီးထိပ္ဖူး ဒစ္ၾကီးကို လွ်ာနဲ႔ရက္ေပးပါလားဟင္
က်မလည္း သူ႔လီးAေရခံြကုိ လက္တဖက္ျဖင့္ ေAာက္သုိ႔ဆြဲခ်ကာ သူ႔ဒစ္ၾကီးကို လွည့္ပတ္၍ ထိပ္ဖူး
Aငံုေလးကိုပါ လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူကလည္း က်မေစာက္ဖုတ္Aထဲကို သႏ႔ူ ႈတ္ခမ္းႏွင့္ ပါးစပ္ကို
သြင္းကာ လက္ႏွစ္ဖက္က က်မတင္ပါးဆံုႏွစ္ခုကို ကိုင္ၿပီး စေကာ၀ုိင္းသလိုလုပ္ေပးကာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ားႏွင့္
ပြတ္တိုက္ေပးၿပီး၊ သူ႔လွ်ာဖ်ားကေလးက က်မေစာက္စိဖူးထိပ္ကို ခပ္သြက္သြက္ကေလး ယက္ေပးလိုက္သည့္
Aခါတြင္ သူ႔ပါးစပ္ကိုဖိကပ္၍ ေညွာင့္ခံလ်က္သား ျဖစ္သြားပါသည္။
က်မက သူ႔လီးကို စုပ္လိုက္သည့္ Aခါ သူ႔ခါးဟာ Aေပၚကို ေျမွာက္တတ္လာပါသည္။ က်မကလည္း
သူ႔လီးၾကီးကို ပင့္ၿပီးဆြဲလိုက္ပါသည္။ ၾကာလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမေနႏိုင္ေAာင္ တဏွာေဇာေတြ ေဒါေတြ
ထလာပါေတာ့သည္။ သည့္ေနာက္တြင္ သူ႔လက္ႏွင့္ က်မတင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ကိုေပၚသို႔ လွဲ႔ခ်လိုက္
ပါေတာ့သည္။ က်မသည္ ပက္လက္လွန္ရက္ျဖစ္ကာ ဒူးႏွစ္လံုးေထာင္ရင္ျဖစ္ေနရာ သူသည္ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုင္
က်မႏို႔ႏွစ္လံုးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ဆြဲၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ထဲကို သူ႔လီးၾကီးေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္ရာ
Aဆံုး၀င္သြားပါေတာ့သည္။ ဆံုးသည္ႏွင့္ သူ႔ထိပ္ဖူးက က်မAတြင္းသာထိသြားရာ ဒုတ္ကနဲ႔ျဖစ္သြားပါသည္။
သူလည္း က်မေစာက္ဖုတ္ကို ၃၅ခ်က္ေလာက္ Aားရွိပါးရွိေဆာင့္လိုးပါသည္။ က်မလည္း Aားရွိပါးရွိသ၍
သူ႔လီးၾကီးကုိ ေစာက္ဖုတ္Aားျဖင့္ တင္းေနေAာင္ညစ္ဆြဲေပးပါသည္။
Aသက္..ေမာင္လရည္ေတြထြက္ကုန္ၿပီ..Aစ္…Aစ္..ဟင္း..ဟင္းဟင္း……သူလည္း က်မေပၚမွာ
ေဇာေတြ ေဒါေတြထကာ စိတ္ရွိသေလာက္ Aားကုန္ေဆာင့္လိုက္ ေညွာင့္လိုက္ျဖစ္ေနပါသည္။ က်မလည္း
သူ႔ခါးကိုဆြဲကိုင္ျဖစ္ညစ္ၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ကို သူလ႔ ီးၾကီးႏွင့္ကြာထြက္မသာြ းေAာင္ကပ္လိုက္ၿပီး
ေကာ့တင္ေပးေနမိပါေတာ့သည္။ ၿပီးေနာက္ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿငိမ္က်သြားကာ လက္ျပစ္ေျချပစ္ျဖင့္ သူႏွင့္က်မ
ႏွစ္ေယာက္စလံုး မွိန္းၿပီးဇိမ္ယူ၍ Aရသာကို တၿမိဳင္ၿမိဳင္ခံေနမိပါေတာ့သည္။
ထိုႏွင့္ပင္ Aခ်ိန္ေတြတေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးခဲ့ကာ ႏွစ္လမွ်ၾကာျမင့္ခဲ့ပါသည္။ က်မAတြက္ရင္ေလးစရာ
တရပ္ကားေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။ တျခားေတာ့မဟုတ္ပါ..ကိုသစ္ဆန္းႏွင့္ Aၾကိမ္ၾကိမ္က်ဴးလြန္မိခဲ့ေသာ
Aျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ေသာ ကိုေလးလက္၀န္ရွိ္လာျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ထိုAျဖစ္ေသျခာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ က်မသည္ တေန႔တြင္ ကိုသစ္ဆန္းAား ေတြ႔႕ေနက်ေနရာတြင္
ခ်ိန္းေတြ႔လ်က္ Aက်ိဳးAေၾကာင္းေျပာျပကာ Aျမန္ဆံုးလက္ထပ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရပါေတာ့သည္။ ဤတြင္
ကိုသစ္ဆန္းAမူAယာသည္ ဘယ္လိုမွAားရစရာမေကာင္းသည္ကို ေတြ႔ရပါေတာ့သည္။ သူသည္
စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ငိုင္ငိုင္ၾကီးျဖစ္ေနပါသည္။ က်မလည္း AားမလိုAားမရျဖင့္ သူ႔ပုခံုးကို
ဆြဲလႈပ္မိပါေတာ့သည္။
ၾကည့္စမ္း ဘာAခုမွငိုင္ေနတာလည္း..ဒီမွာျဖင့္ေခါင္းမီးေတာက္ေနၿပီ…သူကေတာ့ ေAးစက္စက္နဲ႔
ထိုAခါမွ ကိုသစ္ဆန္းက Aသံထြက္လာပါသည္။
ေAးစက္စက္မဟုတ္ပါဘူး Aသက္ရယ္၊ ကိုသစ္ဆန္း ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ စU္းစားေနတာပါ။
ဘာမ်ားထူးထူးေထြေထြ စU္းစားေနရAံုးမလဲ ကိုသစ္ဆန္းရယ္..ရွင့္ကတိAတိုင္း က်မကို Aျမန္ဆံုး
လက္ထပ္ယူလိုက္ရံုရွိတာေပ့ါ။
က်မကလဲ ကိုလိုခ်င္ရာကိုသာ ဆြဲေျပာရပါေတာ့သည္။
ဘယ့္နဲ႔လဲ ကိုသစ္ဆန္း က်မကို ရွင္းရွင္းဘဲေျပာစမ္းပါရွင္ က်မကိုလက္ထပ္ႏိုင္မွာလား
