ကမ္းေျခ (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

အေျပာက်ယ္လွတဲ့ ေရျပင္ျပာႀကီးကို ေငးေမာရင္း၊ သဲျပင္ ျဖဴလႊလႊေလးေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ အရသာဟာ အင္မတန္မွ ခံစားလို႔ ေကာင္းတာပဲဗ်။ ၀ုန္းခနဲဆိုၿပီး ကမ္းစပ္ကို ေျပး၀င္လာတဲ့ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြဟာ ကိုယ့္ဆီကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ေျပာေလ်ာ့ၿပီး လိႈင္းေခါင္းျဖဴေလးေတြအေနနဲ႔ ေျခေထာက္ကို တိုက္ပြတ္သြားတဲ့ ဖီလင္ဟာ ဒီလိုမ်ဳိး ကမ္းေျခေရာက္မွပဲ ခံစားႏိုင္တာကိုး။ လတ္ဆတ္ ရွင္းသန္႔ေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲ ႔ေလျပည္ကလည္း က်ေနာ္၀တ္ထားတဲ့ ရွပ္အကၤ် ီလက္တို ပြပြကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ျမည္ေအာင္ ရံဖန္ရံခါ ပြတ္တိုက္သြားေနေသးရဲ ႔ ...။
“ကိုႀကီး .. ေရထဲ ဆင္းေလ”
“အာ .. မဆင္းေတာ့ဘူး ... ကင္မရာ ေရစိုသြားလိမ့္မယ္ .. သဲတို႔ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးမယ့္လူလဲ မရွိ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္”
“ဆင္းပါ .. ကိုႀကီးကလဲ .. ဆင္းပါ .. ဆင္း ဆင္း”
တကယ့္ဟာမေလးေတြ .. ေရထဲဆင္းဖို႔ ၀ါသနာမပါတဲ့ က်ေနာ့္ကို အတင္း၀ိုင္းဆြဲၿပီး ေရထဲေရာက္ေအာင္ တြန္းခ်ေနတာ။ တျခားသူေတြ ဟုတ္ရိုးလား။ သဲရဲ ႔ညီမ ငယ္ငယ္နဲ႔၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးျဖစ္တဲ့ သိဂၤ ီဆိုတဲ့တစ္ေယာက္။ ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္တဲ့ အရြယ္ပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္။ သဲက ဒါကိုၾကည့္ၿပီး တခိခိနဲ႕ ရယ္ၿပီး က်ေနာ့္လက္ထဲက ကင္မရာကို ယူသြားၿပီး ဓါတ္ပုံေတာင္ ရိုက္ေနေသး။
“ေဖ့ဘုတ္ေပၚ တင္ရမယ္ .. ငါ့ကိုႀကီးကို ေကာင္မေလးေတြ ၀ိုင္းဆြဲေနၾကတယ္ .. ကူညီၾကပါဦး ဆိုၿပီး .. ခိ ခိ”
“မမေနာ္ ... ငယ္ငယ္က ျပသနာမရွိဘူး .. သိဂၤ ီေကာင္ေလးေတြ႔သြားမွ ကြိဳင္တက္ေနမယ္”
“အို .. ရတယ္ .. သိဂၤ ီတို႕က ပိုင္ၿပီးသား .. မသဲ .. ဓါတ္ပံုပဲ ရိုက္မေနနဲ႔ ... သူ႔ဟာႀကီးကိုလာဆြဲဦး”
“ဟဲ့ .. ဘယ္ဟာႀကီးလဲ”
“................................................................”
တကယ္ပါဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ မိန္းကေလး သံုးေလးေယာက္ရဲ ႔ၾကားမွာ ေနရတာ တကယ္ကို နားပူတာပဲ။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ထားသလို အဆက္မျပတ္ေျပာေနတဲ့ သူတို႔စကားေတြထဲ ကိုယ့္စကားေရာက္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကို မလြယ္တဲ့ ကိစၥဗ်။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ျငင္းဆန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္လို႔ပါ .. တျခားမသြားဘူး .. ဒီေနရာမွာပဲ ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးၿပီး ေနပါ့မယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္ေျပာယူလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေရကူး၀တ္စံုေတြ ဘာေတြနဲ႔ အက်အန ျပင္ဆင္ထားတဲ့ သူတို႔ပဲ က်ေနာ့္ကို လက္ေလွ်ာ့သြားတယ္ ထင္ပါရဲ ႔။ ထပ္မေခၚေတာ့ဘဲ သူတို႔ဖာသာသူတို႔ ေရထဲ ဆင္းဖို႔ ျပင္ၾကေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ကလည္း မနည္းေတာ့ဘူးေလ။ ခနေနရင္ပဲ ေန႔မြန္းတည့္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့မွာ။
ငွားထားတဲ့ ေဗာကြင္းကို ဆြဲၿပီး သဲတို႔ ေရထဲဆင္းဖို႔ ျပင္ေနခိုက္မွာ က်ေနာ့္ ေနာက္နားကေန စကားေျပာသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္
“အမ .. အဆင္ေျပရင္ ညီမကို ဓါတ္ပံုတစ္ပံုေလာက္ ရိုက္ေပးပါလား .. စတစ္နဲ႔က ရိုက္ရတာ မေကာင္းလို႔”
က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ရပ္ေနတဲ့ သက္ဆိုင္သူ ထံကေန .. ရတယ္ ညီမ .. ေပးေပး ဆိုတဲ့ တံု႔ျပန္သံ ထြက္လာေပမယ့္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ တကိုယ္လံုး အေၾကာအခ်င္ေတြ ေတာင့္တင္းသြားသလို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနမိတယ္။ ဒီအသံခ်ဳိခ်ဳိေလးရဲ ႔ပိုင္ရွင္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိတာမွ မဟုတ္တာ။ က်ေနာ့္ ေနာက္ကို ေရာက္ေနတာ နန္းယြန္းေ၀ရယ္ေလ ...
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ျပၾကတဲ့အတိုင္း က်ေနာ့္ကိုယ္ကို စလိုးမိုးရွင္းအေနအထားနဲ႔ ေနာက္ဘက္ကို လွည့္လိုက္တယ္။ ကမ္းေျခဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းအတိုင္း အလန္းစား ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ယြန္းကို ဦးထုပ္အ၀ိုင္းအျပားႀကီး ေဆာင္းၿပီး၊ ခါးက်င္က်င္ေလးေနရာမွာ ပု၀ါအျဖဴေရာင္ေလး တစ္ခုခ်ည္လ်က္သားနဲ႔ ေနာက္နားမွာ မခို႔တယို႔ ရပ္ေနတာ ေတြ႔တယ္။ အမယ္ .. မ်က္ႏွာက က်ေနာ့္ကို ၾကည့္မေနဘူးဗ်။ သူနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ မသိတဲ့အတိုင္းပဲ။ က်ေနာ့္ေဘးကေန ေက်ာ္ျဖတ္သြားတဲ့ သဲကို သူ႔ဖုန္း ထိုးေပးရင္း ေက်းဇူးတင္တဲ့ဟန္နဲ႔ ၿပံဳးျပေနတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္တာ ၀ါသနာပါတဲ့သူေတြ အၿမဲေဆာင္ထားေလ့ရွိတဲ့ ဆယ္ဖီရိုက္ရင္သံုးတဲ့ စတစ္ေလး ရွိေနေလရဲ ႔ …။
“ဘယ္လို ရိုက္ခ်င္တာလဲ .. ညီမေလး”
“ဒီဘက္မွာ အမ .. အဲဒီ အုန္းတန္းေလး ပါေအာင္ ရိုက္ေပးပါေနာ္”
“ရတယ္ …”
ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ေရာက္ေနလုတဲ့ သွ်င္ေနမင္းရဲ ႔အပူဟာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေပၚပဲ စုၿပီး က်ေနသလား မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ မ်က္ႏွာပူတာပဲ .. ဟီး။ လူကို ဘယ္လိုေနလို႔ ေနရမွန္းကို မသိဘူး။ အပြင့္အေျပာက္ေတြပါတဲ့ ကမ္းေျခစတိုင္ ခ်ည္သားဂါ၀န္ အျပာလြင္လြင္ေလး ၀တ္ထားၿပီး ပဲေပးေနတဲ့ ယြန္းကို ၾကည့္ပဲေနရမလား၊ မ်က္ႏွာကုိ တျခားလႊဲထားရမလား .. ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လိုသေဘာေကာင္းၿပီး သူမ်ားကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးဖို႔ သေဘာတူလိုက္တဲ့ သဲကိုလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိဘူး။ ဟူးးးးး .. ခက္ေတာ့တာပဲ
“လွတယ္ သိလား .. အဲဒီ ၀တ္စံုေလးနဲ႔ .. ဒီဇိုင္းကမိုက္တယ္”
“ဟုတ္လား .. အမ .. ဒါက ဒီေရာက္မွ ၀ယ္တာ .. ဟိုတယ္ရဲ ႔boutique ထဲမွာ ရွိတယ္ .. ေစ်းတန္တယ္သိလား”
“ဟုတ္လား .. ကိုႀကီး .. ဒီမွာၾကည့္ပါဦး .. လွတယ္ေနာ္”
ေသာက္ပလုတ္တုတ္ … ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မသီးျခင္ေထာင္ေထာင္ၿပီး ေဘာင္းဘီေဘးအိတ္ႏွစ္ဖက္ထဲ လက္ထည့္ၿပီး ရပ္ေနပါတာဆိုမွ ကိုယ့္လာၿပီး အမႈပတ္ေနၿပီ .. ဟင္းးး ။ မေယာင္မလည္နဲ႔ အနားသြားရပ္လိုက္ေတာ့ နန္းယြန္းေ၀က က်ေနာ့္ကို အခုမွ သတိထားမိဟန္နဲ႔ လွမ္းၿပံဳးျပတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ သိတာေပါ့။ လူကိုေနရခက္ေအာင္ တမင္တကာ လာၿပီး ကလိတဲ့ အၿပံဳး။ ေသာက္ေကာင္မေလး …
“ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း !! .. မမေရ .. မမ .. လာေတာ့ေလ … ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့မယ္ .. ေတာ္ၾကာေန တအားပူလာလိမ့္မယ္”
ပင္လယ္ဘက္ကို ဆင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္တို႔ဆီက လက္ခုပ္တီးၿပီး လွမ္းေခၚသံ ၾကားလိုက္လို႔လား မသိဘူး .. သဲက ယြန္းရဲ ႔ဖုန္းကို ကိုင္ထားရာကေန က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၿပီး ..
“ေရာ့ ကိုႀကီး .. ဒီက ညီမကို ဆက္ရိုက္ေပးလိုက္ .. ၿပီးရင္ သဲတို႔ကိုလည္း လာရိုက္ေပးဦးေနာ္”
ဆိုၿပီး လက္ထဲ ဖုန္းထိုးထည့္ၿပီး အနားကေန သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႔ ထြက္သြားေလရဲ ႔။ က်ေနာ့္မွာ ယြန္းရဲ ႔ဖုန္းကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ က်န္ခဲ့တာေပါ့။
“ဘယ္လိုလဲ .. ကိုထြန္း .. လန္႔သြားတာလား .. ခိ ခိ”
လူခ်င္းအနားတိုးလာၿပီး မခ်ဳိမခ်ဥ္ရုပ္ကေလးနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖတ္မွိတ္ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္မွာ မလံုမလဲနဲ႔ အနားမွာ မရွိေတာ့သည့္တိုင္ ေရထဲဆင္းသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ သဲကို လွမ္းၾကည့္မိေသး (ေလွနံႏွစ္ဘက္နင္းခ်င္တဲ့ ေယာက်္ားေတြမ်ား အခက္သားေနာ္ .. ေတာ္ေတာ္ဒြတ္ခ ခံရတာပဲ .. ဟီး)။
“စိတ္မပူပါနဲ႔ … ကိုထြန္း … ယြန္းကို I value you ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့မွေတာ့ .. ယြန္းကလည္း ကိုထြန္းကို အေလးထားပါတယ္ .. ယြန္းေၾကာင့္ ကိုထြန္းဘက္မွာ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး .. ယြန္းဘက္ကိုလည္း …”
“အာ .. မဟုတ္တာ .. ကိုယ္ အဲ့လိုမ်ဳိး လူမဟုတ္ပါဘူး .. ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကလည္း”
သူ႔စကားမဆံုးခင္ ၀င္ေျပာၿပီးမွ .. ယြန္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူမို႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါလို႔ ေျပာဖို႔ က်ေနာ္ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီစကားကို ဆက္လို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တစ္မ်ဳိးပဲဗ်ာ။ လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္ခုခု ေရာက္ေနသလိုလိုပဲ .. ။ က်ေနာ္က အဲ့လို စကားရပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ .. ယြန္းက မ်က္လႊာေလး ၀င့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့
“As per own consent ေပါ့ ကိုထြန္းရယ္ .. ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေတြးမေနနဲ႔”
“That’s right .. ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္တယ္ .. ယြန္းေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ .. ဟီး”
“ခိ .. ခိ .. အဲ့လို ေနပါ .. ရုပ္ႀကီးကလည္း .. ခိ ခိ”
ႏွစ္ဦးသားၾကား နားလည္မႈတစ္ခုကို သေဘာတူညီစြာ ရရွိ္သြားၿပီးေနာက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲက ခံေနတဲ့ အလံုးႀကီး က်သြားၿပီး အခုမွပဲ ၿပံဳးရယ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ယြန္းက ဒါကို သိလိုက္ဟန္ႏွင့္ ၿပံဳးစိစိ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း အခုက်မွ အျပာေရာင္ဖက္ရွင္ေလးနဲ႔ ယြန္းရဲ ႔ကိုယ္ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့တယ္။
ကမ္းေျခဖက္ရွင္ဆိုၿပီး ယြန္း၀တ္ထားတဲ့ ခ်ည္သားဂါ၀န္ေလးက လည္တိုင္မွာ အစေလးႏွစ္စပတ္ၿပီး ထိန္းထားရတဲ့ အမ်ဳိးအစားဗ်။ အေပၚဘက္ ပုခံုးသားတေလွ်ာက္မွာ ဘာအကာအကြယ္မွ မရွိေလေတာ့ စိုျပည္ႏုေဖြးေနတဲ့ အသားေလးေတြက ပကတိ္ုင္းအတိုင္းပဲ။ ဂါ၀န္က ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ရွင္းသလဲဆိုရင္ ရင္သားမို႔မို႔ေနရာေလးက်မွပဲ အ၀တ္စကို ျပန္ေတြ႔ရတာ။ ေနာက္ၿပီး ဂါ၀န္သားက အပါးစားဆိုေတာ့ လံုးလံုးမို႔မို႔ ေရႊရင္ေတြရဲ ႔အရိပ္ကို အတိအက် ျမင္ေနရတယ္။ အာ .. အခုမွ က်ေနာ္ သတိရတယ္။ က်ေနာ္ ယြန္းရဲ ႔ စေနႏွစ္ခိုင္ကို အကာအကြယ္ မရွိဘဲ မျမင္ရေသးဘူး။ သူ႔အသားအရည္က ဒီေလာက္ ျဖဴလႊမွေတာ့ ႏို႔ေလးေတြလည္း ျဖဴေဖြးေနမွာပဲ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကေရာ ..