ခက္တယ္..Aသက္ရယ္၊ ကုိသစ္ဆန္းက Aသက္ကို လက္မထပ္ေသးဘူးလို႔ ဘယ္သူက
ေျပာရေသးလို႔လဲ။
ဒီလိုဆိုလဲ သြားၾကစို႔ေလ၊ လာ.Aခုဘဲ Aေရးပိုင္ရံုးကိုသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းဘဲ လက္မွတ္ထိုးၿပီး
လက္ထပ္လိုက္ၾကမယ္ေလ။ က်မတစ္မိနစ္ပင္မဆိုင္းခ်င္ သူ႔လက္ေမာင္းကိုဆြဲၿပီးေျမွာက္လိုက္ရာ
ကိုသစ္ဆန္းမွာ မ်က္လံုးမ်က္ဆံျပဴးသြားေတာ့သည္။
ဟာ…Aသက္ကလဲကြယ္…Aလ်င္စလိုလုပ္လို႔ ဘယ္ျဖစ္Aံုးမလဲကြယ္..ကိုသစ္ဆန္းစီစU္ပါရေစ
Aံုးေနာ္။
ဒါဘဲေနာ္ ကိုသစ္ဆန္း Aသက္ကိုေၾကာရရံုၾကံတာမဟုတ္ပါဘူး…တကယ္ခ်စ္လို႔ ၾကံတာပါဆိုတ့ဲ
စကားကိုေတာ့ ေမ့မျပစ္လိုက္ပါနဲ႔..Aသက္ကလည္း ကိုသစ္ဆန္းစကားကို ယုံၾကည္လ႔ ို တကိုယ္လုံးပုံAပ္ခ့ၿဲပီး
မဟုတ္လား။ Aသက္ဘ၀ဆံုးေAာင္ေတာ့ မရက္စက္ပါနဲ႔..ကိုသစ္ဆန္းရယ္ ႏွမခ်င္းစာနာၿပီး Aသက္ကို
သနားပါရွင္။
ေယာက္်ားတေယာက္ကို ယံုၾကည္ၿပီး ပံုAပ္ခဲ့မိေသာ မိန္းမသားတို႔၏ ထံုးစံAတိုင္း
မ်က္ေရစက္လက္ျဖင့္ ကိုသစ္ဆန္းကို Aသနားခံရပါေတာ့သည္။ ကိုသစ္ဆန္းကလည္း ထိုAခါက်မွ က်မAား
လက္ထပ္ယူပါမည္ဟု ထပ္မံကတိေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း Aခုေလာေလာဆယ္ေတာ့
မျဖစ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ သူ႔Aိမ္ကိုAသိေပးရAံုးမည္စသည္ျဖင့္ က်မကိုတတြတ္တြတ္ႏွင့္
ေခ်ာ့ေမာ့ႏွစ္သိမ့္ပါေတာ့သည္။ က်မကလည္း ကတိတည္ပါရန္ Aတန္တန္မွာၿပီးေနာက္ စိတ္ထဲတြင္
တAုံ႔ေႏြးေႏြးႏွင့္ ျပန္လာခ့ဲရေလသည္။ ထိုေန႔သည္ကား က်မAတြက္ စိတ္ထတဲ ြင္
Aခံစားရဆံုးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ Aေၾကာင္းကား ထိုညေနမွာပင္ က်မထံသို႔ Eည့္သည္တေယာက္ေရာက္လာ
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုEည့္သည္မွာ တျခားမဟုတ္ ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္းသာ ျဖစ္သည္။
Eည့္သည္လာသည္ဆို၍ က်မAိပ္ခန္းထဲမွာေခြေနရာမွ ထြက္ၾကည့္လိုက္ရာ ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္း
ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရလွ်င္ ရုတ္တရက္ စကားမေျပာႏိုင္ဘဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနလိုက္မိပါေလသည္။
Aသက္..ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ဆရာဒီေန႔ဘဲ ျပန္ေရာက္လာတယ္။
ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္းက ၾကင္နာေသာAၿပံဳးႏွင့္ၾကည့္ကာ စတင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါသည္။ က်မရင္ထဲတြင္
တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနရာက ကဗ်ာကရာ စိတ္တည္ၿငိမ္ေAာင္ ၾကိဳးစား၍ၿပံဳးကာ
ေၾသာ္..ဟုတ္လား..Aင္းေလ…ေက်ာင္းေတာင္ျပန္ဖြင့္ေတာ့မွာဘဲ။ ဒါနဲ႔ ဆရာကေတာ္ေကာ တစ္ခါထဲ
ေခၚမလာခဲ့ဘူးလားဟု ခပ္ေပ့ါေပါ့ပင္ ျပန္ေမးလိုက္ပါသည္။ ဆရာသည္ က်မေမးသည္ကို ရုတ္တရက္
ျပန္မေျဖပါ။ က်မမ်က္ႏွာကို Aကဲခတ္သလို ေစ့ေစ့ၾကီး ၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။ ၿပီးမွ ညင္သာစြာၿပံဳးလိုက္ကာ
ေခါင္းကိုေျဖးညင္းစြာ ရမ္းျပလိုက္ပါသည္။
ဆရာ့မွာေခၚလာစရာ..ဆရာကေတာ္မရွိပဘူး..Aသက္ရယ္။
သူ႔စကားေၾကာင့္ က်မခံစားလိုက္ရေသာ Aံ့Aားသင့္မႈကို က်မသည္ လံုးလံုးလ်ားလ်ားဖံုးကြယ္၍
မထားႏိုင္ပါ။
ဟင့္…ႏို႔…ဆရာျပန္သြားတုန္းကေတာ့ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆို။
ဟိုက်ေတာ့ ဆရာကတမင္တကာ ေစ့စပ္ထားတာကိုဖ်က္ပစ္လိုက္ပါတယ္..Aသက္။
က်မသည္ ယူဆခ်က္မ်ားႏွင့္ Aထင္မွာ မွားယြင္းေနေပေတာ့သည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းသည္ ညင္သာေသာ Aၿပံဳးကေလးျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ျပန္ရာက ဒီAေၾကာင္းေတြကို
ဆရာAသက္ကို ေAးေAးေဆးေဆးေျပာျပခ်င္တယ္..Aသက္ကိုေျပာစရာစကားေတြ Aမ်ားၾကီးရွိတယ္။
ဆရာနဲ႔Aသက္ ေျပာစရာရွိတာေတြကို Aားလံုးဘဲ ေျပာခဲ့ၿပီဘဲ။
က်မျပန္ေျဖလိုက္ေသာ Aသံသည္ စိတ္နာက်ည္းေသာ Aသံကေလးကို ဘယ္လိုမွဖံုးကြယ္၍
မထားႏိုင္ဘဲ ျဖစ္သြားသည္။
Aဲဒါေၾကာင့္ ဆရာေျပာခ်င္တဲ့ စကားေတြရွိေနတယ္ဆိုတာေပါ့ကြယ္။ ဒီလုိလုပ္ပါလား….