(ဟိုက္ !! .. ငါ ဘာေတြ ေတြးေနတာပါလိမ့္)
ကို္ယ့္ဟာနဲ႔ကိုယ္ ေလွ်ာက္ေတြးေနမိတာ ေပါင္ၾကားက အငယ္ေကာင္ .. ၀တ္ထားတဲ့ ခ်ည္သားေဘာင္းဘီပြရဲ ႔ဂြၾကားကို ေထာက္သလို ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ ရပ္ရေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။ ေပါင္လည္ေလာက္ပဲ ရွိမယ့္ ဂါ၀န္ေၾကာင့္ ျမင္ေနရတဲ့ ေျခသလံုး ေဖြးေဖြးေလးေတြ ဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ ေယာင္ယမ္းၿပီး လက္နဲ႔ေတာင္ ေဘာင္းဘီေရွ႔ကို ကာမိမလိုျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိသြားတဲ့ ယြန္းက ခစ္ခနဲ ရယ္ၿပီး၊ ၿပံဳးစိိစိ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ပင္လယ္ဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားေလရဲ ႔။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ဖုန္းက ကိုယ့္လက္ထဲမွာဆိုေတာ့ ေနာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေကာ့ေကာ့နဲ႔ လိုက္ရတာေပါ့ (တကယ္လည္း ေကာ့ေကာ့ႀကီး ျဖစ္ေနတာ .. ဟီး)
ပို႔စ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးေနတဲ့ နန္းယြန္းေ၀ကို ဖုန္းထဲက ကင္မရာျမင္ကြင္းထဲကေန တစ္မ်ဳိး၊ ကင္မရာ ျပင္ပက ျမင္ကြင္းထဲကေန တစ္ဖံု .. က်ေနာ္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္မိသြားတယ္။ မၾကည့္လိုမွ မရတာကိုး .. ဒံုပတ္ရို္က္ေပးေနရတာေလ။ အမယ္ .. အဲဒီ ငတိမေလးကလည္း ပို႔စ္ေတာ္ေတာ္ ေပးတတ္တာ။ မယ္ေတာ္ (ေမာ္ဒယ္လ္) သင္တန္းမ်ား တက္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေပၚမွ ခပ္ေကြးေကြး ေျမွာက္ၿပီး အသည္းပံုလုပ္ျပတဲ့ ဟန္လဲ ပါတယ္။ ဦးထုပ္ကို ေလထဲလြင့္သြားဟန္ႏွင့္ ေျမွာက္ျပတာလဲ ပါတယ္။ ယုတ္စြအဆံုး ေသာင္ျပင္ေပၚကေန ေလထဲေျမွာက္ေအာင္ ထခုန္တဲ့အခ်ိန္ကို ရိုက္ေပးပါဆိုၿပီး လုပ္ျပတာလဲ ပါေသးတယ္။
သူ ပို႔စ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေပးေနတာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္မွာ သူ႔ကိုယ္ေပၚက လႈပ္ရွားေနတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး လူက အာေခါင္ေျခာက္၊ ေရငတ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာ။ ခက္ေတာ့လည္း အခက္သားလားဗ်။ သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ေျပာဆိုဆက္ဆံရရင္ေတာင္ တခါတခါ ေယာက်္ားေလးေတြက ေလာင္တီးတတ္တာ မဟုတ္လား။ အခုဟာက ကိုယ္နဲ႔တစ္ခါ လိင္ဆက္ဆံၿပီးသား ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးေနရတာေလ။ က်ေနာ့္ေကာင္ အဲဒါမွ မမတ္ဘူးဆိုရင္ ပန္းေသေနလို႔ပဲ ဆိုရေတာ့မယ္ .. ဟီး tongue emoticon
“ကိုထြန္းေရာ .. ဓါတ္ပံု မရိုက္ဘူးလား .. ေပးေလ .. ယြန္းရိုက္ေပးမယ္”
“ေကာင္းသားပဲ .. တစ္ပံု ႏွစ္ပံုေလာက္ ရိုက္ေပး”
သူ႔ပံုေတြ ရိုက္လို႔ ၿပီးသြားေတာ့ ယြန္းက က်ေနာ့္ကို အလိုက္တသိနဲ႔ ေမးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ျငင္းဆန္မေနေတာ့ဘဲ သူ႔လက္ထဲ က်ေနာ့္ဖုန္းကို ထုိးေပးလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း ကမ္းေျခ ေရာက္မွေတာ့ ဒံုပတ္ေလး ဘာေလး ရိုက္ခ်င္ေသးတာေပါ့။ ေဖ့ဘုတ္မွာ ပရိုဖိုင္းပံုေလး ဘာေလး ေျပာင္းရဦးမယ္ေလ။ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ ကိုယ့္ပံုက လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ယွက္ၿပီး ေပါင္ဂြၾကားကို ကာထားတဲ့ အေနအထားေလး ျဖစ္ေနတာ တစ္ခုပဲ .. ဟီး
“ေ၀းးးး … ကိုႀကီး .. ကိုႀကီး …ဒီမွာ … ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးဦး”
“ေအး .. လာၿပီ … လာၿပီ”
နဲနဲၾကာသြားေတာ့ ေရထဲေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ဟာေလးေတြ အသံစာစာနဲ႔ လွမ္းေအာ္ေခၚေနၾကၿပီ။ ယြန္းကလည္း အေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ေနာ့္ဖုန္းကို ျပန္ေပးၿပီး bye for time being .. c u လို႔ ေျပာၿပီး မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပၿပီး အနားက ထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ့္မွာ သူဘာကို ဆိုလိုသြားမွန္း အဲဒီတုန္းက စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။ ေရသူရဲမေလးေတြကို ဓါတ္ပံု ရိုက္ေပးဖို႔ ကမ္းစပ္ကို အေျပးအလႊား ဆင္းသြားရတယ္။ တေဟးေဟး တ၀ါး၀ါးနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း စေနာက္ၿပီး ကဲေနၾကတဲ့ ဟာေလးေတြကို ဓါတ္ပံုဆက္တိုက္ရိုက္ေပးၿပီးေနာက္၊ ကိုယ့္စိတ္က တစ္မ်ဳိးျဖစ္လာတာနဲ႔ ကမ္းေျခဘက္ကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ယြန္းကို ျမင္းတစ္ေကာင္ရဲ ႔ေက်ာေပၚမွာ ေတြ႔တယ္ (ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခမွာ ျမင္းငွားစီးလို႔ရပါတယ္)။
သြဲ႔သြဲ႔ေလး တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလျပည္ေၾကာင့္ ယြန္းရဲ ႔ခါးမွာ ခ်ည္ထားတဲ့ ပု၀ါေလးဟာ တလူလူ ေလထဲမွာ လြင့္ေနေလရဲ ႔။ ကိုယ္ကိုခပ္မတ္မတ္ အေနအထားနဲ႔ အုန္းခြံေရာင္ျမင္းႀကီးကို အသားက် စီးနင္းသြားတဲ့ ယြန္းရဲ ႔အသြင္ဟာ အင္မတန္မွ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာ အေ၀းက ျမင္ေနရေပမယ့္ သိသာေနတယ္။ ေရကူး၀တ္စံုေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကဲေနၾကတဲ့ သဲတို႔က က်ေနာ့္စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကီးစိုးထားသည့္တိုင္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ယြန္း ျမင္းစီးေနတဲ့ ေနရာကို လွမ္းၾကည့္ေနေသးတယ္ (ေယာက်္ားမ်ား ခက္ပါတယ္ေနာ္ .. ခိ ခိ)။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဆိုးသလဲဆိုရင္ ေသာင္ျပင္မွာ ျမင္းတစ္ပတ္စီးၿပီးလို႔ ယြန္းျမင္းေပၚကေန ဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ ျမင္းထိန္းေကာင္ေလးက သူ႔ခါးေလးကို ထိန္းၿပီး ေအာက္ခ်ေပးတာ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္ၿပီး လူက တစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားေသးတယ္ .. ခြီး။ ေနာက္မွ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ဆိုၿပီး အၾကည့္ကို ပင္လယ္ဘက္ပဲ ျပန္လွည့္ထားလိုက္တယ္။
ယြန္းကလည္း ျမင္းစီးၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသာင္ျပင္မွာ ဆက္မေနေတာ့ပါဘူး။ ဟိုတယ္ဘက္ ျပန္သြားတာ ေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီး သဲတို႔ကို သူတို႔ေက်နပ္ေအာင္ ဓါတ္ပံု ဆက္ရိုက္ေပးေနလိုက္တယ္။ အမယ္ .. မေခ်ာတို႔က ေရကူး၀တ္စံုနဲ႔ဆိုေတာ့ ေရထဲကေန ျပန္မတက္ခ်င္ဘူးရယ္။ ပင္လယ္ေရ အ၀စိမ္မယ္။ ညေနက်ရင္ မဆင္းေတာ့ဘဲ ေက်ာက္ေမာင္ႏွမ သြားမယ္လုပ္ၾကေရာ။ က်ေနာ္လည္း ေကာင္းၿပီ .. သေဘာပဲ .. ဒါဆိ္ုရင္ ညဘက္ အားလံုးစုၿပီး ပါတီသေဘာမ်ဳိး လုပ္ရေအာင္ ဂစ္တာသြားငွားလိုက္ဦးမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေရစပ္ကေန အေပၚတက္လာမယ္ အျပဳ .. က်ေနာ့္ဖုန္းကေန ေတာင္ခနဲ မက္ဆိတ္သံထြက္လာတယ္။ ဘာမ်ားလဲဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗိုက္ဘာကေန ပို႔လိုက္တာ ကိုယ့္မသိတဲ့ နံပါတ္နဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ..
ပို႔လုိက္တဲ့ ဓါတ္ပံုကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
ဂလု .. လည္ေခ်ာင္းထဲ ေရာက္လာတဲ့ တံေတြးကို အလွ်င္အျမန္ မ်ဳိခ်လိုက္ရတာ အသံေတာင္ ျမည္သြားသလား မသိဘူး။ ယြန္းရယ္ေလ .. တကိုယ္လံုးမွာ Lingerie အမ်ဳိးအစား ဇာအတြင္းခံ ၀မ္းဆက္ေလး ၀တ္ထားၿပီး ဆယ္ဖီရိုက္ထားတာ။ တကိုယ္လံံုးပံု ရိုက္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာေတာ့ မပါေအာင္ ျဖတ္ၿပီး edit လုပ္ထားလို႔လား မသိဘူး။ ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေပၚက အစိတ္အပိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စကရင္ေပၚမွာ အႀကီးစား ျမင္ေနရတယ္။ အနက္ေရာင္ ဇာပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ အတြင္းခံေလးႏွစ္ခုကလည္း စတိုင္လ္ကလည္း အလန္းစားဆိုေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ သူ႔အသားအရည္ ေနာက္ခံနဲ႔ တအားကို စြဲမက္ဖို႔ ေကာင္းေနတယ္။ ၿငိမ္သြားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္က ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္မတ္လာတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာင္ခနဲနဲ႔ ေနာက္ထပ္ မက္ဆိတ္၀င္လာတယ္ … ဘာမ်ားလဲဆိုၿပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
ဘာရေတာ့မလဲ .. လာထား ၾကာသလားေပါ့။ ညဘက္မွာ ပါတီလုပ္ရင္ တီးဖို႔ဆိုၿပီး ဂစ္တာသြားငွားမယ္ဆိုတဲ့ ေျခလွမ္းေတြက ဟိုတယ္ဘက္ကိုေတာ့ ျပန္တက္သြားပါရဲ ႔။ ဒါေပမယ့္ ေလာ္ဘီဘက္ မဟုတ္ဘူး။ အခန္းနံပါတ္ ၂၀၂ဘက္။ ဒါမ်ဳိးဆို မွတ္ဥာဏ္က သိပ္ေကာင္းတယ္။ ပံုမွန္ဆို လူနာမည္ေတြေတာင္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔ သိပ္မမွတ္မိတဲ့လူက ဒီလိုမ်ဳိးအခန္းနံပါတ္က်ေတာ့ မေမ့တဲ့အျပင္ ဒါရိုက္ရွင္ေတာင္ ေမးေနစရာမလိုဘူး။ ဦးတည္ရာမဲ့ဆိုေပမယ့္ ဒီေနရာက်ေတာ့ ႏွာေခါင္းက အခ်က္ေပးေနလို႔လား မသိဘူး။ တန္းကို ေရာက္သြားတာ .. အဟီး tongue emoticon
“ေဒါက္ .. ေဒါက္”
တံခါးကို သံုးခ်က္ျပည့္ေအာင္ေတာင္ မေခါက္လိုက္ရပါဘူး။ ႏွစ္ေခါက္ပဲ ေခါက္ၿပီး သံုးခ်က္ေျမာက္ မထိခင္မွာပဲ ကြ်ီခနဲ ပြင့္သြားၿပီး၊ လူတကိုယ္စာ ၀င္သာေလာက္တဲ့ အဟေလး ေနာက္ကြယ္ကေန နန္းယြန္းေ၀ ေပၚလာတယ္။ ဒံုပတ္ထဲကလို အတြင္းခံ တူးပိစ္ေလးနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူူး။ ဟိုတယ္က ေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ အျဖဴႀကီး ကိုယ္မွာ ပတ္ထားလ်က္နဲ႔။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအေနအထားကိုက ကိုယ့္ကို ဘာအတြက္ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ သိသာေစတယ္ေလ။ အေရာင္ေတြလက္ၿပီး ဖိတ္ေခၚေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြရဲ ႔အၾကည့္ကိုေတာင္ ဘာသာျပန္ေနစရာမလိုဘူး။
“ယြန္းးးး”
စကားလံုးတစ္လံုးပဲ ပါးစပ္ကေန ထြက္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာမွေတာင္ မေျပာျဖစ္လိုက္ဘူး။ တံခါးကိ္ု ျဖတ္ၿပီး အထဲ၀င္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ေဆာင့္သြင္းလိုက္တာ လူေတာင္ နဲနဲယိုင္သြားတယ္ (တကယ္ဆို က်ေနာ္က ေဘာ္ဒီမေသးပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ နန္းယြန္းေ၀ဆိုတဲ့ အဲဒီေကာင္မလးက ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးေလးဆိုတာ့ အားပါလွတယ္.. ခိ :P)။
လူက မ်က္လံုးျပဳးၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္၊ ယြန္းက တံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ဆန္႔ၿပီး လူကို ဆြဲဖက္လိုက္တာ မသိရင္ မုဒိန္းက်င့္သလားေတာင္ ထင္ရမယ္ (အားႏြဲ႔သူပါ ရွန္ … ခ်မ္းသာေပးပါလို႔ ေျပာရမလားေတာင္ မသိဘူး .. အဟိ :D)
ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဖိနမ္းတယ္ဗ်ာ .. စုပ္ဆြဲတယ္ .. လွ်ာနဲ႔ထိုးၿပီးေတာ့ ဆြတယ္ .. ဒါတြင္ပဲလားဆိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ။ လူကို တြန္းတြန္းၿပီး ေခၚသြားတာ၊ က်ေနာ္က ေနာက္ျပန္ေနာက္ျပန္နဲ႔ အခန္းအလယ္က မို႔ရာနားေရာက္ၿပီး ကုတင္နဲ႔ ၀င္တိုက္၊ မို႔ရာေပၚ ဖင္ထုိင္လ်က္က်၊ ယြန္းက က်ေနာ့္ေပၚ တက္ဖိၿပီးေမွာက္က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား မို႔ရာေပၚမွာ က်ေနာ္က ေအာက္ကပက္လက္၊ သူက အေပၚထပ္လ်က္ေပါ့။ လူက မို႔ရာေပၚေတာင္ အကုန္လံုး ေရာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေျခေထာက္ေတြက ေအာက္မွာ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး အေနအထားနဲ႔။ အေတာ္ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲသြားတာ။ မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ္ကိုေနာက္ဆုတ္ ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ကုတင္ေပၚ လံုးလံုးေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရုပ္ပ်က္တာပဲ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နမ္းတာကို မခံႏိုင္လို႔ ေနာက္ဆုတ္ေနရတာေလ .. ဟီး grin emoticon
နမ္းတယ္ဆိုလို႔ ပါးစပ္ခ်င္း ထိထားယံုပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ေနရာက်ၿပီလဲဆိုေရာ .. ယြန္းက က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိရွိသမွ်ကို အကုန္ဆြဲခြ်တ္ေတာ့တာ (လက္ေတြ ပါေသးတယ္)။ ေအာ္ .. ေျပာဖို႔ေမ့ေနလို႔ .. ဒီအခ်ိ္န္မွာ ယြန္းကိုယ္ေပၚမွာက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ မို႔ရာေပၚမေရာက္ခင္ကတည္းက ကုတင္ေဘးက ၾကမ္းျပင္မွာ ပံုၿပီးေတာ့ က်ေနၿပီ။
ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္း၊ ရမၼက္လိႈင္းေတြ ထန္ေနက်ေတာ့ စကားေတြ ဘာေတြ ေျပာမေနျဖစ္ဘူးရယ္။ အဓိက လိုခ်င္ေနတဲ့ အရာကို တစ္ေယာက္စီက တစ္ေယာက္ရဖို႔သာ ေဇာင္းျပင္ေနၾကတာေလ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြ ကုန္သြားလို႔ ခပ္မာမာအေနအထားနဲ႔ လိင္တံက ထြက္လာၿပီဆိုရင္ပဲ ယြန္းက ခါးလည္ေလာက္ ေလွ်ာဆင္းသြားၿပီး စုပ္ဖို႔ ျပင္ေတာ့တာ။
“ယြန္း .. လာ .. ကိုယ့္မ်က္ႏွာေပၚ ခြထိုင္လိုက္”
“ဂြတ္ !!”
ေသာက္က်ဳိးနဲ .. ႏွစ္ခါေတာင္ မေျပာလိုက္ရဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူ နင္ဂ်ာလား ထင္ရတယ္။ ကိုယ္ကျဖတ္ခနဲလွည့္ၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ ခြရက္သား ေရာက္လာတာ။ ယြန္း၀တ္ထားတဲ့ Boyshort လို အမ်ဳိးအစားျဖစ္တဲ့ ဇာအနက္ေရာင္ အတြင္းခံေလးက အသားရယ္လို႔ ရွိတယ္မဟုတ္ဘူး။ ဒီဇိုင္းအလွေဖာ္ထားတဲ့ အကြက္အေပ်ာက္ေတြၾကားမွာ ျဖဴ၀င္းလွတဲ့ ယြန္းရဲ ႔အတြင္းသားေတြက စိတ္ထစရာ ျမင္ေနရတာ။ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ေပၚ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အနီးကပ္ဆိုေတာ့ ခပ္ယဥ္ယဥ္ အဖုတ္နံ႔ေလးပါ ရေနတာဗ်။ ဘာရေတာ့မလဲ။ အဖုတ္၀ကို ဖံုးေနတဲ့ အတြင္းခံအစေလးကို ေဘးကို ရေအာင္တြန္းထုတ္ၿပီး၊ လြတ္ထြက္လာတဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို လွ်ာျပားနဲ႔ကပ္ၿပီး လ်က္ပစ္လုိက္ေတာ့ေပါ့ …
“ရႊတ္”
“အု … အိ … အိ”
ေကာင္းလား၊ မေကာင္းလားဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္လီးထိပ္ကို ငံုထားၿပီ ျဖစ္တဲ့ ယြန္းပါးစပ္ကေန အုအုအိအိ သံေတြ ထြက္လာတာက သက္ေသခံေနတာေပါ့။ ဒါမ်ဳိးၾကားရေတာ့ အဖုတ္လ်က္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔လိုမ်ဳိး ေယာက်္ားေလးေတြအဖို႔ ပိုၿပီးေတာ့ မာန္တက္စရာ ျဖစ္တာေပါ့။ ငါကြ … လီးတစ္ခုထဲ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး .. လွ်ာလည္း ေကာင္းတယ္ေပါ့ .. ဟီး (ဂုဏ္ယူစရာမရွိ ရွာႀကံ ဂုဏ္ယူရတာပဲေလ .. ဂလိုပဲ 8))။
မ်က္လံုးႏွစ္လံုးစလံုး စံုလံုးမွိတ္၊ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ့ တင္ပါးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကို လက္ႏွင့္ေပြ႔ထိန္းကိုင္ၿပီး၊ ေခါင္းကို ၾကြႏိုင္သမွ် ၾကြၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ အျပည့္ထိကပ္ေနတဲ့ အဖုတ္တစ္ခုလံုးကို ဟင္းခ်ဳိရည္ ေသာက္သလိုကို ရွွဴးခနဲ ရႊတ္ခနဲ ေနေအာင္ လ်က္လိုက္၊ စုပ္လိုက္ မနားတမ္းကို လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ 69 အေနအထားနဲ႔ မတစ္ျပန္ က်ားတစ္ျပန္ (ဘတစ္ျပန္ က်ားတစ္ျပန္လို႔ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူး .. ေတာ္ၾကာေန ဒုတ္ခ်င္းရိုက္တာ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ .. ဟီး) သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ အၿပိဳင္က်ဲ ၾကတဲ့ပြဲမွာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ယြန္း က်ေနာ့္ကို မႏိုင္ဘူးရယ္။ ဘယ္ရမလဲ .. အသက္က စကားေျပာတယ္ေလ .. ဟီး wink emoticon
ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ လိင္တံကိုေတာင္ စုပ္ေပးမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ငံုလ်က္သားႀကီးနဲ႔ တကိုယ္လံုး ေကာ့ျပန္တြန္းထိုးၿပီး ေပါင္တြင္းသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လ်က္နဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ တကယ္ပါဗ်ာ။ ရွမ္းမေလးဆိုေတာ့ အရည္ရႊမ္းတယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တာ အပိုမဟုတ္ဘူး။ ထက္ျခမ္း ျခမ္းထားတဲ့ ဖရဲသီး စားလိုက္ရသလိုပဲ။ ပါးစပ္တစ္ခုလံုးေတာင္ ေပပြလို႔။
“အီး .. ေကာင္းတယ္ .. ကိုထြန္းရာ”
အေတာ္ၾကမ္းၾကမ္း ၿပီးသြားလို႔နဲ႔တူတယ္။ လီးစုပ္ေပးေနတာ ဆက္စုပ္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ထဲကေန ျပန္ထုတ္ၿပီး၊ ေခါင္းက မို႔ရာေပၚ စိုက္က်သြားတယ္။ ဒီေတာ့ အရွိန္တက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ကပဲ ဦးေဆာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အခ်ိန္ကလဲ သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္နဲ႔ ရတဲ့အခ်ိန္ေလး လုပ္ရတာမွတ္လား။ လူကို ေလွ်ာၿပီး ယြန္းေအာက္က ထြက္၊ ေနာက္ဘက္ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဖင္ပူးေထာင္အေနအထားနဲ႔ ရွိေနတဲ့ သူ႕တင္ပါး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္တယ္။
“ကိုထြန္း .. အထဲမွာ မၿပီးနဲ႔ေနာ္ .. က်န္တာက ယြန္းရွင္းတယ္”
က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သိတဲ့ ယြန္းက မို႔ရာေပၚကို ပါးကေလးတစ္ျခမ္း အပ္လ်က္သားနဲ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပာမွ မႊန္ထူေနတဲ့ က်ေနာ္ အေျခအေနကို သတိထားမိတယ္။ ဟုတ္သားပဲ။ စြပ္စရာ အေဖာ္မရွိဘူး။ နိခ်ည္းျဖစ္ေနတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယြန္းေျပာလိုက္ေတာ့ စိတ္ရွင္းသြားတာေပါ့။ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေတြးမေနေတာ့ပါဘူး။ ဒီေကာင္မေလး ဒီကိစၥေတြ မသိတာမွ မျဖစ္ႏိုင္တာ .. မဟုတ္ဘူးလား
“ထည့္ၿပီေနာ္ … ယြန္း”
အမွန္က အပိုေတြ ေျပာေနမိတာပါ။ အရည္ေတြနဲ႔ ေပပြေနတဲ့ စူေဖာင္းေဖာင္း အဖုတ္၀ကို လိင္တံထိပ္ဖူး ထိမိတာနဲ႔ သူသိေနပါၿပီ ..ဘာျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ။ ခြင့္ေတာင္းသလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဒီေနရာက မသြင္းဖူးတဲ့ေနရာမွ မဟုတ္ေတာ့တာ။ ဒီေတာ့ ယြန္းက အြန္းးး ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာတဲ့အခ်ိန္ လူက ခါးေကာ့ၿပီး သြင္းပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ လူကို အီစိမ့္ၿပီး ဇိမ္က်သြားတာပဲ။ ဘာမွ မပါဘဲ လုပ္ရတာဆိုတာေတာ့ ပြတ္တိုက္မိတာေတြက ပိုၿပီး ဖီးလ္ျဖစ္တာပဲ (ကိုယ့္ၾဆာတို႔ က်ေနာ္ေျပာတိုင္းလည္း လိုက္မလုပ္ၾကနဲ႔ဦးေနာ္ .. ဒါက အႏၱရာယ္အေတာ္မ်ားတဲ့ ကိစၥဗ်)
အေၾကာအခ်င္ေတြ အထဲထိေရာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့အရသာက ျပန္႔ႏွံ႔သြားေတာ့ ေျဖးေျဖးျခင္းကေန အရွိန္တင္တယ္တို႔ ဘာတို႔ လုပ္မေနေတာ့ပါဘူး။ စတာထြက္ကတည္းက ေျခကုန္သုတ္ေတာ့တာပဲ။ တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုပ္စြဲကိုင္ၿပီး တဖန္းဖန္း တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ျမည္ေအာင္ လိုးတယ္ဗ်ာ။ ယြန္းဆိုတာ မို႔ရာေပၚ ေခါင္းစိုက္က်ေနရာကေန ေခါင္းကုိ ျပန္မေထာင္ႏိုင္ဘူး။ တအီးအီး တအားအားနဲ႔ကို နန္းစေတာ့ ညည္းေနေတာ့တာ .. မသိရင္ အခန္းထဲမွာ ေအာကား ဖြင့္ထားတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္။
အဲဒီလို ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဆယ္မိနစ္မရွိတရွိေလာက္ ဆက္တိုက္ေသာင္းက်န္းေနၾကတုန္းမွာပဲ .. ရုတ္တရက္ဆိုသလို တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ တံခါးေခါက္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
What the hell!!!