နက္ဖန္ၾကေတာ့ ဆရာနဲ႔ ဘုရာေတြလိုက္ဖူးတာေပ့ါ Aသက္ရဲ႕ လူၾကီးေတြထံ ဆရာခြင့္ေတာင္းေပးပါ့မယ္။
က်မမွာ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမည္ကို မသိေတာ့ပါ။ ဆရာေျပာမယ္ဆိုတဲ့စကားေတြဟာ ဘာေတြလဲ၊
သိနားလည္ခ်င္ေပသည္။
ကဲ..ဆရာကလဲ ဆရာၾကီးကို သြားႏႈတ္ဆက္ရAုံးမွမ႔ ို ျပန္လိုက္Aုံးမယ္…ဟုတ္လား၊ နက္ဖန္မနက္ကို
ဆရာလာေခၚမယ္ေနာ္…Aသက္Aဆင္သင့္ျပင္ဆင္ ေစာင့္ေနေပေတာ့။
ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္းသည္ က်မ၏သေဘာတူညီခ်က္ကို ရယူၿပီးသည့္Aလား ေျပာေျပာဆိုဆို
ထိုင္ရာမွထျပန္သြားေတာ့သည္။ က်မလည္း သူေျပာစရာရွိသည္ဆိုသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္လိုက္မည္ဟု
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေပသည္။
( )ဘုရားတြင္ Aာရံုခံတန္းေဆာင္တခုAတြင္း ေခ်ာင္ၾကၾကေနရာတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား
ထိုင္လိုက္ၾကေပးသည္။
က်မနားမလယ္ပါဘူး၊ ဆရာက က်မကို ဘယ္လိုမ်ား ေစာ္ကားမိလို႔လဲ ၊ က်မ တကယ္ပင္
Aံ့Aားသင့္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေမးလိုက္ပါသည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းက တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ၾကည့္ကာ
ဆရာက Aသက္ရဲ႕ ေမတၱာကို ေစာ္ကားမိခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ Aသက္ကို ဆရာဟာ
AၾကီးAက်ယ္ စိတ္ထိခိုက္ေAာင္ လုပ္ခဲ့တာပဲ၊ ဒါကလဲ ေစတနာက ေ၀ဒနာျဖစ္သြားခဲ့ရတာ မွန္ေပမ့ဲ
Aသက္ခံလိုက္ရတာက မသက္သာဘူးဆုိတာ ဆရာနားလည္ပါတယ္။ ဆရာေျပာခ်င္တာ
Aသက္နားလည္းတယ္ မဟုတ္လား။
ကိုေက်ာ္ထြန္းသည္ ၿပီးခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို တင္ျပေျဖရွင္းေနပါေတာ့သည္။
ဒီကိစၥေတြက ၿပီးခဲ့ပါၿပီ ဆရာရယ္..ခုမွျပန္ေျပေနလို႔လဲ Aေၾကာင္းထူးမေနေတာ့ပါဘူး။
Aေၾကာင္းထူးပါတယ္…Aသက္ရယ္၊ ဆရာAမွားသိတာကို Aခုေတာ့ ဆရာေကာင္းေကာင္း
နားလည္ပါၿပီ။
ကိုေက်ာ္ထြန္းသည္ စကားကိုျဖတ္ထားလိုက္ရာက က်မလက္မေလးကို ညင္သာစြာ
လွမ္းဆြဲလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္မွ.
ခုေတာ့ ဆရာ Aေျဖရေနပါၿပီ။ တျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး..Aသက္ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ ဆိုတာဘဲ၊ Aသက္ကို
ဆရာလက္ထပ္ခ်င္တယ္။
က်မရင္ထဲ တလက္လက္လႈိင္းလံုးၾကီးမ်ားကို တက္သည့္ခံစားရမႈမ်ားကို ဘယ္လိုေဖာ္ျပရမည္
မသိေတာ့ပါ ရွင္တို႔ဘဲ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ပါေတာ့ က်မသည္ တစ္ခါက ကိုေက်ာ္ထြန္း၏ Aခ်စ္ကို
ျပင္းျပလွစြာေသာ လိုခ်င္ရမၼက္ျဖင့္ ေတာင့္တခဲ့ဘူးပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုAခ်စ္ကို မရခဲ့ေပ။ Aခုေတာ့
က်မAသဲႏွလံုးထဲက ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ကိုေက်ာ္ထြန္းက သူ႔ရဲ႕ေလးနက္ေသာ ခ်စ္ေမတၱာကို ပံုေပးေနျပန္ပါသည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းကမူ ဘာမွ်မသိရွာပါ။ က်မသည္ ကိုေက်ာ္ထြန္း၏ လက္ထဲမွ က်မလက္ကေလးကို
ဇတ္ကနဲဆြဲႏႈတ္လိုက္ကာ မ်က္ႏွာကိုAုပ္ခ်ကာ ၾကဴၾကဴပါေAာင္ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။
Aို..Aသက္ရယ္..ဘာေၾကာင့္ငိုရတာတံုး၊ ဆရာေျပာတာကို Aသက္မယံုလို႔လားဟင္..
ခုေျပာတဲ့စကားေတြက ဆရာ့Aသဲႏွလံုးထဲက ထုတ္ေျပာေနတာပါကြယ္…
ယံုပါတယ္…ဆရာရယ္…ယံုပါတယ္…ဒါေပမဲ့..
ဒါေပမဲ့…ဘာျဖစ္သလဲကြယ္…
က်မသည္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ ကိုေက်ာ္ထြန္းAာ္း က်မႏွင့္ ကိုသစ္ဆန္းတို႔၏
ျဖစ္ပ်က္ပံုAလံုးစံုကို ဘယ္လိုမွ မကြယ္၀ွက္ဘဲ ဖြင့္ေျပလိုက္မိပါေတာ့သည္။ က်မသည္ မ်က္ရည္မ်ားကိုသာ
တြန္းထုတ္ေနမိပါေတာ့သည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းချမာေတာ့ Aလြန္တရာစိတ္ထိခိုက္ေနဟန္ျဖင့္ ေတြေတြၾကီးသာလွ်င္
ေငးေနပါေတာ့သည္။
က်မတို႔သည္ စိတ္ထိခိုက္လွစြာႏွင့္ ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း က်မသည္
ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္လံုး၀Aေတြ႔မခံေတာ့ပါ၊ ကိုသစ္ဆန္းကိုသာ သြားေတြ႔ကာ Aျမန္ဆံုးလက္ထပ္ဖို႔သာ
ပူဆာမိခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တြင္ က်မAဘို႔ ေလာကၾကီးတြင္ ဆက္လက္မေနခ်င္
ႏိုင္ေလာက္ေAာင္ကို ဆိုး၀ါးလာပါေတာ့သည္။ ထိုAျဖစ္သည္ Aျခားမဟုတ္ ကိုသစ္ဆန္းတစ္ေယာက္
က်မAေပၚကို ျပစ္ျပစ္ခါခါၾကီး ရက္စက္သြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကိုသစ္ဆန္းသည္ ၃-၄ရက္ေပ်ာက္ေနပါသည္။
သူ႔ကို ဘယ္မွာမွ က်မရွာမေတြ႔ရာ ေနာက္ဆံုးသတင္းၾကားရွိသည္က ကိုသစ္ဆန္းသည္ သူ၏သီခ်င္း
ဓာတ္ျပားမ်ားသြင္းရန္Aတြက္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ထြက္ခြာသြားၿပီးဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။
ကိုသစ္ဆန္းသည္ ဘယ္လိုမွ က်မကို Aေၾကာင္းမၾကား ေျပာဆိုျခင္းမရွိဘဲ က်မတာ၀န္ကို
မယူေတာ့လိုသျဖင့္သာ ဤကဲ့သုိ႔ထြက္သြားသည္ဟု Aဓိပၸါယ္ေကာက္ရန္သာ ရွိေပေတာ့သည္။ က်မAတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ဘြယ္ရာကလည္း ဘယ္လိုမွမရွိေတာ့ေပ။ ကိုသစ္ဆန္းထြက္သြားၿပီး သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္
က်မသည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ က်မAတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွထြက္လာသည့္
Aေျဖသည္ ေလာကၾကီးက ထြက္ခြာသြားဖို႔ပင္…
ထိုေန႔သည္ Uပုသ္ေန႔ျဖစ္ရာ က်မသည္ ဘၾကီးတို႔လင္မယား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔
သီလယူUပုသ္ေစာင့္ရန္သြားၾကသျဖင့္ Aိမ္တြင္က်မတစ္ေယာက္တည္းသာ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။ က်မသည္
ဘရားစင္ေရွ႕တြင္း ဘုရားရွစ္ခိုး ငါးပါးသီလမ်ားယူကာ ဒီလုိဘ၀မ်ိဳးႏွင့္ မေတြ႕ၾကံဳေစရန္ ဆုေတာင္းကာ
က်မAခန္းတြင္းသို႔ ၀င္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စာႏွစ္ေစာင္ကို ေရးေပးသည္၊ တစ္ေစာင္က က်မဘၾကီးတို႔Aတြက္ႏွင့္
က်န္တေစာင္မွာ ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္းAတြက္ ျဖစ္ေပသည္။ ေရး၍ၿပီးစီးသြားၿပီးေနာက္ က်မAတြက္
တစ္ခုတည္းသာ က်န္ပါေတာ့သည္။ ရွက္စရာေကာင္းလွေသာ ဒီဘ၀ကို စြန္႔ခြာနိဂံုးခ်ဳပ္ဖို႔သာ ျဖစ္သည္။
ဤျပသနာကို ေျဖရွင္းေပးဘို႔ကား Aဆိပ္ပုလင္းသာလွ်င္ျဖစ္ေပသည္။
ဟဲ့..Aသက္မလုပ္နဲ႔…မလုပ္နဲ႔ေလ..