မ်က္စိစံုလံုးမွိတ္ၿပီး တအီအီ တအာအာနဲ႔ ေအာ္ေနတဲ့ ယြန္းက မၾကားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဇာပန္းေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ သူ႔တင္ပါး ေဖြးေဖြးလံုးလံုးေလးေတြကို မ်က္စိအရသာခံ ၾကည့္ၿပီး လိုးေနတဲ့သူဆိုေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ အဆက္မျပတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အဲဒီတံခါးေခါက္သံကို ၾကားေတာ့ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားၿပီး လူက လႈပ္ရွားမႈ အလိုလို ရပ္သြားတယ္။ ကိုယ္ၿငိမ္သြားေတာ့ ယြန္းရဲ ႔ေအာ္သံကလဲ ေပ်ာက္ၿပီး၊ အဲဒီေတာ့မွ မ်က္လံုးဖြင့္ ေခါင္းေထာင္ၿပီး ဘာျဖစ္တာလဲဆုိတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္။
“Housekeeping ပါ .. ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆိုၿပီး ေခၚထားလို႔”
ေသာက္ပလုတ္တုတ္ .. ဘယ္သူက ဘယ္တုန္းက ေခၚထားရတာလဲ။ က်ေနာ္က ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေၾကာင့္ နားမလည္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ယြန္းကို ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္၊ သူကလည္း လုပ္မိလုပ္ရာနဲ႔ ေယာင္နန ျဖစ္တာလား ဘာလား မသိဘူး။ ၀ုန္းဆို ကုန္းေနရာကထၿပီး လာၿပီ လာၿပီဆိုၿပီး မို႔ရာေပၚကေန ဆင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္ေတာင္မွ ဘာမွ လွမ္းေျပာခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး။ အရည္ေတြဗလပြနဲ႔ လီးကလဲ တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့တာေပါ့။
မို႔ရာေပၚက ဆင္းသြားတဲ့ မေခ်ာက ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္လံုးတီးလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိရေသးတယ္။ ေသာက္ေကာင္မေလးးးး … ဒါက်ေတာ့ သိတယ္။ အေစာတုန္းက ကုတင္ေဘးနားမွာ က်ေနတဲ့ ကိုယ္သုတ္ပု၀ါကို ေကာက္ပတ္ၿပီး အခန္းတံခါးနား ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ မ်က္လံုးျပဴး၊ မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ရတာ က်ေနာ္ေလ။ အခုထက္ထိ ကုိယ္လံုးတီးနဲ႔ မွတ္လား။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂ်က္ကီခ်န္း အသြင္ေျပာင္းၿပီး မို႔ရာေအာက္ဘက္က ေစာင္ကို ကိုယ္ေပၚ လွမ္းဆြဲတင္လိုက္ရတယ္။
အခ်ိန္မီေလးပဲဗ်ာ .. ေစာင္ကိုယ္ေပၚ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိ္န္ .. ယြန္းက တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အျပင္ဘက္က ေစာင့္ေနတာျဖစ္ရမယ့္ ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆိုတဲ့ Housekeeping ေကာင္မေလး ၀င္လာပါေရာ
ေသာက္က်ဳိးနဲ .. အေစာတုန္းက ရင္ထိတ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ .. အဲဒီမွာ မ်က္လံုးကို ဇီးကြက္ေလာက္ကို ျပဴးသြားရျပန္ပါေရာ လား ….
ျခင္ေဆးျဖန္းမလို႔ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့ ေကာင္မေလးက တျခားသူ ဟုတ္ရိုးလား။ ၀ါဆိုဦးဆိုတဲ့ ညတုန္းက ရီဆက္ရွင္မွာ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလး။ ႀကံရည္ေရာင္ ဟိုတယ္၀တ္စံုေလးနဲ႔ လက္ထဲမွာ ဗူးရွည္ရွည္ေလး ႏွစ္ခုကို ကိုင္လ်က္သား (ေနာက္မွ သိတာ ျခင္ေဆးဗူးရယ္၊ ဖရက္ရွာဗူးရယ္)။ အံ့အားသင့္လြန္းလို႔ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ဘက္ကို မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ ၀င့္ၾကည့္ၿပီး တံခါးနားရပ္ေနတဲ့ ယြန္းကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္သလို ၿပံဳးျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀ါဆိုဦးရဲ ႔အၿပံဳးက မခ်ဳိမခ်ဥ္နဲ႔ ..။
"ေအာ္ .. တျခားသူမွတ္လို႔ .. ၀ါဆိုပါလား .. ညီမက housekeeping လဲ လုပ္ရတာလား"
"မဟုတ္ဘူး အစ္မ .. ဒီေန႔ ဒီဘက္ျခမ္းကို တာ၀န္ယူထားတဲ့ တစ္ေယာက္က ေနထုိင္မေကာင္းလို႔ ခြင့္ယူထားတာ .. guest ေတြကလည္း မ်ားေနေတာ့ ညီမတို႔ ရီစက္ရွင္က ၀ိုင္းကူရတာ …"
"တကယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္မလာတာလား"
"ဟုတ္တယ္ .. အစ္မ .. ေနာက္က်သြားတာ ေဆာရီး .. ေနာက္ၿပီး ေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္း တံခါး မေခါက္ရဲလို႔ .. ခိ ခိ"
"ဟုတ္လား … အစ္မ အသံ နဲနဲက်ယ္သြားတယ္နဲ႔တူတယ္ .. ခစ္ ခစ္"
"နဲနဲပဲလား အစ္မ .. ခိ ခိ"
ဟိုက္ !! .. ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲဟ .. အခန္းထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိသလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရယ္က်ဲက်ဲ မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔ ေျပာေနတာ။ က်ေနာ္က သူတို႔ ေျပာေနတာေတြကို မၾကားႏိုင္ရွာဘူးကိုး။
အေစာပိုင္းတုန္းက တံခါးေခါက္သံ ၾကားၾကားျခင္း ရင္ထိတ္ၿပီး လူက ထိတ္လန္႔သလို ျဖစ္လို႔ ေခါင္းက ဘာမွ စဥ္းစားလို႔မရဘဲ freeze ျဖစ္သြားတာ။ အခုက်ေတာ့ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ေသခ်ာ သံုးသပ္မိလိုက္သလို၊ မခို႔တယို႔လိုမ်ဳိး ဟန္ေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ရပ္ေနၾကတဲ့ ယြန္းရယ္၊ ၀ါဆိုဦးရယ္ကို ၾကည့္ၿပီး လူက အေျဖတစ္ခုကို ေကာက္ခ်က္ခ်ပစ္လုိက္တယ္။ ဒီလိုအေနအထားဟာ ကိုယ့္အတြက္ဘယ္လိုမွ negative ဘက္ကို ျပေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ negative မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြကိုသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ …။
"အစ္မ .. ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆုိတာ"
"ေအာ္ .. အဲဒီ ကုတင္နားမွာ .. အေစာတုန္းက လဲွေနတုန္း .. တ၀ီ၀ီနဲ႔မို႔"
"ဟုတ္ .. ျဖန္းေပးခဲ့မယ္ေနာ္ .. Fragrance ပါ ထပ္ျဖန္းေပးခဲ့မယ္ .."
"ေကာင္းသားပဲ .. လုပ္ပါ .. ျမန္ျမန္ေလး .. ခစ္ ခစ္"
"ဟုတ္ .. housekeeping ထပ္မေခၚရေအာင္ ေသခ်ာ လုပ္ေပးခဲ့မယ္ .. ခိ ခိ"
အဲ့လိုေျပာၿပီး ၀ါဆိုဦးက စပ္ၿဖီးၿဖီးရုပ္ကေလးနဲ႔ အနားေရာက္လာမွေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေယာက်္ားေလးပီပီသသပဲ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည့္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ေခၚေတာအားတစ္ေထာင္လို႔ ေျပာရင္လည္း ရမွာေပါ့ .. ဟီး။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ မသိတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို သူ ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ က်ေနာ္ ဒါမ်ဳိး မၾကည့္တတ္ပါဘူး။ အခုက အေျခအေန မတူဘူးေလ။ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္း ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိေပမယ့္ တံခါးေပါက္က လွည့္ျပန္သြားတာ မဟုတ္တဲ့ ေကာင္မေလး။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ က်ေနာ္ သိေနတယ္၊ အဲ့လို သိေနတာကိုလည္း ျခင္ေဆးဗူးကို တရွဴးရွဴးနဲ႔ ျဖန္းေနသည့္တုိင္ က်ေနာ့္ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မ်က္ေတာင္ေလး ၀င့္ၿပီး လွမ္းလွမ္းၾကည့္တဲ့ ၀ါဆိုဦးပံုစံက confirm လုပ္ေနတာေလ။
မိတ္ကပ္ပါးပါးေလး လိမ္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ေခ်ာလွတယ္လို႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းတာကေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။ ေနာက္ၿပီး ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္သာ ၀ါဆိုဦးက ပိန္ပါးတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္၊ ကိုယ္တိုင္းအတိနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ၀န္ထမ္း၀တ္စံုေလးရဲ ႔ေအာက္မွာ ေကာက္ေၾကာင္းေလးေတြက ရွိသင့္သေလာက္ ရွိတယ္။ မသိမသာေလး ေမာက္ထြက္ေနတဲ့ ႏို႔ေလးေတြဟာ မန္းၿမိဳ ႔ေတာ္ေပါက္စီေလာက္ေတာ့ အသာေလး ရွိပါရဲ ႔။ ခါးက်င္က်င္ေလးေအာက္မွာ ရွိတဲ့ တင္သားေတြဆိုရင္လဲ အရမ္းႀကီး စြင့္ကားေနတာသာ မဟုတ္တာ၊ လံုးလံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတာ့ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ယြန္းနဲ႔ ယွဥ္ရင္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးလုိ႔ ေျပာရမယ္။ တစ္ေယာက္က ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ရွမ္းမေလး .. သူကေတာ့ သြယ္သြယ္လ်လ်နဲ႔ ညိဳေခ်ာေလး။
က်ေနာ္ရွိေနတဲ့ မို႔ရာနားကို ကပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ၀ါဆိုတစ္ေယာက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ဆိုတာ အတတ္ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ။ ေပါက္စီေလးေတြက အေပၚေအာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လႈပ္ခါေနတာေလ။ ေသခ်ာၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ဒီဟာက ေျပးကိုမလြတ္ဘူး။
"ရၿပီ .. အစ္မ .. သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ .. ေႏွာင့္ယွက္သလို ျဖစ္သြားရင္ ေဆာရီး .. ခိ ခိ"
"ခစ္ .. ခစ္"
"ဟို အစ္ကို သြားၿပီးေနာ္ .. တာ့တာ"
"ဟုတ္ .. တာ့တာ .. ေကာင္းေကာင္းသြားဦးေနာ္ .. ျခင္ေဆးဗူးေတြကိုလည္း တအားညွစ္မကိုင္ထားနဲ႔ဦး .. ဟီး"
ဘယ္ရမလဲ .. ဒါမ်ဳိးေတာ့ .. သူကေတာင္မွ ၿပံဳးတံု႔တံု႔မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနေသးတာဆုိေတာ့၊ က်ေနာ္လည္း အထာေလးနဲ႔ ျပန္ေနာက္လိုက္တယ္။ အဆင္ေျပလား မေျပလားဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ ဘာသာျပန္ၾကည့္ၾကပါ။ ၀ါဆိုဦးက ဟန္မူပိုပိုေလးနဲ႔ ဟြန္႔ခနဲ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရံႈ ႔ျပၿပီးမွ အျပင္ကို ထြက္သြားတာေလ။