Aလန္႔တၾကား ေAာ္ဟစ္ေသာAသံကို ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ လက္ၾကီးတဖက္က
Aဆိပ္ပုလင္းကုိင္ထားေသာ က်မလက္ကို ဆြဲညစ္၏ ပုလင္းကို ယူျပစ္လိုက္ပါေလသည္။ က်မမ်က္ေစ့မ်ားကို
စံုမွိတ္ထားရာမွ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္း ျဖစ္ေနသည္။
မိုက္လွပါဘိ..ခင္သက္ရယ္..မေသေကာင္း..မေပ်ာက္ေကာင္း..
က်မလည္း ကိုေက်ာ္ထြန္းကို ေတြ႔လိုက္သည္ႏွင့္ ခ်ံဳခ်၍ငိုလိုက္ပါသည္။ သူ႔ရင္ဘက္က်ယ္ၾကီး
Aတြင္းသို႔ ဆြဲသြင္းကာ က်မေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးကာ က်မေက်ာျပင္ကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဖက္ၿပီး
တိတ္ပါ..ခင္သက္ရယ္.၊ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလ.ဲ .ဟင္..သီသီကေလးလိုေတာ့တယ္။ ကိုေက်ာ္ထနြ ္း
Aေရာက္Uီးလို႔သာဘဲ။
မဟုတ္ဘူးဆရာ…ခင္သက္ဟာ လူ႔ဘ၀မွာ ေနလို႔မသင့္ေတာ့ဘူး၊ ေသပါေစဆရာရယ္၊
ခင္သက္ကိုခြင့္ျပဳပါ။
မေသရဘူး၊ ခင္သက္မေသရဘူး၊ ကိုေက်ာ္ထြန္းတေယာက္လံုးရွိေနတာ၊ ခင္သက္Aတြက္
ကိုေက်ာ္ထြန္း တာ၀န္ယူတယ္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းခ်စ္တာက ခင္သက္ရဲ႕ မသန္႔ရွင္းတာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး၊ ခင္သက္ကို ခ်စ္တာတစ္ခုဘဲ၊
ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွလံုးသားထဲက ေပါက္ဖြားတည္ၿငိမ္တဲ့ Aခ်စ္ဘဲဆိုတာ ယံုပါခင္သက္ရယ္..။
Aခ်ိန္သည္ တန္ခဲ့ေပသည္။ က်မႏွင့္ ကိုေက်ာ္ထြန္းသည္ ရပ္ကြက္ရွိလူAမ်ားAေနႏွင့္
ခ်စ္ခင္ၾကာနာမႈရွိၾကေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံAျဖစ္ သိရွိၾကေပသည္။ သို႔ရာတြင္ က်မႏွင့္ ကိုေက်ာ္ထြန္း
လင္မယားလိုေနေသာ္လည္း ယခုAခ်ိန္ထိ လင္မယားAရာ မေျမာက္ခဲ့ေပ။ က်မတြင္ ကိုသစ္ဆန္းႏွင့္
က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ကိုယ္၀န္ရွိေနသျဖင့္ သူက က်မကို ကာယကံေျမာက္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။ က်မလည္း
လူယုတ္မာရဲ႕ မ်ိဳးေစ့ကို မလိုခ်င္ေပး။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေန႔တြင္ ကိုေက်ာ္ထြန္းမသိေAာင္ ၀မ္းဆြဲဆရာမႏွင့္
တုိင္ပင္ၿပီး ကိုယ္၀န္ကို ဖ်က္ခ်လုိက္ပါသည္။ ကိုေက်ာ္ထြန္းကေတာ့ သူ႔AလိုAေလ်ာက္ ပ်က္သြားျခင္းလို႔သာ
သိပါသည္။ ယခုလိုပ်က္က်ျခင္းAတြက္ သူေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္။
က်မကေတာ့ ၀မ္းသာေနပါသည္။ သို႔မွပင္ က်မခ်စ္ခဲ့ရသူရဲ႕ ရင္ခြင္ေAာက္မွ ခ်စ္Aရသာကို ျပည့္၀စြာ
ခံစားရေပေတာ့မည္။ ကိုေက်ာ္ထြန္း လက္ေတြ႕ခ်စ္ပံုႏွင့္ ကိုသစ္ဆန္းသည္ Aေတာ္ၾကီး ကြာျခားလွေပသည္။
က်မကိုလိုးတဲ့Aခါ Aင္မတန္ညင္သာစြာ လိုးပါသည္။ က်မAသားကေလးေတြ ပြန္းပဲ့သြားမွာက်ေနတာပဲ..
တစ္ခါတရံ က်မက ကၽြတ္..ကၽြတ္လို႔ မူတူတူလုပ္လိုက္တာကိုဘဲ က်မနာသြား၍ မခံႏိုင္သည္ထင္ကာ
ပို၍ေတာင္ ညင္ညင္သာသာလိုးေပးေသးသည္။ ကိုေက်ာ္ထြန္းလုပ္တာ နာသြားသလားဟင္..တဲ့။
က်မလည္း ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာလိုက္ရသည္။ Aထဲကနာတာမဟုတ္ပါဘူး..ကိုေက်ာ္..ေခါင္းAံုက
လြဲေနေတာ့ ဇာတ္နာသြားတာပါလို႔..ဤသို႔ေျပာေပမဲ့ Aေၾကာင္းကေတာ့ မထူးလာပါ။ သူလိုးတာကေတာ့
ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုးဘဲရွင့္၊ သိုေပမဲ့ ယုယၾကင္နာသနားေတြကေတာ့ ပိုမိုပါသည္။ ဒါေတြေၾကာင့္ဘဲ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔
Aားမရႏိုင္ဘဲ ရွိေနရေပတာေပ့ါ။
တစ္ေန႔တြင္ Aိပ္ယာ၀င္ခဲ့ၾကရာ၊ က်မက သူ႔လီးၾကီးကို လံုခ်ည္ေပၚမွေနၿပီး ကိုင္၍ ဆုပ္နယ္ေနရာ..