အခန္း၀ကေန ၀ါဆိုဦးေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ ယြန္းက တံခါးကို ခပ္ျမန္ျမန္ပိတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျဖစ္သြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို သေဘာက်သလို ရယ္က်ဲက်ဲ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္။ တကယ္ဆို ဒီဟာက ၀တၳဳဇာတ္လမ္းဆိုလို႔ကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ .. မို႔ရာေပၚကေန က်ေနာ္ ၀ုန္းခနဲ ေျပးဆင္းသြားၿပီး ဆတ္တငန္႔ငန္႔ ျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို ဆက္တယ္တို႔ ဘာတို႔ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုက အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ေကာင္ဆိုတာလည္း ညေစာင့္တုန္းက ကိုျမင့္ေမာင္လို႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ မက်တမ္း မာေနႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး (အဲ့ေလာက္ မသန္ပါဘူး .. ခိခိ)။ ၀ါဆိုဦး ၀င္လာကတည္းက လန္႔ျဖန္႔ၿပီး ၿငိမ္သြားတာ။ အခုက်ေတာ့ ငုတ္တုတ္ေလး ျဖစ္ေနၿပီ။
ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီလိုဗ် .. ယြန္းကို က်ေနာ္ ေျပးဆြဲၿပီး ဇာတ္လမ္းဆက္မယ္ဆိုၿပီး မေတြးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့လို လုပ္ခ်ိန္မရခင္မွာ ဖုန္း၀င္လာတာ .. ။ တျခားသူ ဟုတ္ရိုးလား။ က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူထံက .. သူတို႔ေတြ ေရထဲက ျပန္တက္လာၿပီး ေန႔လည္စာ စားၾကေတာ့မယ္ .. က်ေနာ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုၿပီး လွမ္းေမးတာ။ ဒီေတာ့ .. က်ေနာ့္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ အသံမတုန္ေအာင္ ကမန္းကတမ္း ေျဖၿပီး .. အခန္းျပန္လာၿပီဆိုၿပီး လုပ္ရတာေပါ့။ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာေနတာကို ယြန္းကလည္း ၾကားပါတယ္။
မၾကည္မလင္ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ ရွိေနေပမယ့္ တားေတာ့ မတားရွာပါဘူး။ က်ေနာ္ အ၀တ္ေတြကို ျပန္၀တ္တာကို ခပ္ေတြေတြေလးနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနတာပဲရွိတယ္။
သြားမယ္ေနာ္လို႔ .. က်ေနာ္ေျပာၿပီး ေလာ္ဘီဘက္ကို မေျပးယံုတမယ္ ထြက္လာခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ယြန္းေနတဲ့ အခန္းက ေလာ္ဘီနဲ႔နီးေတာ့ ရီစက္ရွင္ကို ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္။ အဲဒီမွာ ဂစ္တာငွားေတာ့လဲ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရေတာ့ ဂစ္တာဆြဲၿပီး ကိုယ့္အခန္းဘက္ တက္သုတ္ျပန္ရိုက္ရတာေပါ့။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညဘက္ေရာက္တဲ့အထိ တျခားထူးထူးေထြေထြ ထပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေန႔လယ္စာကို ဟိုတယ္မွာပဲ စားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးငွားၿပီး ေက်ာက္ေမာင္ႏွမဘက္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေမာင္းရတာဗ်။ အက်င့္မရွိရင္ မလြယ္လွဘူး။ ေသာင္ျပင္ကို ျဖတ္ရတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီေနရာက မခက္ဘူး။ ခက္တာက ကြန္ကရစ္လမ္းေလးကေန ေသာင္ျပင္ကို ေရာက္ဖို႔ဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သဲျဖဴေတြကို ျဖတ္ရတာ။ အဲဒီဟာက တစ္ခ်က္မွားသြားရင္ ဆိုက္ကယ္လဲသြားမွာ။
ေက်ာက္ေမွာင္ႏွမက အျပန္က်ေတာ့ သဲတို႔က ေခ်ာင္းသာေစ်းထဲ၀င္ၿပီး အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေတြ ၀ယ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ညေနက်ရင္ အကင္နဲ႔တြဲၿပီး ေသာက္ဖို႔ဆိုၿပီး ၀ိုင္ပုလင္းေတြ၊ ဘီယာပုလင္းေတြ ဆြဲၾကတာပဲ။ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ မိန္းကေလးေတြ ေစ်း၀ယ္တာေလ။ တစ္ေယာက္ထဲေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ သံုးေယာက္မဟုတ္လား။ အားလံုးၿပီးေတာ့မွ အထုတ္အပိုးေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ ေဟာ္တယ္ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
ညဘက္ပါတီမလုပ္ခင္ ေနာက္ထပ္လုပ္ၾကတာေလးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္ အဲဒါေတြ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ စိတ္၀င္စားမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကိုပဲ ဦးတည္ေျပာလိုက္ရရင္ က်ေနာ္တို႔ရထားတဲ့ sea view အခန္းရဲ ႔ေရွ ႔မွာ ၀ရံတာလိုဟာမ်ဳိးေလး ရွိေနေတာ့ ညေမွာင္သြားတာနဲ႔ အဲဒီမွာ ၀ိုင္းဖြဲ႔ၾကတယ္။ ၀ယ္ထားတဲ့ ပုဇြန္ကင္ေတြ၊ ငါးကင္ေတြကို တစ္ခါသံုး ပန္းကန္ထဲထည့္၊ ဘီယာတို႔ ၀ိုင္တိ႔ုကိုေတာ့ ေစ်းထဲက ၀ယ္လာတဲ့ ပလတ္စတစ္ပံုးထဲ ေရခဲအိတ္ခံၿပီး ထည့္လို႔ေပါ့။ (အဲဒီမွာ တခါထဲ ေျပာရဦးမယ္ .. ျခင္ကိုက္လား မကိုက္လားဆိုတာ .. ေလတျဖဴးျဖဴးတုိက္ေနတာေတာင္ ျခင္ေဆးေခြ ထြန္းထားရေသးတယ္)
အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးၿပီဆိုတဲ့ေနာက္ေတာ့ .. ကိုႀကီး .. လုပ္ပါေတာ့ဗ်ဳိ ႔.. ခ်ပါေတာ့ဗ်ဳိ ႔ဆိုၿပီး ၀ိုင္းေအာ္ေနၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္ သံုးေယာက္ေၾကာင့္ (ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ့ ပရိတ္သတ္ေနာ္ .. ဟီး :P) ငွားထားတဲ့ ဂစ္တာကို ဖုန္းထုတ္ၿပီး ႀကိဳးအရင္ညွိလိုက္တယ္။ ညွိလို႔အဆင္ေျပၿပီဆုိေတာ့ Carlsberg ေလး တစ္ငံုေသာက္၊ လည္ေခ်ာင္းရွင္းၿပီး ပလပ္ကင္ေလး အရင္တီးၿပီး သံေသးသံေၾကာင္နဲ႔ပဲ ဟဲလိုက္တယ္ .. ခြီး grin emoticon grin emoticon
စကားေျပာရင္ ေအးေဆးၿပီး တည္ၿငိမ္ေနတာေလးရဲ ႔ .. အနမ္းေပးရင္ ေခါင္းေလးငံု႔ ရွက္ေနတာေလး ခ်စ္တယ္ .. ပါးမို႔မုိ႔ေလးထက္က စံပယ္တင္မွဲ႔ေလးရဲ ႔ ..ငါ့အတြက္ဆို အၿမဲတမ္းမင္း ဂရုစိုက္တာေလး ခ်စ္တယ္
ညရဲ ႔လက္တန္႔ေတြ ျဖစ္တဲ့ ေမွာင္ရိပ္ေတြဟာ တစတစနဲ႔ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကို လံုး၀အုပ္စိုး ရစ္ပတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ လူေလး ေလးေယာက္ ၀ိုင္းစုၿပီး စားလိုက္၊ ေသာက္လိုက္၊ သီခ်င္းဆိုလိုက္နဲ႔ ျပဳလုပ္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ ႔ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခ ႏႈတ္ဆက္ပြဲ ပါတီေလးဟာလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အရွိန္ရတဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ။ ေဖာ့ပန္းကန္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ငါးကင္၊ ပုဇြန္ကင္ေတြ ဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးေတြအျဖစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေရခဲစိမ္ပံုးထဲမွာထည့္ထားတဲ့ အရာေတြဟာလည္း ဘာဆိုဘာမွ မရွိသေလာက္ျဖစ္ၿပီး သိပ္ၿပီးေတာင္ မေအးေတာ့တဲ့ ေရေတြသာ က်န္ေနေတာ့တယ္။ ၀ရံတာမွာ ခ်ထားေပးတဲ့ ဟိုတယ္ရဲ ႔သစ္သားစားပြဲဆိုတာကေတာ့ ျမင္မေကာင္းေအာင္ကို ရႈပ္ပြေနၿပီ။
"ကဲ .. ေတာ္ေလာက္ၿပီ .. ငယ္ငယ္တုိ႔ ျပန္ၾကေတာ့ .. မနက္က်မွ ေတြ႔မယ္"
"အြန္းးးးး .. ဟုတ္ .. ကိုႀကီး ... တာ့တာ"
က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူရဲ ႔ ညီမေလးျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္က အဲ့လိုခ်စ္ဖု႔ိေကာင္းတယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ ေျပာလိုက္တဲ့ အတိုင္းပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း တကယ္ဆို ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားရင္ ရေပမယ့္ သူပါလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အေဖာ္ေခၚခဲ့ဆိုၿပီး အတူတူ ေခၚလာခဲ့တာ (ဒါက သပ္သပ္ရွင္းျပတာပါ .. မဟုတ္ရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ေခ်ာင္းသာကို ႏွစ္ေယာက္ထဲ မသြားတာလဲလို႔ စဥ္းစားေနတဲ့သူေတြ ရွိေနမွာစိုးလို႔)။ တကယ္ဆို သဲအပါအ၀င္ ငယ္ငယ္တို႔ေတြ ေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ အာေလးလွ်ာေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္မွန္ေနၾကတာ (မိန္းကေလးေတြဆိုတာ အၿမဲတမ္း ဒါမ်ဳိးေသာက္ေနရတာ မဟုတ္ဘူးေလ .. တစ္ခါတစ္ခါမွ ႀကံဳရတာ မဟုတ္လား .. ေန႔တိုင္း ပါတီ၊ ကလပ္တက္ေနရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့)။ ဒါေပမယ့္ မူးၿပီးေတာ့ ရစ္တယ္တို႔ ဘာတို႔ေတာ့ မရွိဘူး။ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာပဲ ရွိတာ။ က်ေနာ္က ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုတယ္။ သူတို႔က သူတို႔ရတဲ့သီခ်င္းဆိုရင္ လိုက္ဆိုတယ္။ မရဘူးဆိုရင္ ေသာက္လိုက္၊ စားလိုက္လုပ္တယ္။ ဒီေလာက္ပဲ။ မူးၿပီး ရုပ္ပ်က္တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။
ဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ ဒါေတြကို အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းျပေနရတာလဲဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ ေကာင္မေလးသံုးေယာက္နဲ႔ ေသာက္ပြဲက်င္းပတယ္ဆိုေတာ့ မူးၿပီး ဂရုဆက္စ္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာပဲလို႔ ေတြးထားတဲ့သူေတြ ရွိေနမွာစိုးလို႔ပါ။ အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ Unbelievable truth ဆိုတာ ေနာက္ေတာ့ သိလာမွာပါ။
ငယ္ငယ္နဲ႔ သိဂၤ ီ.. တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ထိန္းထားရင္းပဲ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ကပ္လ်က္ ဟိုဘက္အခန္းကို ျပန္သြားၾကတယ္။ သဲနဲ႔ က်ေနာ္ပဲ က်န္ေနခဲ့တဲ့ အၾကြင္းအက်န္ေတြကို ရွင္းရတယ္။ သဲကလည္း ငယ္ငယ္တို႔ေလာက္သာ မမူးတာ သူလည္း မွန္ေနတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္ပဲ အမ်ားဆံုးလုပ္ရတာပါ။ သဲက နဲနဲပါးပါး သိမ္းေပးၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္လက္သန္႔စင္မယ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ႀကိဳ၀င္သြားေရာ။ အျပင္ဘက္မွာ အားလံုးၿပီးစီးလို႔ က်ေနာ္ အခန္းထဲကို ဖြင့္၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ..