သူက..မိသက္ရယ္..မရြံမရွာကြယ္တဲ့…။
က်မကလည္း ဆင္ေျခတတ္ကာ ကိုယ့္လင္ကိုခ်စ္ေနတာ..ရြံစရာလား..ကိုကိုေက်ာ္ရယ္..
ခင္သက္ေတာ့ တကိုယ္လံုးကို ခ်စ္တာဘဲ..ကိုေက်ာ္ဘာေျပာေျပာကိုင္မယ္။
က်မက ဇြတ္တရြတ္ပိုကဲကာ သူ႔လံုခ်ည္ကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး က်မလက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးႏွင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္
ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေပးပါသည္။ သူကလည္း က်မႏို႔သီးကေလးကို ခပ္ရြရြေလးပြတ္ကိုင္ေပးပါသည္။ က်မက
ထထၾကြၾကြရွိသေလာက္ သူကေတာ့ ခပ္ေAးေAးဘဲရွင့္၊ သို႔ေပမဲ့ က်မေက်နပ္မႈရွိေAာင္ေတာ့ လိုးပါသည္။
သူလည္း ၾကာလာေတာ့မွ ဗဟုသုတရွိလာပါသည္။
က်မတို႔ ေမာင္ႏွံသည္ ရပ္ကြက္တြင္ စံတင္ေလာက္ေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံAျဖစ္ လူမ်ား၏ ႏႈတ္ဖ်ားတြင္
ေရပန္းစားေနေတာ့ေပသည္။ ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္ က်မသည္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွ် သည္က့သဲ ို႔
စိတ္Aေႏွာင့္Aယွက္ျဖစ္စရာဟူ၍ မေတြ႕ရဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕မႈ ရရွိခံစားရၿပီး ေပါင္းသင္းခဲ့ၾကရပါသည္။
က်မတို႔တြင္ တခုတည္းေသာ Aလိုမျပည့္ခဲ့ရသည္ကား…
ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္ က်မတႏွစ္ေက်ာ္ေပါင္းသင္းခဲ့ရေသာလဲ ကိုေက်ာ္ထြန္း၏ရင္ေသြးသည္ ဘယ္လိုမွ
ျဖစ္ထြန္း၍ မလာခဲ့ျခင္းပင္တည္း။ ဤAေၾကာင္းကို ကိုေက်ာ္ထြန္းAား တခါတခါဖြင့္ေျပာခဲ့မိလွ်င္
သူကရယ္ေမာလ်က္…Aို… Aသက္ကလဲကြယ္…ဒီAတြက္ ပူမေနစမ္းပါနဲ႔ Aခ်ိန္ေတြAမ်ားၾကီးရွိေသးတာပဲ
ဒီလိုခ်စ္ေနရတာက မေကာင္းဘူးလားကြယ္…ဤသို႔ပင္ ႏွစ္သိမ့္တတ္ရွာသည္။
တစ္ေန႔တြင္ Aသက္ေရ..ကိုေက်ာ္ေျပာမယ္ ေျပာမယ္နဲ႔ မေျပာမိဘူး။
တစ္ေန႔ေသာ ညAိပ္ရာ၀င္ခါနီးတြင္ ကိုေက်ာ္ထြန္းက စကားစလာျခင္းေၾကာင့္ က်မလည္း
သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ ကိုယ္လံုးေလးတိုး၀င္လုိက္ရာက သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
ဘာမ်ားလဲ ကိုေက်ာ္ရယ္…ေျပာစမ္းပါAံုး…
ကိုေက်ာ္ဒီမွာ Aလုပ္လုပ္ေနရတာ သိပ္ဟန္မက်ဘူး.. သက္လဲသိသားဘဲေလ။ မေန႕က ကိုေက်ာ္ႏွင့္
ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းထံက စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္။ သူက Aထက္ဗမာျပည္( )ၿမိဳ႕မွာ
ေနတယ္ကဲြ႕….။ သူတို႔ၿမိဳ႕မွာ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြ စုေပါင္းေထာင္ထားတ့ ဲ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရိွတယ္။
Aဲဒီေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းAုပ္ဆရာၾကီးလိုေနတယ္တဲ့။ Aဲဒါကိုေက်ာ္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေပးဘို႔Aသင့္ပါပဲတဲ့။ ကိုေက်ာ္ သူတို႔ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာၿပီး ဒီကိစၥကို တုိင္ပင္ဘို႔စာေရးလိုက္တယ္။
သူကသြားေရာက္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လိုေၾကာင္း ေျပာလာရာ က်မကလည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ
ခြင့္ျပဳလိုက္ပါသည္။ Aဆင္ေျပပါက တစ္ခါတည္း Aလုပ္လက္ခံခဲ့မည္ဟု ေျပာကာစိတ္လက္ခ်
ထြက္ခြာသြားပါသည္။ ဤသည္ပင္ က်မAတြက္ ၾကမၼဆိုးသည္ Aစျပဳျခင္းျဖစ္ေပေတာ့သည္။
က်မသည္ ေစ်းသို႔ ကိစၥတစ္ခုရွိ၍ Aသြားတြင္ က်မေရွ႕မွ ကိုယ္ပိုင္ကားတစ္စီးက ထိုးရပ္လိုက္ပါသည္။
ကားျပတင္းေပါက္မွ ေခါင္းျပဴးထြက္ၾကည့္လိုက္သူကား ကိုသစ္ဆန္းျဖစ္ေနေတာ့သည္။ က်မသည္ သူ႔ကို
ျမင္ျမင္ျခင္း လွဲ႔ထြက္သြားဖို႔ေကာင္းပါ၏။ သို႔ေသာ္ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ..ေၾကာင္Aမ္းAမ္းၾကီးသာ
ၾကည့္ေနလိုက္မိပါေလေတာ့သည္။ ထိုAခိုက္မွာပင္ သူသည္ ကားေပၚမွဆင္ကာ က်မAနားသို႔
ေရာက္လာေလသည္။
Aို..Aသက္ကို ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာလိုက္တာကြယ္။ သိပ္ကို၀မ္းသာတာဘဲ။ ကိုသစ္ဆန္း Aသက္ကို
ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔ လိုက္ရွာေနခဲ့ရတာ ၾကာလွပါၿပီ။
ကိုသစ္ဆန္း က်မမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ကာ တကယ္၀မ္းသာAားရေသာ AမူAယာၾကီးႏွင့္
ေျပာေနပါေတာ့သည္။ က်မကေတာ့..သူ႔ကိုျမင္လိုက္ရရင္ဘဲ ခံျပင္းမႈေတြက ေထာင္းကနဲ႔
တက္ၾကြလာပါေတာ့သည္။
Aိုရွင္..ရွင္နဲက႔ ်မ ေတြ႕စရာ Aေၾကာင္းဘာမ်ားရိွေနေသးလိုလ႔ ဲ..ရွင္လုပ္သြားပုံက Aင္မတန္ရွင္းေနတ့ဲ
Uစၥာ..ခုမွလာၿပီး Aလြမ္းသယ္မေနပါနဲ႔ရွင္…
သူ႔မ်က္ႏွာသည္ Aင္မတန္မွ စိတ္မေကာင္းေသာ AမူAယာသို႔ ေျပာင္းလဲသြားပါသည္။
Aသက္ Aခုလိုထင္ေနမယ္ဆိုတာ ကိုသစ္ဆန္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာေပ့ါကြယ္..ကိုသစ္ဆန္းAေပၚ
Aထင္လြဲၿပီး လူယုတ္မာAျဖစ္နဲ႔ သတ္မွတ္မယ္ဆိုတာ ကိုသစ္ဆန္း ရိပ္မိပါတယ္..