"ကိုႀကီး ... ခ်မ္းတယ္ .. ျမန္ျမန္လာေတာ့"
ဟိုက္ရွားပါး !!! .. ကိုယ္ေတြ အျပင္ဘက္မွာ အမိႈက္ထုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတုန္း သဲက ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးေတာ့ ရွယ္ျပင္ၿပီးထား ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဘယ္တုန္းက သူ႔ဖာသာသူ က်ိတ္၀ယ္ထားမွန္း မသိတဲ့ ပန္းဆီေရာင္ (ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္စိုစို) အေပၚေအာက္တစ္ဆက္တည္း Lingerie နဲ႔ဗ်။ ေအက္ဘက္မွာ ေပါင္လည္ေလာက္အထိ ရွိတဲ့ အျဖဴေရာင္ စေတာ့ကင္ကို ၀တ္ထားၿပီး strap နဲ႔ ျပန္တြယ္ထားေသးတာ။ ပံုမွန္ဆို ဒါမ်ဳိးက ပင္တီနဲ႔ တြဲလာေပမယ့္ သဲက ၀တ္မထားဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အေနအထားကလဲ မိန္းကေလးေတြ ကိုယ္အလွကို ျပခ်င္တဲ့အခါမွာ အေပၚလြင္ဆံုးပံုစံျဖစ္တဲ့ တေစာင္းအေနအထား။ အဲဒါကိုမွ က်ေနာ္၀င္လာတဲ့ အခန္းတံခါး၀ဘက္ကို ေခါင္းကေလးေထာင္၊ ေမးကိုလက္ကေလးေထာက္ၿပီး ဖိတ္ေခၚတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတာ။ (က်ေနာ္ေျပာတဲ့ Lingerie ကို မ်က္စိထဲ ပံုမေပၚမွာစိုးလို႔ ဆင္တူယိုးမွားဟာကို ရွာတင္ေပးလိုက္ပါတယ္)
Spoiler
ကဲ .. က်ေနာ္ ဘယ္လိုေနမလဲဗ်ာ .. ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ က်ေနာ့္ေနရာကေန ၀င္ခံစားၾကည့္ၾကပါဦး
ေတာ္ေသးတယ္ .. လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိလို႔။ မဟုတ္ရင္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ျပသလို ဘာကိုင္ထားကိုင္ထား လက္ထဲက လြတ္က်ကိန္းပဲ။ အကယ္၍သာ သဲသာ ဂစ္တာကို အထဲကို ယူမသြားေပးခဲ့ဘူးဆိုရင္ အဲဒီေနရာမွာ လြတ္က်လို႔ က်ေနာ္ မနက္ျဖန္က်ရင္ ဂစ္တာဖိုး ေလ်ာ္ေနရေလာက္ၿပီ .. ဟီး tongue emoticon
လူဆိုတာ ေသြးကိုပြက္ပြက္ဆူသြားတာပဲ။ ေပါင္ၾကားက အငယ္ေကာင္ဆိုတာကလည္း ခ်က္ခ်င္းကို မတ္လာတာ။ ဘာရေတာ့မလဲ။ ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိတဲ့ အ၀တ္ေတြကို အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ ဆြဲခြ်တ္လိုက္ၿပီး မို႔ရာေပၚကို ဒိုင္ဗင္ပစ္ထိုးလိုက္ေတာ့ .. မေခ်ာက အသင့္ေစာင့္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ အကြက္ကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေပးလိုက္တာ ဒိုင္ဗင္ပစ္ထိုးတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းက ေပါင္ၾကားထဲ ကြက္တိေရာက္ေပါ့ .. အဟီး။ grin emoticon
လတ္တေလာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားတာ ျဖစ္ရမယ့္ အဖုတ္အိအိေလးက အစိုဓါတ္ေလးေတာင္ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ျပသနာ မရွိဘူး။ ဒီအစိုဓါတ္ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားဖို႔က အီေဖကိုယ္တာ၀န္ မဟုတ္လား။ တာ၀န္ဆုိတာ လက္ေမာင္းမွာ ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လွ်ာဖ်ားမွာ ရွိတာျဖစ္သြားၿပီ .. ငိ။ လွ်ာကို ထုတ္ႏိုင္သမွ် ဆန္႔ထုတ္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ အျပားလိုက္ကပ္ၿပီး လ်က္တင္ပစ္လိုက္တာ ...။
“အားးးးးး ..... ရွီး .... ရွီးးးးး”
ေခါင္းေထာင္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ သဲရဲ ႔မ်က္ႏွာေလးမွာ ရမၼက္လိႈင္းေတြက ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး မို႔ရာကို ေနာက္ျပန္ တေတာင္ဆစ္နဲ႔ ေထာက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက တစ္ဖက္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို က်ေနာ့္ေခါင္းကို လာဆုပ္ကိုင္ေတာ့တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သဲနဲ႔ဆိုတာ တစ္ရာသီစာ ကာလမွာမွ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေတြ႔ရတဲ့ ေဘာလံုးကလပ္အသင္းေတြ မဟုတ္ဘူးေလ။ အၿမဲတမ္း ေျခစမ္းေနၾကတဲ့ အသင္းေတြ။ သူဘယ္လိုအဆင္ခ်ဳိးရင္ ဘယ္လိုအထာဆိုတာ သိၿပီးသား။
ေကာ့တက္လာတဲ့ တင္ပါးအိအိေလး ႏွစ္ခုေအာက္ကို လက္၀ါးထိုးခံ၊ ပင့္ဆုပ္ထားၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ အဖုတ္နဲ႔ မလြတ္တမ္းကို လွ်ာစြမ္းျပေတာ့တာ။ သဲဆိုတာ က်ေနာ့္ဆံပင္ကို ဆုပ္စြဲထားရင္း ထြန္႔ထြန္႔ကို လူးေနတာ။ ပါးစပ္ကလည္း ကိုႀကီးေကာင္းတယ္ .. နာနာစုပ္ .. အထဲကို လ်က္ေပးဦး .. ေကာင္းလာၿပီ .. အစရွိသျဖင့္ ေတာက္ေလွ်ာက္ကိုေျပာေနတာ။ က်ေနာ္လည္း သူဘာလိုခ်င္သလဲ .. လိုခ်င္သလို လိုက္လုပ္ေပးရင္းကေန .. ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ လက္ခလယ္ကို တိုက္စစ္အကူေခၚလိုက္တယ္။ လွ်ာကိုေတာ့ အေပၚဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ စိစိေလးထံပဲ စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္လိုက္တယ္။ သိပ္ေတာ့ မလုပ္လိုက္ရပါဘူး။
“အားးးးးးးး ... မရေတာ့ဘူး .... ကိုႀကီး .... ဟာ .... ဟာ !!! ... ထြက္ ... ထြက္ၿပီ !!!!!!!!!!!!”
မီးသတ္ကား ဥၾသဆြဲသလို သံရွည္ႀကီးေအာ္ညည္းရင္း မို႔ရာနဲ႔လြတ္ေအာင္ ေျမွာက္တင္ထားတဲ့ တင္ပါးက ၀ုန္းဆို ျပန္ျပဳတ္က်ေတာ့တာပဲ။ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ဆိုတာလည္း က်ေနာ့္ေခါင္းကို ညွပ္ထားတာ မသိရင္ ဂ်ဴဒိုကစားေနတယ္ေတာင္ ထင္ရေတာ့မယ္။
နဲနဲၾကာသြားေတာ့မွ ခ်ဳပ္ထားရာကေန ျပန္ေျဖေပးတယ္။ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ထားရာကေန ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ကိုလည္း မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လႈပ္ယံုလႈပ္ၿပီး ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေျပာတယ္။ ဘာေျပာတယ္လို႔ ထင္ၾကလဲ .. ကိုယ့္ၾဆာတို႔ ေတြးၾကည့္ၾကပါဦး ...။
တျခား မဟုတ္ပါဘူး .. I love you လို႔ ေျပာတာပါ (ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြမ်ား ေျပာၿပီလားလို႔ ေလွ်ာက္မေတြးၾကနဲ႔ဦးေနာ္ .. ဒါက ေအာစာအုပ္မွ မဟုတ္တာ)
အဲဒီေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ပါးစပ္ေတြ ဘာေတြ ေျပးေဆးတာလုပ္မေနေတာ့ဘူး။ ေျပာရရင္ သဲက အဲဒီေလာက္ အနံ႔အသက္မဆိုးဘူး။ အေသးစိတ္ေတာ့ ေျပာမေနေတာ့ဘူးဗ်ာ။ သဲက သူ႔body odor ကို ထိန္းတယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ ေရေမႊးတို႔ တျခားဟာတို႔ သံုးေပမယ့္၊ မသံုးရင္လည္း သူ႔ပင္ကိုယ္န႔ံကိုက မဆိုးဘူးဗ်။ ကဲ .. ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့။ အဓိကကိုပဲ ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္လည္း လီးအေထာင္သားနဲ႔ သဲေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္တယ္ေပါ့။
က်ေနာ့္ျမင္ကြင္းထဲမွာေတာ့ သဲက တအားလွေနတာ။ အ၀တ္မပါဘဲ သဲကိုယ္လံုးေလးကို အၿမဲေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ဒီလိုမ်ဳိး ဆက္ဆီက်တဲ့ Lingerie အမိုက္စားနဲ႔က ခ်စ္တင္းေႏွာတိုင္း ေတြ႔ဖူးတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ စိတ္ကတစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု လႈပ္ရွားၿပီး တက္ၾကြေနတာ။ နိဒါန္းေတြ ဘာေတြ ပ်ဳိးတယ္ေတာင္ လုပ္မေနေတာ့ဘူး။ အရည္ၾကည္ေတြ စိုေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ အဖုတ္၀ကို က်ေနာ့္ေကာင္ဖိေထာက္ၿပီး မိမိရရ ျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔တင္ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ စိုစြတ္အိေထြးတဲ့ အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး တစ္၀က္ေလာက္တိတိ ၀င္သြားတယ္။ ဖူးးးးး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ..
သဲဆိုတာလည္း မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကို စံုျပန္မွိတ္ .. ေကာင္းတယ္ ကိုႀကီးးးးးး ဆိုၿပီး အားေပးသံေလးနဲ႔ စညည္းေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္လည္း သဲက တစ္ခ်ီၿပီးထားၿပီဆိုေတာ့ ညွာမေနေတာ့ဘဲ က်န္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ လိင္တံတစ္၀က္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ ဖိသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး စလိုးမိတယ္။ သဲရဲ ႔ႏို႔လံုးအိအိေတြကိုလည္း အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔က Lingerie ေပၚကေန ဖိကိုင္၊ ဆုတ္ေခ်ေပးတယ္။ ႏို႔ေတြကိုင္လို႔ ေက်နပ္သြားေတာ့ သူ႔ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမွာက္ၿပီး စုကိုင္ထားလိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာက်က္ကို ေျခတန္ေတြ ဆန္႔ၿပီး ကန္ထားတဲ့ ဒီဇုိင္း။ စေတာ့ကင္ေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ ေျခတန္ေတြက ထူးထူးျခားျခား စိတ္ကိုထေစတယ္ဗ်။ ဒါေတြကို ေပြ႔ဖက္ၿပီး ေဆာင့္လိုးရတာ တိမ္ေတြေပၚ ေျပးေနသလိုကို ခံစားေနရတယ္။
အဲ့လို လုပ္ေနရင္းက က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အႀကိဳက္ဆံုး ပံုစံကို ေျပာင္းဖို႔ ဆိုၿပီး သဲကို ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းလိုက္တယ္။ ေျပာသာေျပာရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သဲက တစ္ခ်ီထပ္ၿပီးသြားေတာ့ လူက ခပ္ယဲ့ယဲ့လို ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ပဲ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ထိန္းလွည့္ၿပီး ကုန္းတဲ့ပုိစရွင္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးရတာ။ ဒါေတာင္ ေခါင္းကမေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ငိုက္စိုက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အဖုတ္၀ေလးဆိုတာ လိုးထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ စိုလက္ေနတဲ့ အထဲက ပန္းေရာင္အသားေတြကို ျမင္ေတာင္ ျမင္ေနရတယ္။
သဲႏႈတ္က ခါတိုင္းလို တီတီတာတာနဲ႔ စကားေတြ ေျပာၿပီး ညည္းမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တအီအီ တအာအာနဲ႔ မသဲမကြဲပဲ အသံထြက္ႏိုင္ေတာ့တာ။ က်ေနာ္လည္း သဲမဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိေနေတာ့ သိပ္အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘူး။ ပန္းေရာင္ဇာသားေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ ဖင္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အရွိန္တက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္ကို အဖုတ္ထဲ ျပန္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ တင္သားေတြကို လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကိုယ္ေဆာင့္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကိုပါဆြဲယူၿပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ကို လိုးပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲဗ်ဳိ ႔ ...။
“အားးး ... ေကာင္းတယ္ .... ထြက္ .. ထြက္ၿပီ!!!”
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေအာ္ညည္းရတာ က်ေနာ္ျဖစ္သြားၿပီး၊ ေန႔လည္ကတည္းက ထြက္မလိုျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ သုတ္ရည္ပူေတြကို မ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားရင္းက အင့္ကနဲေနေအာင္ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ အဲဒီအခ်ိန္ တင္းတင္းမွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြထဲက အေတြးအာရံုမွာ ျမင္ေယာင္မိတာ ေန႔လည္တုန္းက ဒီလိုမ်ဳိးအေနအထားနဲ႔ ကုန္းေပးထားတဲ့ ယြန္းရဲ ႔ပံုစံေလးကိုပဲ (ေယာက်္ားေတြဆိုတာ ခက္တယ္ဗ် .. ရမယ္ဆိုရင္ လိုခ်င္ၾကတာခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ .. အေတြးထဲမွာ grass is always greener on the other side ျဖစ္ေနတာေလ) ............................။
သဲက တုတ္တုတ္ေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေကြးေကြးေလးျဖစ္ၿပီး အိပ္ေမာက်သြားတယ္။ သံုးခ်ီေတာင္ ၿပီးထားတဲ့အရွိန္ေရာ၊ ေသာက္ထားတဲ့ အရွိန္ေရာ၊ ေန႔လည္တုန္းက ေရထဲမွာ ကဲထားတာေရာ အားလံုးေပါင္းေတာ့ သူဘယ္ခံႏိုင္ေတာ့မလဲ။ က်ေနာ္လည္း သူ႔နဲ႔အတူ ခနလွဲေနေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခနေနေတာ့ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းထဲကို ၀င္လာခဲ့တယ္ (သဲရဲ ႔သန္႔ရွင္းေရးကိုေတာ့ က်ေနာ္ပဲ တစ္ရွဴးနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္ .. ရွင္းေအာင္ ေျပာထားတာပါ .. ေတာ္ၾကာေန ဒီအတိုင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ထင္မွာစိုးလို႔)
အခန္းထဲမွာ အဲယားကြန္းဖြင့္ထားလို႔ ေခြ်းေတြတအားမထြက္သည့္တိုင္ လူက ေနရတာ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး ရွာ၀ါဖြင့္ၿပီး ေရခ်ဳိးလိုက္တယ္။ ျပသနာက အဲ့လို ေရပန္းေအာက္ ၀င္လိုက္ေတာ့ လူကလန္းသြားတယ္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ အျပင္ျပန္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္သလို ျဖစ္လာတာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၀တ္စံုေလး၀တ္၊ ဖုန္းရယ္ ေဆးလိပ္ဗူးရယ္ယူၿပီး ခုနတုန္းက ပြဲလုပ္ခဲ့တဲ့ ၀ရံတာကိုပဲ ထြက္လာခဲ့တယ္။ သစ္သားထိုင္ခံုတန္းေလးမွာ ၀င္ထိုင္ၿပီး၊ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညွိၿပီး တစ္ခ်က္ဖြာလိုက္ပါေရာ။ ၿပီးေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္ လုပ္ေနၾကထံုးစံအတိုင္း ဖုန္းကုိထုတ္ၿပီး တစ္ခုခုဖြင့္ၾကည့္မယ္ ႀကံလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘာသြားေတြ႔လဲဆိုေတာ့ viber မွာ မက္ဆိတ္တစ္ခု ၀င္ေနတယ္။ ဘာမ်ားလဲဟုဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
ဒီနံပါတ္ကို က်ေနာ္ မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။ ေန႔လယ္ကတင္မွ မက္ဆိတ္၀င္ထားခဲ့တဲ့ ယြန္းရဲ ႔ဖုန္းနံပါတ္မွတ္လား။ လက္က အလိုလိုကို Call ဆိုတဲ့ သေကၤတေလးကို ႏွိပ္လ်က္သား ျဖစ္သြားတယ္။ တူတူ တူတူ ဆိုတဲ့ သံရွည္နဲ႔ ဖုန္း၀င္ေနသံက နဲနဲေတာင္ ၾကာသြားလို႔ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ဖုန္းခ်မလို ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပးအလႊား လာထူးတဲ့ ယြန္းရဲ ႔အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရတယ္
"ဟယ္လို .. ဟယ္လို !!"