Aို..ရွင္ကေတာ့ လူယုတ္မာၾကီးမဟုတ္လားရွင့္..မိန္းကေလးတေယာက္ကို က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားၿပီး
ေရွာင္ေျပးေနတဲ့ လူယုတ္မာ Aစစ္ဘဲ မဟုတ္လား..
Aသက္ေျပာရင္လဲ ခံရမွာပဲေလ..ဒါေပမယ့္ Aသက္ထင္သလို မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..
ဒီAေၾကာင္းေတြကို ကိုသစ္ဆန္းရွင္းျပပါရေစလာကြယ္… ကဲ.. ေဟာဟိုဆိုင္ထမဲ ွာ တစ္ခုခုေသာက္ရင္း
ေျပာတာေပ့ါေနာ္… ကိုသစ္ဆန္းရွင္းျပပါရေစ..
က်မဆိုတဲ့ Aမိုက္မကလဲ ဘာေၾကာင့္ သူေခၚရာေနာက္ကို လိုက္သြားမိတယ္ မေျပာတတ္ပါဘူး။
ႏို႔ေAးေသာက္ရင္း သူရွင္းျပေသာစကားမ်ားကို ယံုရမည္ဆိုလွ်င္ သူသည္
လံုး၀Aျပစ္ကင္းရွင္းေနပါေတာ့သည္။
ကိုသစ္ဆန္းေျပာတာကို ယံုစမ္းပါကြယ္..Aဲဒီတံုးက Aသက္ကို ေလာေလာဆယ္
လက္မထပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ AေျခAေနနဲ႔ ၾကံဳခဲ့တယ္ကြယ္.. ဒါကေတာ့ တျခားမဟုတ္ပါဘူး လူၾကီးေတြက
ကိုသစ္ဆန္းကို မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ Aတင္းAၾကပ္ေပးစားဘု႔ိ စီစU္ေနလို႔ဘဲ.
ဒီလိုစီစU္ေနတာနဲ႔ ရွင္က ေရွာင္ေျပးရေရာလား.. မနာခံႏိုင္ဘူးလို႔ျငင္းၿပီး က်မနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္ရင္
ၿပီးတဲ့ကိစၥမဟုတ္လား..
ဒီေလာက္လဲ မလြယ္ခဲ့ဘူးေလ.. သူတို႔စကားကို နားမေထာင္ရင္ ကိုသစ္ဆန္းကို
Aေမြျပတ္ျပစ္လိုက္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုသစ္ဆန္းကလဲ Aလုပ္မယ္မယ္ရရကလဲမရွိ ေငြကလဲ
ေလာေလာဆယ္မရွိေတာ့ တကယ္လို႔ Aသက္ကိုသာ လက္ထပ္လိုက္ရင္ ပိုဆိုးေတာ့မွာေပ့ါ… ဒါေၾကာင့္
သူတို႔စီမံတာကို ေခတၱဆိုင္းထားရေAာင္ Aေၾကာင္းျပလို႔ေကာင္းေAာင္ ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားတာ.. ဒါမွလဲ
ကိုသစ္ဆန္း စီးပြားေရးကလဲ တဘက္မွာ ေကာင္းလာမွာမဟုတ္လား။
Aသက္ကိုယူဖို႔ ကိုသစ္ဆန္းက ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားပါ.. ကိုသစ္ဆန္းထြက္သြားတုန္းက Aသက္သိေAာင္
စာေရးထားခဲ့ပါတယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဒီစာကို Aေပးခိုင္းတဲ့သူက ေဖေဖတို႔လူျဖစ္ေနေလေတာ့ စာကို
Aသက္ဆီမေရာက္ေAာင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ထားခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္ဘဲ Aသက္ကို
လိုက္ရွာေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ Aသက္ဟာ ဆရာကိုေက်ာ္ထြန္းနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားၿပီဆိုတာ ၾကားရေတာ့
ကိုသစ္ဆန္း ရင္က်ိဳးရေတာ့တာပါဘဲ..
သူ႔Aေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ယုတ္တိရွိရွိေျပာေနပါသည္။ က်မလဲ ဘယ္လိုမွ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္သည္
မဟုတ္ပါ။ က်မကလဲ ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္ Aတူေနရျခင္းသည္ က်မAတြက္ ေလာကနိဗၺာန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္လဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ရွိေၾကာင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈရွိေနၾကသည္ကို
သူ႔Aားရွင္းျပလိုက္ပါသည္။
ဤတြင္ မ်က္ႏွာၾကီးမွာ ညိဳးက်သြားရာတြင္း Aတန္ၾကာေAာင္ တိတ္ဆိတ္သာြ းခ့ဲပါသည္။ ၿပီးမွ
မခ်ိၿပံဳးၿပံဳးကာ က်မကဲ့သို႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူႏွင့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ သူ႔Aေနျဖင့္
၀မ္းသာေၾကာင္း သူ၏လိုလားခ်က္မွာလည္း က်မ၏ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဖ်က္ဆီးရန္မဟုတ္ဘဲ သူ႔Aေပၚတြင္ က်မက
Aထင္လြဲေနသည္ကို ရွင္းလင္းျပရလွ်င္ ေက်နပ္ပါေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ ေျပာျပပါသည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းဆီကလည္း Aဆက္သြယ္လုပ္လာပါသည္။ Aလုပ္Aဆင္ေျပေၾကာင္းႏွင့္
ေနရာAတည္တက်မရွိေသး၍ ေလာေလာဆယ္လာမေခၚႏိုင္ေသးပါ.. လကုန္ၿပီးမွ သူကိုယ္တုိင္
လာေခၚမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ လကုန္ဖ႔ဆို ိုသည္မွာ Aရက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္လိုပါေသးသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္Aေစာၾကီးတြင္ ကိုသစ္ဆန္း က်မထံသို႔ ေပါက္လာျပန္ကာ
Aင္မတန္Aေရးၾကီးေနသည္ ျဖစ္၍ သူ႔ကိုကူညီပါရန္ ေတာင္းဆိုလာပါေတာ့သည္။
ကိုသစ္ဆန္းယေန႔ ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီတစ္ခုကို Aသံသြင္းေပးဘို႔ရိွေနပါတယ္ကြယ္… Aဲဒါဆိုမ့ဲ
လူကလဲမရွိဘူး ေနာက္သီခ်င္းကလဲ Aရင္တံုးက Aသက္ဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းျဖစ္ေနတယ္.. ဒီေတာ့
Aသက္မလိုက္လိုလွ်င္ ကိုသစ္ဆန္းေတာ့ ဂ်ိဳပဲ..