(ဟယ္လို ယြန္း)ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဟိုဘက္က ယြန္းက ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖဘူး။ ဖုန္းစကရင္နဲ႔ နားနဲ႔ ကပ္ထားတဲ့အထဲကေန မပီမသအသံေတြ ၾကားေနရတယ္ဗ်။ စကားေျပာသံလိုလို၊ ရယ္သံလုိလိုနဲ႔ .. မသဲကြဲဘူး။ (ဟယ္လို!!)ဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ထပ္ေျပာလိုက္မွ ယြန္းဆီကေန ကေသာကေမ်ာသံေလး ထြက္လာတယ္။
"ကိုထြန္း .. အျပင္ထြက္လာလို႔ရလား"
"မေကာင္းဘူးထင္တယ္ … ယြန္း" (စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဟိုဘက္ျခမ္းက ျမက္စိမ္းစိမ္းေလးကို မ်က္စိထဲမွာ ပံုေဖာ္ျမင္ေယာင္ၿပီး လူက ဟိုလိုဒီလိုျဖစ္ခ်င္လာၿပီ)
"လာခဲ့ပါ .. ကိုထြန္းရဲ ႔ .. အရႈံးမရွိေစရပါဘူး .. ခစ္ ခစ္"
ယြန္းက ကႏြဲ႔ကလ်နဲ႔ အဲ့လိုေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ နားထဲမွာ ေနာက္ထပ္ ရယ္သံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္မိသလိုပဲ။ စိတ္ထဲ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားသလို mystery လည္းျဖစ္သြားတယ္။ သဲကလည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး အိပ္ေမာက်ေနၿပီဆိုတာ သိေနျပန္ေတာ့ ကိုယ့္အတြင္းစိတ္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ Dark Desire ေတြ ေပၚထြက္လာဖို႔ကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အဲဒါနဲ႔ ဘာမွေတာင္ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာမေနပါဘူး .. (အုိေက)ဆိုၿပီး တစ္ခြန္းထဲ တုံ႔ျပန္လိုက္ၿပီး လူက ထိုင္ေနရာက ထရပ္ၿပီးသားျဖစ္၊ ေျခလွမ္းေတြကိုေတာ့ အကြ်မ္းတ၀င္ ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ယြန္းရဲ ႔အခန္းဘက္ကိုပဲ လွည့္လိုက္တယ္။
တစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္၊ ႏွစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္ဆိုတဲ့ စကားက ေတာ္ေတာ္မွန္မွန္း အခုေတာ့ က်ေနာ္ လက္ေတြ႔သိေနၿပီဗ်ာ။ ယြန္းရဲ ႔အခန္းေရွ ႔ကို ေလွ်ာက္လာတာမ်ား ျဖဴးလို႔ .. မသိရင္ ဒီအခန္းက က်ေနာ္ယူထားတဲ့ အခန္းလို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္ .. ဟီး။ အခန္းတံခါးေရွ ႔ေရာက္တာနဲ႔တင္ တံခါးကို လက္နဲ႔ေခါက္လိုက္တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္လို႔ သံုးခ်က္ေခါက္တာေတာင္ ခ်က္ခ်င္း ပြင့္မလာဘူး။ အထဲကေန (ကိုထြန္းလား)ဆိုတဲ့ ယြန္းရဲ ႔ေမးသံက အရင္ေပၚလာတယ္။ ဘ၀ရွင္ မင္းတရား အေဆာင္ေတာ္ကူးလာတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေအး မက်၊ အိမ္း မက် အသံနဲ႔ ထူးလိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္လဲ မသိဘူး။ ထြန္းထားတဲ့ အခန္းမီးက အရင္ပိတ္သြားတယ္။ ၿပီးမွ တံခါးက လူတစ္ေယာက္စာ ၀င္သာေအာင္ ပြင့္သြားပါေရာ။
"ယြန္းးးးး ... ဘာျဖစ္ !!!"
ေမွာင္ေမွာင္မွဲမွဲနဲ႔ ဘာမွ မျမင္ရလို႔ လူကတစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ အတင္းပဲ လက္ကိုဆြဲကိုင္ၿပီး အခန္းထဲ ထည့္လိုက္ေတာ့ လူက ေန႔လည္တုန္းကလို ဒယိုင္းဒယိုင္နဲ႔ပဲ ေရာက္သြားတယ္
"ကိုထြန္း .. မ်က္စိမွိတ္ထား .. ယြန္းအကာတပ္ေပးထားမယ္ .. အဲဒီ အကာကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ မခြ်တ္ရဘူးးးး"
ဟိုက္ .. ဘာေတြလဲဟ။ ဘာမွန္းသာ မသိတာ ၀ိုးတ၀ါး ျမင္ရတဲ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ အခန္းထဲမွာ ယြန္းတစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ သိလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ရွိေနတာ။ အေမွာင္ထဲမွာ ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ မ်က္လံုးသူငယ္အိမ္ ၀ိုင္းစက္သြားတယ္။ တစ္ႏွင့္တစ္ေပါင္းရင္ ႏွစ္ရတယ္ဆိုတာ ကေလးေတာင္ သိမွေတာ့ က်ေနာ္ မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးေလ။ ႏွစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္လည္း သံုးရမွာပဲ မဟုတ္လား ... ။ ဒီေတာ့ ယြန္းက က်ေနာ့္နားတိုးလာၿပီး မ်က္လံုးေနရာေပၚကို ညဘက္၀တ္အိပ္ရင္ သံုးတဲ့ မ်က္လံုးဖံုးစြပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူက ေအးေဆးပဲ ေနေပးလိုက္တယ္။
ေခ်ာက္ခနဲ အသံၾကားၿပီး အခန္းမီးက ျပန္လင္းသြားတယ္။ မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ကို ကာထားတဲ့ အဖံုးေၾကာင့္ လင္းသြားတယ္ဆိုတာပဲ သိၿပီး ဘာမွ မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လို မျမင္ရတာကိုက စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ တအားေကာင္းေနတယ္။ အျမင္အာရံုကို ဆံုးရႈံးတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခားေသာ အာရံုေတြ အလိုလို ႏိုးၾကြားလာတယ္ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲ။ က်ေနာ့္ နားထဲမွာ ယြန္းရဲ ႔ေျခသံမဟုတ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ ေျခသံတစ္ခု ကိုယ့္ေဘးနားကို တိုးလာတာ ခပ္သဲ့သဲ့ေလး ၾကားလိုက္ရတယ္။
"ကိုထြန္းလာ .. ေျဖးေျဖးေလး လိုက္ခဲ့ .. ဘာမွလဲ မေမးနဲ႔ .. ဘာမွလဲ မေျပာနဲ႔"
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ယြန္းဆီက ညိဳ ႔ျမဴတဲ့ေလသံဟပ္ေနတဲ့ ဒီစကားအဆံုးမွာ က်ေနာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္ၿပီးတစ္ဖက္ လာကိုင္တာ ခံရတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ ႔လက္နဲ႔ဆိုတာ ႏူးညံ့သည့္တိုင္ မတူညီတဲ့ အေတြ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ သိလိုက္တယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ရဲ ႔အထိအေတြ႔ဆိုတာ က်ေနာ့္လိုမ်ဳိး အရြယ္ေကာင္း ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္အတြက္ စိတ္ၾကြလာေအာင္ အလႈံ႔ေဆာ္ႏုိင္ဆံုး ဓါတ္မဟုတ္လား။ အခုက တစ္ေယာက္ထဲေတာင္ မဟုတ္၊ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဆိုတာ ေသခ်ာေနမွေတာ့ လူက ဘယ္ေနႏိုင္ေတာ့မလဲ။ တကိုယ္လံုး Adrenaline ေတြက ေလွ်ာက္ေျပးၿပီး လူက ေသြးေတြဆူပြက္လာပါေရာ။
က်ေနာ့္စိတ္ထင္ ကုတင္နားမွာ သံုးေယာက္သား အတူရပ္မိၾကတယ္နဲ႔တူတယ္။ အဲဒီမွာ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ရွိေနတဲ့ ယြန္းနဲ႔ ေနာက္ေကာင္မေလးက တုိင္ပင္ထားသလို ေနရာယူလိုက္ၾကတယ္။ ယြန္းက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းခ်ဳိခ်ဳိေလးနဲ႔ ဖိနမ္းတယ္။ ေနာက္ကတစ္ေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ခါးကို ဖက္လိုက္ၿပီး ဂုတ္ပိုးသားကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိၿပီး နမ္းရႈံ ႔ေနတယ္။ ဘာရေတာ့မလဲဗ်ာ ... စိတ္ေတြထလာၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ .. ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ယြန္းရဲ ႔ခါးကို လွမ္းဆြဲဖက္ၿပီး ခါးေအာက္က တင္အိုးကို လက္နဲ႔ညွစ္ဖ်စ္ေတာ့တာေပါ့။ Bermuda ေဘာင္းဘီထဲကေန ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ခံုးထေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္နဲ႔ ယြန္းရဲ ႔အဖုတ္ေနရာေလး မိမိရရကို ပြတ္က်ိတ္မိပါေရာ။
ဒီလိုမ်ဳိး က်ေနာ့္ရဲ ႔ညာဘက္လက္ကို ယြန္းဆီမွာ အသံုးျပဳလိုက္သလို၊ ဘယ္ဘက္လက္ကိုလည္း ေနာက္ျပန္ထားၿပီး ေက်ာျပင္ကို လာထိကပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ ႔တင္ပါးတစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ မွန္ရာကို ေျပာရရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယြန္းနဲ႔အတူ ရွိေနတာ ဘယ္သူဆိုတာ က်ေနာ္ သိတန္သေလာက္ သိေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုယ္တိုင္က ဘာမွမေမးနဲ႔ .. မေျပာနဲ႔လို႔ ဆိုထားတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူတို႔ေၾကာင္းထားတဲ့ ဇာတ္အတိုင္း လိုက္ကယံုပဲေလ။ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ဒါဟာ ကိုယ့္အတြက္ အရႈံးမရွိႏုိင္ဘူးဆိုတာ သိေနၿပီ။
ယြန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အေပၚေအာက္တဆက္ထဲ ျဖစ္တဲ့ ဂါ၀န္ပါးပါးေလးေတြ ၀တ္ထားတာဗ်။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကို္င္ဆုပ္ထားရတဲ့ အသိအရ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘာအတြင္းခံမွလည္း ၀တ္မထားဘူး။ ေကာ္တာပဲ ... ။ အခုေလးတင္ တ၀တလင္ႀကီး ခ်စ္ပြဲႏႊဲထားတာ ျဖစ္သည့္တိုင္ က်ေနာ့္မွာ ရမၼက္စိတ္ေတြ တအားကို ျဖစ္လာတယ္။
က်ေနာ့္ကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ေနတဲ့ လက္ေလးဘက္မွာ ေရွ႔ကလက္ႏွစ္ဖက္က ၀တ္ထားတဲ့ စပို႔ရွပ္ကို တာ၀န္ယူလိုက္ၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုကို တာ၀န္ယူလိုက္ၾကတယ္ဗ်။ အ၀တ္ေတြ ကြ်တ္သြားသည့္ေနာက္ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး က်ေနာ့္ထံကေန ကြာသြားၾကတယ္။ အေ၀းကို ထြက္သြားတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ေရွ ႔မွာ ထိုင္လိုက္မွန္း လိင္တံကို လာကိုင္တဲ့ မတူညီတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ေၾကာင့္ သိလုိက္ရတယ္။
“တူတူ လ်က္ရေအာင္ .. စုပ္တာကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေပါ့”
အခုအခ်ိန္ထိ ယြန္းကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး စကားေျပာေနေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္ရွဴႏႈန္း ျမန္ေနတဲ့ အသံကလြဲလို႔ တျခားအသံ မထြက္ေသးဘူး။
“ရွီးးးး .. ေကာင္းတယ္”
ကိုယ့္လိင္တံကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ႔လွ်ာေလးနဲ႔ ထိေတြ႔ရင္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆိုတာ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိၾကမွာပါ။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ ႔လွ်ာေလးတစ္ခုခ်င္းစီက လိင္တံရဲ ႔ဟိုဘက္ဒီဘက္ကို ထိေတြ႔လ်က္ေပးတာဆိုေတာ့ ေျပာမျပေအာင္ကို ေကာင္းတာပဲဗ်။ က်ေနာ့္မွာ မ်က္လံုးေပၚတပ္ထားတဲ့ အကာကို တအားကို ျဖဳတ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ၾကာေန .. စားရခါနီးမွ လက္ထဲက လြတ္က်သလို ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိေပးရင္း လက္ေတြ မ်က္လံုးမေရာက္ေအာင္ တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ႀကံလိုက္တယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လိင္တံကို ပတ္ၿပီးလ်က္ေပးေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ ႔ေခါင္းကို လက္တစ္ဖက္စီနဲ႔ လွမ္းကို္င္လိုက္တာ။
“ယြန္းက လီးကိုလ်က္မယ္ .. ညီမက ဥေတြကို လွ်ာနဲ႔ထိုးေပး”
“ဟုတ္”
“အားးးးး .. ေကာင္းတယ္ .. လုပ္ လုပ္ .. အဲဒီအတိုင္းလုပ္”
ယြန္းရဲ ႔လွ်ာေလးက လီးတန္ထိပ္ဖူးကို တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ပတ္လ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ေနာက္ေကာင္မေလးရဲ ႔လွ်ာေလးက ေဂြးဥေတြရဲ ႔အရည္ျပားကို လွ်ာနဲထိုးၿပီးေတာ့ လ်က္ေပးေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေနႏို္င္ေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ ႔ေခါင္းေတြကို လက္နဲ႔တင္းတင္းကိုင္ထားမိယံုမက ေကာင္းလြန္းလို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေျခဖ်ားေတာင္ ၾကြသြားေသးတယ္။ အသက္ရွဴသံေတြကလည္း တအားကို ျမန္ၿပီး ရွဴးရွဴးနဲ႔ကို ျဖစ္လာေရာ
“ကိုထြန္း .. ထိန္းထားဦး .. ေတာ္ၿပီ .. ေတာ္ၿပီ .. ညီမ ရပ္လိုက္ေတာ့”
က်ေနာ့္ပံုစံကို ၾကည့္ၿပီး ယြန္းက အထာေပါက္တယ္ထင္တယ္။ လီးကို လ်က္လိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာက ထလိုက္သလို၊ သူ႔အေဖာ္ကိုလည္း လွမ္းတားလိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ လာ ကိုထြန္း မို႔ရာေပၚ သြားရေအာင္ဆိုၿပီး ဆြဲေခၚလို႔ က်ေနာ္လည္း လိုက္သြားတယ္။ မို႔ရာေပၚေရာက္ေတာ့ ယြန္းခို္င္းတဲ့အတိုင္း ပက္လက္ေနေပးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ ေနရာၾကၿပီဆိုတာနဲ႔တင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အ၀တ္ေတြခြ်တ္ၿပီး ကိုယ္စီကိုယ္စီေနရာယူၾကတယ္။ ယြန္းက ေျခရင္းဘက္၊ ေကာင္မေလးက အေပၚဘက္။
ဒါ .. က်ေနာ့္အႀကိဳက္ေပါ့။ အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္အာရံုကို လႊဲလို႔ရသြားတယ္ေလ။ ယြန္း က်ေနာ့္ခါးကို ခြၿပီး ေကာင္းဘြိဳင္မေလးအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းၿပီး လီးကို အဖုတ္ထဲသြင္းၿပီး တက္ေဆာင့္ေနေပမယ့္ က်ေနာ့္အာရံုက ဒီေနရာတစ္ခုထဲ ျပဳထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာေပၚေရာက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔တည့္တည့္ လာျဖစ္ေနတဲ့ အဖုတ္အသစ္ေလးကို အားရပါရး လ်က္ေပးတဲ့ဆီမွာ စိတ္ထည့္ထားလို႔ ရေနတယ္ေလ။ အနံ႔ေလးက မဆိုးပါဘူး။ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ခပ္သင္းသင္းေလးပါ။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကေတာ့ အလံုးႀကီးတယ္။ က်ေနာ့္ႏွႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဆြဲစုပ္ႏိုင္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္လည္း မျမင္မစမ္းနဲ႔ လုပ္ေနရေတာ့ လွ်ာနဲ႔ထိေတြ႔တာကေန ဘာသာျပန္ၿပီး မွတ္ေနရတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳအသစ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုေကာင္းတာက က်ေနာ္ ထိန္းထားႏိုင္ၿပီး ယြန္းဘယ္ေလာက္ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲေအာင္ ေဆာင့္ေနပါေစ၊ ၿပီးမသြားတာကိုပဲ။ ယြန္း အရင္ၿပီးတယ္၊ မေရွးမေႏွာင္းမွာ က်ေနာ့္အဖုတ္လ်က္ေပးေနတဲ့ ေကာင္မေလး ၿပီးတယ္။ က်ေနာ့္ေကာင္ကေတာ့ ယြန္းအဖုတ္ထဲမွာ မာေတာင္မႈအျပည့္နဲ႔ ရွိေနဆဲ ….။
***************
"အဲေတာ့ .. ျမင္ ျမင္သြားၿပီ"
"အာ .. မဟုတ္ဘူး .. ေပါင္တန္ေတြနဲ႔ ပြတ္ၿပီး သူ႔ဟာသူ ကြ်တ္သြားတာ"
မ်က္ႏွာေလးနီျမန္းၿပီး ရွက္၀ဲ၀ဲ အသြင္ေလးနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ၀ါဆိုဦးကို က်ေနာ္ ကမန္းကတမ္း ရွင္းျပရတယ္။ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုဗ်။ အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ ၀ါဆိုဦး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ခြထားတဲ့အခ်ိန္၊ က်ေနာ္က သူ႔အဖုတ္ကို မွန္းၿပီးလ်က္ေပးေနတာ။ စစခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ၿပီးခါနီး အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒင္းေလးက အဖုတ္နဲ႔ မ်က္ႏွာကို ပြတ္သလို ျဖစ္တာကိုး။ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို စုၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းကို ညွပ္ထားသလိုလည္းျဖစ္၊ ေရွ႔ေနာက္ကလည္း လႈပ္ၿပီးေရြ ႔ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚ တပ္ထားတဲ့ အ၀တ္ဖတ္က ေနရာလြဲၿပီး ကြ်တ္သြားတာ။
ယြန္းက တစ္ခ်ီၿပီးသြားလို႔ က်ေနာ့္ဆီးစပ္ေပၚက ဆင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္၊ သူက ေနရာလဲမယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေပၚက အၾကြ .. က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြမွာ အဆီးအတား မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ၾကတာ။ တကယ္ပဲဗ်ာ .. ေကာင္မေလးေတြ ခက္ေတာ့တာပဲ။ တကယ္ဆို သူဘယ္သူ က်ေနာ္ဘယ္သူဆိုတာ မသိစရာမွ မရွိတာ။ ဒါကိုပဲ အခုက်ေတာ့ ရွက္ေသြးေလးေတြ ျဖန္းေနတယ္။ အမယ္ .. လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေတာင္ တစ္ဖက္က ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ကာ၊ က်န္တဲ့တစ္ဖက္ အဖုတ္၀ေလးကို လွမ္းအုပ္ထားေသးတယ္.. ခြီး။
အဲဒီအဖုတ္ က်ေနာ္ လ်က္ေပးထားတာကိုက်ေတာ့ ေမ့ေနတယ္ .. ။
"ကဲပါ .. ညီမရယ္ .. ရွက္မေနပါနဲ႔ေတာ့ .. ကိုထြန္းက အခ်ိန္တန္ရင္ ျပန္သြားမွာ .. အခ်ိန္ရွိတုန္းေလး လုပ္ၾကရေအာင္ .. ညီမ စိတ္မ၀င္စားရင္ အစ္မ လုပ္လိုက္မွာေနာ္ .."
"အာ .. အစ္မကလဲ .. အဲ့လိုေတာ့ ျဖစ္မလား .. ၀ါဆိုမွ အလိုးမခံရေသးတာ"
"ခိ .. ခိ"
"ခစ္ ... ခစ္"
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အားလံုးအဆင္ေျပဖို႔ ျဖစ္သြားတယ္ပဲ အတိုခ်ဳံးေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့။
ယြန္းနဲ႔ ၀ါဆိုက ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး အတူတူ ကုန္းထားေပးၾကတယ္ေလ။ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိက်မွာပါ။ ကုတင္စြန္းကို ဖင္သားေတြ ေက်ာ္ထြက္ေနတဲ့ အေနအထား။ ဒါမ်ဳိးပံုစံက ေယာက်္ားေလးေတြ အဖို႔ လုပ္ရတာ မ်က္စိအရသာရွိ၊ လီးအရသာရွိသလို လုပ္လို႔ကလည္း တအားေကာင္းတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြက ၾကမ္းျပင္မွာ ဆင္းမတ္တပ္ရပ္၊ ေျခေထာက္အားကိုယူၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင့္ႏိုင္တယ္။ မို႔ရာေပၚမွာဆို ဘယ္ေလာက္ ေဆာင့္ႏိုင္တယ္ေျပာ၊ ဒူးေခါင္းက ၾကာရင္ မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ အခုဟာက်ေတာ့ ေျခတန္တစ္ခုလံုးရဲ ႔အားကို အသံုးခ်ႏိုင္တာေလ။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ယြန္း လွမ္းေပးလိုက္တဲ့ ကြန္ဒြန္းကို စြပ္ၿပီး က်ေနာ္ လံုးက်စ္တင္းေျပာင္ေနတဲ့ ၀ါဆိုရဲ ႔တင္အိုးေလး ႏွစ္ဖက္ေနာက္မွာေနရာယူ၊ ကုန္းထားလိုက္လို႔ ေနာက္ဘက္ကို ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္၀ကို လီးရဲ ႔ထိပ္နဲ ႔ဖိေထာက္ၿပီး၊ ဆတ္ခနဲ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ အိအိေႏြးေႏြး အရသာေလးနဲ႔အတူ ခြ်ဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြရဲ ႔အကူေၾကာင့္ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴပါပဲ (၀ါဆိုက အသားညိဳေတာ့ အရည္မက်ဲဘူးဗ် .. စီးတယ္)။ လီးအကုန္ ၀င္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔တင္ က်ေနာ္လည္း ၀ါဆိုရဲ ႔တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ဖမ္းညွပ္ကိုင္ၿပီး အားကုန္ေဆာင့္ေနေတာ့တာပဲ။
ယြန္းေရာ .. ၀ါဆိုေရာ တစ္ခ်ီစီၿပီးထားတာ သိေနေတာ့ က်ေနာ္ ညွာမေနေတာ့ဘူး။ ယြန္းေျပာတာလည္း မွန္တယ္ေလ။ က်ေနာ္က လစ္ၿပီး ထြက္လာရတာ မဟုတ္လား။ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ ပြဲၾကမ္းပစ္လိုက္တယ္။ တစ္ခုေကာင္းတာက က်ေနာ္က ပထမတစ္ခ်ီၿပီးထားလို႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲရရင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ဆြဲႏိုင္တယ္။ ေတာ္ယံုတန္ယံုနဲ႔ မၿပီးဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ၀ါဆို တစ္ခ်ီၿပီးတယ္။ ယြန္းဘက္ကို ေျပာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုပဲ ဖိလိုးတာ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္းေပးထားတာကို အားနာလို႔။ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ေပးၿပီး ၀ါဆို႔ဘက္ ျပန္ေျပာင္းတယ္။
အဲ့လို အေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုက္တာ သံုးခါေလာက္ ေျပာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုမွ မရေတာ့ဘူး။ ကြန္ဒြန္းလဲ စြပ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အျပင္၊ စိတ္ကလည္း တအာကို ထၾကြေနတာေၾကာင့္ ၿပီးခါနီးတဲ့အခ်ိန္မွာ လီးကို လိုးေနတဲ့ ယြန္းရဲ ႔အဖုတ္ထဲက ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ဒြန္းကို ဖတ္ခနဲေနေအာင္ ဆြဲခြ်တ္ပစ္လိုက္ၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့ လိင္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ အားရပါးရ ကြင္းတိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ သုတ္ရည္ေတြဆိုတာ ျဖဴေဖြးစြင့္ကားေနတဲ့ ယြန္းရဲ ႔တင္အိုးႏွစ္လံုးၾကားကို ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ စင္ၿပီး ထြက္က်ေတာ့တာပဲ .....
**************************
ေခ်ာင္းသာကေန အျပန္ခရီးဟာ တိတ္ဆိတ္မႈအေပါင္းနဲ႔ ပ်င္းရိေျခာက္ေသြ႔စရာ ေကာင္းေနတယ္ဗ်ာ။ အေကြ႔အေကာက္ေတြ မ်ားလြန္းတဲ့ လမ္းခရီးေၾကာင့္ သဲဟာ က်ေနာ့္ ပုခံုးေပၚမွာ ေမွးထားရင္း မ်က္လံုးကို မွိတ္ထားတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ....
ယြန္းက က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ေစာင္းထုိးလို အကြာအေ၀းမွာ လူသြားလမ္းေလးရဲ ႔ဟုိဘက္ျခမ္းမွာ ထိုင္ေနတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သူ႔ကို ရင္းႏွီးသြားေစဖို႔ ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ နားၾကပ္ေလးဟာ သူမရဲ ႔နားမွာ လွလွပပနဲ႔ ရွိကာေနေလရဲ ႔။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္လို႔ပဲလား မသိ။ က်ေနာ္ ရွိရာဘက္ကို လွည့္လွည့္ၾကည့္တဲ့ ယြန္းကို က်ေနာ္ ၿပံဳးျပရမလား၊ မဲ့ျပရမလားဆိုတာ က်ေနာ္ ေသခ်ာမသိဘူး။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာမွာ ခံစားခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ရွိေနမယ္ဆိုတာပါပဲ ... ဟူးးးးးးး
တစ္မ်ဳိးပဲဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမယ္မွန္း မသိေတာ့ပါဘူး ..
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး က်ေနာ္ ကားတီဗီစကရင္မွာ ျပေနတဲ့ ျမန္မာအမ္တီဗီ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ....။
No matter how much we love .. there's always time to say goodbye
ေပးခဲ့ၿပီးတဲ့ ငါ့ရဲ ႔အခ်စ္ေတြ မင္းအတြက္ ငါ့ရဲ႕႔အခ်စ္ေတြ .. အားလံုးယူကာ အေ၀းနင္ထြက္သြားေတာ့ .. စားလို႔မရတဲ့ေန႔ေတြ .. အိပ္လို႔မရတဲ့ ညေတြ ငါ့ျပကၡဒိန္မွာ မ်ားလာရံုပဲေပါ့။
(ၿပီးပါၿပီ)