Aသက္လိုက္မယ္ဆိုလွ်င္ မံု႔ဘိုး (၂၀၀) ေလာက္ေတာ့ရမွာေပ့ါကြယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုသစ္ဆန္ုးကို
ကူညီပါAံုးAသက္ရယ္ ႏို႔မဟုတ္ရင္ စရံေငြႏွစ္ဆျပန္ေရာ္ရေတာ့မွာဘဲ..။
ယခုလို သူ႔ဒုကၡကိုျပကာ AကူAညီေတာင္းလာျပန္ေတာ့လဲ မေနသာေတာ့ၿပီး ျဖစ္ေနပါသည္။ သူ႔ထံမွ
ရမည္ေငြႏွစ္ရာဟာလဲ က်မတို႔ေျပာင္းေရြ႕ဘို႔စရိတ္စာေလးရေAာင္ က်မလဲ ေနာက္ဆံုးAကူAညီေပးေသာ
Aေနျဖင့္ လက္ခံမိပါသည္။ ကိုသစ္ဆန္းသည္ သူ႔စကားAတိုင္း က်မကို ရုပ္ရွင္ျခံသုိ႔ေခၚသြားကာ တကယ္ပင္
Aသံသြင္းက်ပါသည္။ က်မAား သူျပန္ပုိ႔သည့္Aခ်ိန္ကား မိုးခ်ဳပ္လာေပးၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္သူသည္ က်မတို႔
ရုပ္ရွင္ျခံနားရွိ ေဟာ္တယ္သုိ႔ ထမင္းစားၾကရန္ေခၚလာပါသည္။ က်မတို႔သည္ ထမင္းမစားမွီ လိမၼာ္ရည္တစ္ခြက္
စီေသာက္က်ပါသည္။ ေနာက္တြင္ ထမင္းစားေသာက္ခါ Aျပင္သို႔ထြက္လာ၏။ သူ႔ကားေပၚသို႔
တက္လိုက္သည္တြင္း ေခါင္းထဲတြင္း မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားမိခါ ဘာမွသတိမရေတာ့ပါ။
က်မျပန္လည္သတိရခ်ိန္တြင္ ကိုသစ္ဆန္းသည္ က်မ၏AေသြးAသားကို ေAာင္ေသေAာင္သား
စာရသူပမာ က်မကို စိတ္ဆိုးပါနဲ႔ Aသက္ရယ္.. သူ႔ရဲ႕ တရား၀င္ခ်စ္သူလက္ထဲကို ျပန္မေရာင္ခင္မွာ
Aသဲႏွစ္ကာ ခ်စ္တ့ဲသူAေနနဲ႔ သေဘာက် ခ်စ္မိခ့ဲတယ္ ဆိုပါေတာ့တယ္…။ သ႔ရူ ဲ႕ ယုတ္မာေစာ္ကားပုံကို
ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ဘဲ ေျပာခ်လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုေက်ာ္ထြန္းလာသည္တြင္ က်မ၏မိုက္တြင္းနက္သည့္
မဟာAမွားေတာ္ပံုကို လံုးေစ့ပါတ္ေစ့ ေျပာျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္သည္ Aဘယ္မွ်သေဘာထား ၾကီးႏိုင္မည္နည္း။ ဒီတစ္ခါတြင္ ကိုေက်ာ္ထြန္း
Aေနျဖင့္ ခြင့္မလႊတ္ေတာ့ေပ။ သူ႔ကုိလည္း က်မAေနႏွင့္ Aျပစ္မတင္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ကိုေက်ာ္ထြန္း
ျပန္သြားသည္တြင္ က်မသည္ လိုက္မသြားေတာ့။ ဤတြင္း က်မႏွင့္ ကိုေက်ာ္ထြန္းတို႔သည္ တစ္Uီးႏွင့္တစ္Uီး
ခ်စ္လ်က္နွင့္ မုန္းခဲ့ရပါၿပီ။ က်မAေပၚ သေဘာထားၾကီးေသာ ခ်စ္လင္ၾကီး ကိုေက်ာ္ထြန္းႏွင့္ ျပတ္စဲကြာရွင္း
ၿပီးသည္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ က်မဘ၀ကို သူတကယ ခ်ယ္လယ္သမွ်ႏ်င့္သာ ၿပီးဆံုးမည္လား. တုိက္ပြဲ၀င္
မည္လား.. ဘ၀ကို Aဆံုးခံမည္လား…။
ဤေမးခြန္းမ်ားသည္ က်မAတြက္သာ ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ က်မသည္ ဘၾကီးတို႔Aိမ္ကိုလည္းသြားလို႔
မျဖစ္ေတာ့ေပ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈသာ ျဖစ္ေပသည္။ က်မသည္ ကိုသစ္ဆန္းထံသို႔ သြားခဲကာ ပရိယယ္
မာယာတို႔ကို Aစြမ္းကုန္ Aသံုးခ်ခဲ့သည္။ သူသည္ က်မကို တုိက္ခန္းတခန္းငွားကာ Aေပ်ာ္မယာAျဖစ္
သေဘာထားခဲ့ေလသည္။ က်မလဲ တစ္ေန႔တြင္ သူAားဂလဲ့စားေခ်ရန္ AၿမဲAစီAစU္ျပဳကာ စU္းစားလ်က္ပင္
ရွိေပသည္။
သူသည္က်မကို ဘမ္းျပကာ ေၾကာ္ျငာမ်ားတြင္လည္းေကာင္း Aသံသြင္းထားေသာ သီခ်င္း
ဓာတ္ျပားမ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စီးပြားလမ္းေျပာင္းလာပါသည္။ သူ႔တြင္ ကိုယ္ပိုင္ဓာတ္ပံုစတူဒီယို
ရွိေနေပသည္။ ဤစတူဒီယိုတြင္း က်မကို ေၾကာ္ျငာမ်ားAတြက္ ကိုယ္ဟန္ျပမယ္Aျဖစ္ ပံုစံAမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္
Aသံုးေတာ္ခံေနရေပသည္။ Aမွန္ေတာ့ ကိုသစ္ဆန္းတစ္ေယာက္ဟာ လူလိမၼာပညရိွ လူညနြ ္႔ခူးစားေနသူ
လူမိုက္တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ က်မ၏ ကိုသစ္ဆန္းက က်မကို ကင္မရာမင္းႏွင့္ ထားခဲ့ကာ
သူလိုခ်င္ေသာ AေနAထားကိုယ္ဟန္မ်ားကို ဓာတ္ပံုရိုက္ မစၥတာေဂ်ဆင္ႏွင့္ က်မကို ညြန္ၾကားၿပိး
ထြက္သြားခဲ့ပါ၏။
ကိုသစ္ဆန္းလိုခ်င္ေသာ AေနAထားမ်ားသည္ ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ ခရုခံုးကေလးႏွင့္
ပါတ္ၾကားAက္ကို မထိတထိျဖင့္ မေပၚတေပၚAေနAထားျဖင့္ ရိုက္ရန္ျဖစ္ပါသည္။
မစၥတာေဂ်ဆင္က ကဲ.. မခင္သက္ ျပင္ေပေတာ့။
မစၥတာေဂ်ဆင္ က်မလဲ ခုလိုပံုမ်ိဳးကို တစ္ခါမွ မရိုက္ဘူးေတာ့ ေၾကာက္တတ္တတ္ျဖစ္ေနတယ္။
မစၥတာေဂ်ဆင္သည္ ဓာတ္ပံုပညာကို ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ဗမာစကားကို ေရလည္ေသာ ပန္ခ်ာပီ
တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
ေAာ္.. ဒီလိုလား ဒါျဖင့္ ဟိုဘီရိုထဲမွာ ဆရာေပးထားတဲ့ ၀ိုက္ေလဘယ္တစ္လံုးရွိတယ္..
နည္းနည္းေသာက္ပါ.. သူကိုယ္တိုင္ဘဲသြားယူၿပီး က်မကို ၀မ္းပတ္ခန္႔ထည့္၍ ေရေရာေပးထားပါသည္။
သူလဲAၾကိဳက္ေမာ့လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေနာက္ထပ္က်မလဲ ထပ္ေတာင္းၿပီ
ေသာက္လိုက္ပါေသးသည္။ သည့္ေနာက္က်မသည္ မွန္တင္ခံုေရွ႕တြင္ သြားရပ္လိုက္ပါသည္။ က်မက
မစၥတာေဂ်ဆင္ ဘယ္ကစရမလဲလို႔ ေမးပါသည္။
သူက.. ကၽြန္ေတာ ကူညီပါ့မယ္.. မခင္သက္။
ေဂ်ဆင္သည္ ကိုသစ္ဆန္းလစ္လွ်င္ လစ္သလို ေင့ါေင့ါျပဳပါသည္။ က်မကလဲ AစီAစU္တစ္ခုAတြက္
သူ႔ကို ရိသဲ့သဲ့ႏွင့္ ညဳတဲ့Aခါ ညဳေပးလိုက္ေလသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ သူနဲ႔က်မ ႏွစ္ေယာက္တည္း
ျဖစ္ေနေပသည္။ သူက က်မက်စ္ဆံမီးထိုးထားတဲ့ ဆံပင္မ်ားကို ေျဖခုိင္းပါသည္။ က်မက က်စ္ဆံမွီးတဖက္ကို
ေျဖေနသည္တြင္ သူက်စ္ဆံမွီးတဖက္ကို ေျဖေပးပါသည္။ သူ႔လက္မ်ားသည္ ေရွ႕တြင္က်ေနေသာ
က်မႏို႔လံုးၾကီးကို သူ႔လက္မ်ားက မထိတထိေလး ပြတ္တိုက္ေနပါသည္။ က်မကလဲ မသိခ်င္ေဆာင္ေနပါသည္။
ေျဖၿပီးသည့္Aခါ.. က်မAကႌ်က်ယ္သီးမ်ားးကို ဆက္လက္ေျဖပါသည္။ သူကိုယ္တိုကလည္း ကူညီၿပိး ျဖဳတ္ေပး
ပါသည္။ AေပၚAကႌ်ခၽြတ္လိုက္ပါသည္။ က်န္ရွိေနေသာ ဘရာဇီယာကို ေက်ာဘက္မွ လွဲ႕ကာ ျဖဳတ္၍
ေျဖးေျဖးျခင္း ခြာယူလုိက္ပါသည္။ သူသည္ က်မဘရာဇီယာကုိင္၍ က်မႏို႔သီးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနပါသည္။
သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက Aေရာင္တလက္လက္ေတာက္ေနသလို ထင္ရပါသည္။ က်မကလဲ သူ႔မ်က္ႏွာကို
လိုလားေတာင့္တေသာ Aၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
က်မသည္ ေခါင္းကဆံပင္မ်ားကို ဖီးကာ ရွင္းေနလိုက္ရာမွ သူက က်မထမိန္ကို ေျဖကာ
ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ဂြင္းလံုးပံုကာ ေAာက္သို႔က်သြားပါသည္။ သူက က်မထမိန္ကိုေကာက္ယူ၍
ေဘးတြင္းဖယ္ထားလိုက္ပါသည္။ က်မေပါင္ခ်န္တြင္ ေဘာင္းဘီစပ္စပိုင္နာကေလးသာ က်န္ပါေတာ့သည္။
ဆက္လက္ၿပီး သူက စပ္စမိုင္နာေလးကို တေျဖးေျဖးႏွင့္ ခၽြတ္ခ်ေနသလိုႏွင့္ ေဖာင္းၾကြၾကြျဖစ္ေနေသာ က်မ
ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူ႔လက္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ေပးပါသည္။ က်မကလည္း Aနည္းငယ္ ခါးေလးတြန္႔သြားပါသည္
သို႔ေပမယ့္ ဆံပင္မ်ားကိုဖီးကာသာ ေနလိုက္ပါသည္။ မစၥတာေဂ်ဆင္က က်မ၏ ကိုယ္လံုးAခ်ိဳးAစားကို
တ၀ၾကိးၾကည့္ကာ Aင္း.. မခင္သက္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က Aခ်ိဳးAစားက်ၿပီး.. ခင္မင္ႏွစ္သက္စရာ
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနပါလားကြယ္…
ဟဲ ဟဲ ဟဲ.. မစၥတာေဂ်ဆင္က က်မကို ေျမွာက္ေနျပန္ပါၿပီ..
က်မတကိုယ္လံုးသြက္သြက္ခါေAာင္ ကိုယ္ေလးကို ယိမ္းႏြဲ႕ကား ရီလိုက္သည္။ ၾကာမူပါပါညဳ
လိုက္ပါသည္။ က်မဆံပင္မ်ားသည္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ခြဲ၍ ခ်ထားသျဖင့္ ႏို႔သီးမ်ားကို ဖုန္းAုပ္ေနပါေတာ့သည္။
ဒါကိုပင္ မစၥတာေဂ်ဆင္က Aခြင့္Aေရးယူကာ Aဲ.. Aဲ.. ဟုတ္လိုက္ေလ.. မခင္သက္ရယ္.. ကၽြန္ေတာ္
လိုခ်င္တဲ့AေနAထားက ဒီပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနပါၿပီ.. ၿပီးေတာ့
ဘာလို႔လဲ ေဂ်ဆင္ရဲ႕
ေဟာဒီမခင္သက္ဆံပင္ေလးေတြက ဒီႏို႔သီးကေလးႏွစ္လံုးကို ဖုန္းAုပ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တ့ဲ
AေနAထားကို ေရာက္ေနတာေပ့ါ..
မွန္း.. ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း.. ဆိုကာ က်မႏို႕Aံုတစ္ခုလံုးကို က်မဆံပင္မ်ားႏွင့္ ျဖန္ု႔ကာ သူ႔လက္မ်ားျဖင့္
ျပဳျပင္သလို ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို သူ႔လက္ဖ၀ါးျဖင့္ မထိတထိပြတ္သပ္ခါ မေတာ္တဆထိသြားသလို
ျပဳမူေလသည္။
က်မ.. ကင္မရာေရွ႕သို႔ေရာက္သည္တြင္ က်မေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို AေနAထားျပဳျပင္သလိုလိုႏွင့္
က်မေစာက္ဖုတ္ကို ထိပြတ္လိုက္သည့္Aျပင္ က်မပခုံးမ်ားႏွင့္ ႏို႔သီးႏွစ္လုံးကိုလ ဲ ယခုက့ဲသို႔ ထိကိုင္
ပြတ္သပ္ပါသည္။ က်မကလည္း သူ႔ကို AားေပးAားေျမွာက္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္
Aားမနာႏွင့္ ေဂ်ဆင္…
ဟုတ္ကဲ့.. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ကိုင္ေပးေနရတာ မခင္သက္ကို ကၽြန္ေတာ့္သားမယားလို
က်ေနတာပဲဗ်ာ.. Aားနာမရာျဖစ္မေနဘူးလား.. Aခ်ိန္ဆြဲ၍ ဆြသလိုျပဳေနပါေတာ့သည္။
(ၿပီးပါၿပီ)

No comments: