Monday 9 May 2016

ေမာင္ေလးရယ္

 အိမ္ေျခေပါင္း ၅၀၀ ေလာက္ရွိသည့္ အပူပိုင္းေဒ သ အညာရြာေလးတစ္ရြာ။တစ္ရြာလံုး ေတာင္သူ ႏွင့္လက္လုပ္လက္စားေတြ မ်ားသည္။ မတ္လအလယ္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္၍ အညာေႏြက သိသိသာသာ ပူျပင္းလာသည္။
သည္အခ်ိန္ ရာသီမ်ိဳးေရာက္ျပီဆိုလွ်င္ တခ်ိဳ႔က ေတာသို႔ထြက္၍ ေရႊက်င္ႀက။ အေရွ႔ေတာသို႔ ႔ထြက္ ထင္းခုတ္ႀကရ၏။
ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ဲေျဖျပီးျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ရေနသည္။ သူတို႔က ယာေျမေတြဧကေပါင္းမ်ားစြာရွိသျဖင့္ ေက်းလက္ ဓနရွင္စာရင္းဝင္သူမ်ားပီပီ ေရႊေတာ၊ အေရွ႔ေတာႏွင့္ပဌာန္းဆက္ ကင္းေဝးသူမ်ား လည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတည္းေသာသားလည္းျဖစ္၊စီးပြားဓန လည္း ေခ်ာင္လည္ႀကသူမ်ားမို႔ သားျဖစ္သူကို ေခတ္ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ကာ ျမိဳ႔အရပ္မွာ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေစဖို႔ ရည္မွန္း ထားႀကသည္။ ေမာင္ထူး က ရြာႏွင့္ ၄ မိုင္ခန္႔ေဝးေသာျမိဳ႔သို႔ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ္ေက်ာင္းတက္သည္။အသက္ကေလးက ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္၍ ၁၆ ႏွစ္ထဲဝင္လာျပီမို႔ လူပ်ိဳေသြးဝင္ လာျပီ ျဖစ္၏။သူ႔ေပါင္ႀကားတြင္ ေပါက္ေနေသာ အေမႊးေလးမွာ အေတာ္ေလးရွည္ကာ ရင့္သန္ လာႀကျပီ။လက္ႏွင့္ကမ်င္းစျပဳတတ္လာျပီျဖစ္၍ လထိပ္အေရဖ်ားေလးသည္ပင္ အနည္းငယ္လန္စျပဳေနျပီ။
သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔ ေတာသို႔ကိုယ္တိုင္ ထြက္ရ သည့္တိုင္ လမ္းညြန္ေပးရုံမွ်သာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ အေမ၏ ေမာင္ျဖစ္သူ ေက်ာ္ထူးတို႔လင္မယားက ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ေပး၏။သူတို႔ကို လုပ္အားခ သီးျခားမေပးေတာ့ပဲ ေျမဧက ၁၀ ဧက အလကား လုပ္ခြင့္ေပးထားသည္။
ယခု သူ႔အေဖႏွင့္ အေမတို႔ ေတာသို႔သြားခိုက္ တစ္ဦးတည္း ေသာ သားျဖစ္သူ ေက်ာင္းသား ေမာင္ထူးတေယာက္ အိမ္တြင္တေယာက္တည္း
က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။လူပ်ိဳေပါက္ကေလးပီပီ တဏွာ ရာဂ ဖိုမကိစၥေတြကို စိတ္ဝင္စားတတ္ လာျပီ။ အျပာကားအျပင္ အျပာစာအုပ္ေတြလည္း ေလးငါးဆယ္အုပ္ခန္႔ ဖတ္ဖူးထားသည္။ အျပာကားထက္ အျပာစာအုပ္ကို ပိုသေဘာက် ၏။စာအုပ္ေလး တျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္အရသာေတြ႔သည္။
မေန႔က ျမိဳ႔ထဲကသူငယ္ခ်င္းဆီက အျပာစာအုပ္ ၁၅ စာအုပ္ငွား လာသည္။သူယခုဖတ္ေနသည့္ အျပာစာအုပ္က အကိုျဖစ္သူ၏မိန္းမႏွင့္ ညီတို႔၏ ႏွစ္ပါးသြားႀကာခိုဇတ္လမ္းျဖစ္ရာ သူ႔ကိုအလြန္ ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ညီျဖစ္သူက သူ႔အကို မိန္းမကို ႏြားစာတဲထဲ ဖင္ေဆာ္ေနပံုက သူ႔မ်က္စိ ထဲ အကြင္းလိုက္ အကြက္လိုက္ ျမင္ေယာင္လာ ၏။စာအုပ္ကို ေခတၱပိတ္ရင္း မ်က္လံုးကိုမွိတ္ ထား လိုက္သည္။ပုဆိုးတြင္း ေတာင္မတ္ေန ေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္အသာ ဆုပ္ ထား လိုက္သည္။ ဂြင္းမတိုက္မိေအာင္ အေတာ္ ေလးခ်ဳပ္တည္းထားရ၏။အာရုံေျပာင္းသြားေစရန္ အျပင္ ဘက္ကို ေသးေပါက္ထြက္ခဲ့သည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ အိမ္သာေဘးတြင္ ပုဆိုးကို ပင့္လွန္ျပီး တရႊီးရႊီး တရွဲရွဲႏွင့္ေပါက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မျပီးေတာ့။
ထိုစဥ္ တဖက္ျခံဝိုင္းရွိ ေနာက္ေဖးအိမ္သာထဲတြင္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာတက္ျပီး အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ဟန္ျပင္ေနစျဖစ္သည္။ တရွဲရွဲအသံ ေႀကာင့္ မထြက္ေသးဘဲ အိမ္သာထဲမွေန၍ မတ္တပ္ရပ္ျပီး ေခ်ာင္းႀကည့္လိုက္သည္။
အိမ္သာႏွစ္လံုးက ျခံစည္းရိုးသာျခားေန၍ နီးနီး ကေလးျဖစ္သည္။ေမာင္ထူး တစ္ေယာက္ပုဆိုး ကိုအသားကုန္ပင့္လွန္ျပီး သူမဖက္တဲ့တဲ့ႀကီး လွည့္ျပီး ေသးေပါက္ေနသည္ကို အထင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရေလသည္။
သည္ထက္ အံ့ႀသစရာေကာင္းတာက ေပါင္ႀကား ထဲက လီးႀကီးျဖစ္၏။ သူမမ်က္စိေအာက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာသည့္ သားအရြယ္ေကာင္ေလးမို႔ ဘယ္လိုမွ ထူးထူးျခားျခား မေအာင့္ေမ့မိခဲ့ပါ။ သူ႔သမီးႏွင့္လည္း ရြယ္တူမွ်သာျဖစ္သည္။
အခု မတင္ရီမ်က္လံုးျဖင့္ တပ္အပ္ထင္ထင္ ျမင္ ေနရေသာ ေမာင္ထူး ေပါင္ႀကားရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ သူ႔ေယာက်ာ္းလီးထက္ပင္ ၂ ဆေလာက္ႀကီး ေနသည္။ လီးတန္ႀကီးက ႏုထြားလြန္းလွသည္။ ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေႀကာႀကီးေတြက ဖုေဖါင္းတင္းႀကြေန၏။အရွည္ကို ခန္႔မွန္းႀကည့္ရာ အမေလး ရွစ္လက္မနီးပါးခန္႔ ပါလားဟု စိတ္ထဲ က ေတြးမိ၏။လံုးပတ္အတုတ္ကမူ သူမအျမဲ ေသာက္ေနသည့္ ရုပ္ပ်ိဳေဆးဗူး ထက္ ေယာင္ေယာင္ေလးမွ်သာ ငယ္ေလသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ေမာင္ထူးလီးႀကီး ကို ႀကည့္ရင္းႀကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ လႈိက္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ႀကြႀကြယားတက္၍ လာေလသည္။
ရမၼက္ေသြးအဟုန္ေႀကာင့္ ေစာက္ဖုတ္အံုႀကီး တစ္ခုလံုး ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ႀကီးျဖစ္လာ၏။ ဒုတ္ႏွင့္အတို႔ခံလိုက္ရေသာ ဂံုညင္းဖားႀကီး မာန္ဖီလာသလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ေသးေပါက္ျပီးသြားေသာ္လည္း ေမာင္ထူးက ထမသြားေသး။သူ႔လီးကိုအေသအခ်ာငံု႔ႀကည့္ ကာ အေရျပားကိုျဖဲလိုက္၏။ လူပ်ိဳေပါက္ တ ေယာက္၏ ႏုႏုထြတ္ထြတ္လီးႀကီး မို႔လားမသိ။ ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးမွာ အနီရင့္ေရာင္ သမ္းေနသည္။ ေလးငါးခ်က္ခန္႔ ဂြင္းတိုက္ သလိုလုပ္ျပီး ပုဆိုးႏွင့္ဖံုးကာ အိမ္ဖက္သို႔ျပန္သြား၏။လေရထြက္သည္ အထိ ျပီးေအာင္ မတိုက္ဘဲ ခ်ဳပ္တီးႏိုင္စြမ္းရွိ သည္ ကို မတင္ရီ တအံ့တႀသျဖစ္မိသည္။
မတင္ရီအရြယ္က ေမာင္ထူးအေမႏွင့္ မတိမ္း မယိမ္းမို႔ ေသြးသားဆူျဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အစြမ္းကုန္ျပည့္ျဖိဳးေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာ တပတ္ခန္႔႐ွိျပီမို႔ သူမ၏ကာမတဏွာ အဆာဓာတ္ က အလြန္အမင္း ျပင္းျပင္းပ်ပ် ရွိလွသည္။
သူမေယာက်္ားက အေရာင္းအဝယ္ကိစၥႏွင့္ ေကာလင္း ဝန္းသို ဖက္သို႔ ခရီးထြက္သြားသည္ မွာ တပတ္ခန္႔ရွိျပီ။တခါထြက္လွ်င္ တလ တလခြဲ ႀကာတတ္ သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ျပန္လာမည္ မဟုတ္ေသး။
လီးအေႀကာင္း လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္း ႀကီး သိဖူးထားရုံမွ်မက ပင္ကိုယ္ကပင္ တဏွာ ရာဂဓာတ္ခံ အားႀကီးလွသူပီပီ လီးႏွင့္ ကင္းျပတ္ လွ်င္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္ရကား အခုသူမ အလြန္ႏွစ္သက္တပ္မက္လွေသာ ဓာတ္စာကို ျမင္ေတြ႔ လိုက္ရေသာအခါ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂဏာမျငိမ္ ေယာက္ယက္ခတ္ သြားပါေတာ့ သည္။
ကာမတဏွာဓာတ္ဟူသည္ ဆင္ျခင္တံုတရားကို လႊမ္းမိုးဖိစီးႏိုင္၏။ ထိုတဏွာဓာတ္ျပင္းထန္ေလ ေမာဟအေမွာင္ဓာတ္က အားႀကီးေလ ျဖစ္တတ္ သည္။အရူးတကာ့အရူးတြင္ တဏွာရာဂအရူးက ပို၍ေႀကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း၏။ အရွက္ အေႀကာက္တရားေတြကို လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္ သြားေစသည္။ အိမ္မွာ ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ထဲ ရွိပံုရ၏။ထို႔ေႀကာင့္သာ သူ႔လီးကိုကမ်င္းေႀကာထ ရဲျခင္းျဖစ္မည္။သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔မွာ ေတာင္သူ ငမ္းသတ္ေနခ်ိန္မို႔ အခုရက္ပိုင္း အျမဲတမ္းလိုလို မိုးခ်ဳပ္မွျပန္လာတတ္ႀက၏။
မတင္ရီတို႔ႏွင့္ ေမာင္ထူးမိဘေတြက ေမးထူးေခၚ ေျပာေလာက္သာရွိ၏။ သိပ္ျပီး ဟက္ဟက္ပက္ ပက္ မရင္းႏွီးႀက။သူမေယာက်္ားက ဒီရြာသား မဟုတ္။စီးပြါးေရး ကလည္း ေကာင္းသျဖင့္ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခလြတ္ခ်င္သည္။ေရႊတြဲလြဲ ေငြတြဲလြဲ ဝတ္ႏိုင္စားႏိုင္ေသာ မတင္ရီအဖို႔လည္း သူမေယာက်ာ္းနည္းတူ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခ လြတ္၏။သုိ႔ေသာ္ သူတို႔စီးပါြးေရးအေျခအေနက ေမာင္ထူးတို႔ကို မမွီပါ။ဆင္ႏွင့္ေႀကာင္ ေလာက္ကြာသည္။ထို႔ေႀကာင့္လည္း မနာလို ဝန္တိုျဖစ္ကာ ပို၍ဆက္ဆံေရး က်ဲခဲ့၏။
အခု မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမတဏွာ၏ ေသြးေဆာင္မႈေႀကာင့္ ျပိဳင္ဖက္ျဖစ္ေသာ ေမာင္ထူးထံသို႔ မာန္ခ်၍သြားရေပေတာ့မည္။ သည္လီးႀကီးကိုမွ အလိုးမခံရလွ်င္ စိတၱဇျဖစ္ျပီး ေသသြားႏိုင္သည္။
မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာေပၚျပန္ထိုင္ျပီး ထမီကိုလွန္ကာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆပ္ျပာ အေကာင္းစားႏွင့္ အထပ္ထပ္အခါခါ ေဆး ေႀကာ၍ သန္႔စင္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္အႀကိဳအႀကားႏွင့္ဖင္ႀကားပါမက်န္ စိတ္တိုင္းက် ေဆးေႀကာသန္႔စင္ျပီးမွ အိမ္သာထဲက ထြက္ခဲ့၏။
အေပၚထပ္ ကပ်ာကယာတက္ျပီး အက်ီလဲသည္။ အတြင္းခံ မဝတ္ဘဲ ခရမ္းႏုေရာင္ ဇာအက်ီခါးတိုလက္ျပတ္ဝတ္သည္။သူမ၏ျဖဴ ဝင္း ေသာ အသားအေရႏွင့္ ခရမ္းႏုေရာင္ဇာ အက်ီက လိုက္ဖက္လွသည္။ထို႔အျပင္ ျဖဴျဖဴဝင္း ဝင္းတင္းတင္း မို႔မို႔ရွိလွေသာ ရင္သားဆိုင္ေတြကို ပါ ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ ျမင္ေတြ႔ေစရန္ျဖစ္၏။ထမီက နက္ျပာေရာင္ အက်ီကလည္း ခါးတိုျဖစ္သျဖင့္ အကုန္းအကြတြင္ သူမ၏ ဗိုက္ျပင္သား ေဖြးေဖြး ကို ပို၍ေပၚလြင္ေစရန္သည္အေရာင္မ်ားကို တမင္ ေရြးဝတ္လိုက္၏။
ခက္သည္က တအိမ္ႏွင့္တအိမ္ အကူအသမ္းသိပ္မရွိလွသျဖင့္
ေမာင္ထူးတို႔ျခံထဲဝင္ရန္ ဘယ္လိုအေႀကာင္းျပခ်က္ရွာရမွန္းမသိ ျဖစ္လို႔ေနသည္။ ထိုစဥ္ အိမ္တြင္ေမြးထားေသာ ေႀကာင္မေလးက မတင္ရီကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္လာလုပ္ေနသည္ မတင္ရီေခါင္းထဲအႀကံတခု လက္ကနဲေပၚသြား၏။
မတင္ရီက ေႀကာင္ကိုေပြ႔ခ်ီရင္း ငါးေႀကာ္တစ္ခုကို ေႀကာင္ႏွာေခါင္း နားတို႔ေပးလိုက္ေလသည္။ေႀကာင္က စားမည့္ဟန္ျပဳေသာအခါ လက္ကိုရုပ္သိမ္းလိုက္ သည္။ျပီးေတာ့ အိမ္သာဖက္ထြက္ခဲ့သည္။ငါးေႀကာ္တစ္ကို ေႀကာင္ႏွာေခါင္းနားေတ့ျပီး ေမာင္ထူးတို႔ျခံဖက္လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။သူ႔သခင္လုပ္သမွ်ကို ေႀကာင္ကႀကည့္ေန၏။ ျပီးေတာ့မွ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္သည္။သည္ေတာ့ ပူစီမက ျခံစည္းရိုးကိုတိုးဝင္၍ ငါးေႀကာ္ကို တခ်က္နမ္းလိုက္ျပီး အငမ္းမရ ကိုက္စားေနစဥ္ …………
“…ျမည္….ျမည္….ျမည္…ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ ..လာ… ျမည္. ျမည္…”
အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေႀကာင္ကိုေအာ္ေခၚ၏။ငါးေႀကာ္တစ္က ႀကီးလြန္းသျဖင့္ ပူစီမက မတင္ရီေခၚသည္ကို လံုးဝဂရုမစိုက္။
“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ …လာ…လာ…”
ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ အျပာစာအုပ္ထဲနစ္ေျမာေနစဥ္ မတင္ရီ၏က်ယ္ ေလာင္က်ယ္ေလာင္အသံေႀကာင့္ ဖတ္လက္စစာအုပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။
“….ေမာင္ထူးေရ…. ေဟ့….ေမာင္ထူး….”
“….ဗ်ား ….ရွိတယ္ဗ်ိဳ႕႔…”
ေမာင္ထူးက အခန္းထဲမွလွမ္းအသံျပဳသည္။
“….မင္းတို႔ျခံဖက္….ေႀကာင္ဝင္သြားလို႔ လာဖမ္းခ်င္လို႔ေဟ့….”
“….ေအာ္ ….ဟုတ္ …ဟုတ္…လာခဲ့ေလ…”
မတင္ရီက လူတကိုယ္စာဝင္သည့္ေနရာက တိုးဝင္လာခဲ့၏။ေမာင္ထူးလည္း အခန္းထဲမွ အထြက္ မတင္ရီကလည္း ျခံစည္းရိုးကအတိုး ဆံုေန၏။အေဝရာကိုင္းႏွင့္ညိွျပီး မတင္ရီ၏ အေပၚအက်ီၤႏွိပ္သီးတလံုး ျပဳတ္ထြက္သြားသည္။ မတင္ရီက မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ကာ ျပန္မတပ္ေတာ့ဘဲ သည္အတိုင္း ဖာသီဖာသာထားလိုက္၏။
“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ…လာ….”
မတင္ရီက ေရွ႔သို႔တိုးလာရင္း ေခၚသည္။ ေမာင္ထူးကလည္း ကူေခၚေပးသည္။
ေမာင္ထူးက လူစိမ္းမို႔ ပူစီမကငါးေႀကာ္ကိုခ်ီျပီး ေမာင္ထူးတို႔အိမ္ေအာက္ဖက္ဆီသို႔ ေျပးပါေတာ့သည္။မတင္ရီကလည္း ထမီိကိုတိုတိုျပင္ဝတ္၍ ေျပးလိုက္သည္။ အေတာ္လိမၼာသည့္ ေႀကာင္ဟုေခၚမည္လားမသိ သတၱဝါက ငါးေႀကာ္ကိုခ်ီျပီး ေမာင္ထူး စာဖတ္ေနေသာအခန္းထဲသို႔ တန္းတန္းႀကီးေျပးပါေတာ့သည္။ခါတိုင္း အေတာ္ လိမၼာသည့္ ေႀကာင္မေလးျဖစ္သည္။ မတင္ရီ၏အသဲစြဲ အခ်စ္ေတာ္။
ေတာသူမတေယာက္အေနႏွင့္ ေႀကာင္၏ အေရးပါပံုကို မတင္ရီ ေရွးယခင္က မသိခဲ့ပါ။ သူ႔ေယာက်ာ္းႏွင့္ပက္သက္ျပီး မႏၱေလးစိန္ပန္းရပ္က မိန္းမေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားႏွင့္အဖြဲ႔က်ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေန၏။ တခါကလဲ အလုပ္ႏွင့္ပက္သက္ျပီး ၂ ည ၃ ည အိပ္ျဖစ္ခဲ့၏။ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးလာေတာ့ ေယာက်္ားေတြမသိေစခ်င္သည့္ အတြင္းေရးေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာႀကသည္။သေဘၤာသားမိန္းမ တေယာက္က ေျပာသည္။
သူမေယာက်ာ္းမရွိခိုက္ ခံခ်င္လြန္း၍ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ ျဖစ္လာျပီ ဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏို႔ဆီမ်ားမ်ားထဲ့ျပီး အိမ္မွာေမြးထားသည့္ေႀကာင္ကို ယက္ခိုင္း ေႀကာင္း။လီးႏွင့္အလိုးခံရသည္ထက္ ဖီလင္ရွိျပီး အလြန္ေကာင္းေႀကာင္း။၃-၄ ခ်ီအထိ ပင္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝျပီးဆံုးေႀကာင္း ေျပာျပသည္။
ထိုစဥ္မွစ၍ မတင္ရီတေယာက္ ေႀကာင္မေလးတေကာင္ေမြးထားျပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲႏို႔ဆီထည့္ကာ ယက္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေမ့ မတတ္ပင္။ေႀကာင္ယက္တာလည္း ေကာင္းပါ၏။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေယာက်ာ္းႏွင့္ ကင္းကြာေနေသာ အက်ဥ္းသူမိန္းမေတြ၏ အတြင္းေရး ကာမဗ်ဴဟာနည္းက ယခုလို လြတ္လပ္ေသာျပင္ပေနရာမ်ိဳးမွာ လီးစစ္စစ္ကိုပဲအားရပါးရ ခံလိုက္ခ်င္သည္။
သို႔ေသာ္ ေႀကာင္ကိုယက္ခိုင္းေသာနည္းက ေနာက္မီးလင္း လင္ငယ္ေနတာထက္ အႏၱရာယ္ကင္း၏။သုတ္ေရေတြထြက္သြားျခင္းသည္ပင္
ကာမဆႏၵျပည့္ဝျပီးဆံုးျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္းလည္း ေကာင္း အႏ ၱရာယ္လည္းကင္းသမို႔ မတင္ရီအျမဲလိုလို ျပဳလုပ္ေနက်။ ပူစီမကိုယက္ခိုင္းရလြန္း၍ လွ်ာေရာ ေစာက္ဖုတ္ပါ ပါးလွပ္ကုန္ေလာက္ျပီ။ မည္သည့္အရာမဆို ေရရွည္ျပဳလုပ္ပါမ်ားလွ်င္ ရိုးအီသြားတတ္ စျမဲျဖစ္၏။ျပီးေတာ့ ေကာင္ေလးမွာ ထူးထူးျခားျခား လီးေတာင္ေန သည္။
အေႀကာင္းမဲ့သက္သက္ ေတာင္တာေတာ့ ဟုတ္ပံုမရ။အေႀကာင္း တခုခုရွိ၍သာ ဒီေလာက္မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေတာင္မတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
မတင္ရီစိတ္ထဲ အသိတခ်က္လင္ကနဲပြင့္သြား၏။ဒီအရြယ္ဆိုတာ တဏွာရူးေႀကာထစအရြယ္။မိန္းမမ်ားႏွင့္ပက္ သက္သည့္ တဏွာရာဂစကားေတြကို အလြန္အႀကားခ်င္ဆံုးအရြယ္။ရမၼက္ေသြး ထႀကြလြယ္သည့္အရြယ္ျဖစ္၏။ ဧကႏ ၱ အျပာစာအုပ္ဖတ္ျပီး စိတ္ေတြထႀကြေနျခင္းျဖစ္ပံုရသည္။
မတင္ရီက ပူစီမကိုဖမ္းရန္ ေမာင္ထူးထက္ဦးစြာအခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သူျဖစ္၏။ မိန္းမႏွင့္ ေယာက်္ားေပြ႔ဖက္ေနေသာ အဝါႏုေရာင္စာအုပ္ေလး ၃ အုပ္ ေခါင္းအံုးေဘးတြင္ ထပ္လ်က္သားေတြ႔ရသည္။ထို႔အျပင္ ဖတ္လက္စေနရာကို မွတ္၍ေမွာက္ထားေသာ စာအုပ္တအုပ္လည္း တဖက္ေဘးတြင္ ေတြ႔ရသည္။မတင္ရီအေတြး ေသခ်ာသြား၏။ ေမာင္ထူးတေယာက္ အျပာစာအုပ္ေတြဖတ္ျပီး လီးေတာင္ေနသည္။
အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္ျပီး အံတိုအံခြက္ေနေသာ မတင္ရီလိုမိန္းမ တေယာက္ ေတြးရင္အလြန္လြဲခဲသည္။သည္လိုဆိုလွ်င္ သူ႔ရမၼက္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေသခ်ာေပါက္ဝင္ရမည္ဟု အပိုင္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး ေက်နပ္စြာ ျပံဳးလိုက္၏။
မည္သည့္စကားကိုမွ ေျပာခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ အျဖစ္အပ်က္ကျမန္ဆန္လြန္းလွ၏။ မတင္ရီတေယာက္ ဒူးေခါင္းေလာက္ထိ ေရာက္ေအာင္ ထမီတိုတို ဝတ္လွ်က္ အက်ီၤရင္ဘတ္ႏွိပ္သီးတလံုးျပဳတ္ေနသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေလာက္ ေအာင္ ေႀကာင္ဖမ္းခ်င္ေဇာထက္သန္ေနသည္။အေျပးတပိုင္းႏွင့္သြားရသည္မို႔ သူမ၏ ျပည့္ျဖိဳးလြန္းလွေသာ တင္ဆံုတင္းတင္းအိအိႀကီးေတြက စည္းခ်က္ညီစြာ ထက္ေအာက္ လႈပ္ရမ္းေနသည္။
ျပီးေတာ့ ျပဳတ္ထြက္သြားေသာ ႏွိပ္သီးေနရာကေစ့မေနဘဲ သိသိသာသာႀကီးဟေနသျဖင့္ တင္းရင္းဝင္းအိမို႔ေမာက္ေနေသာ ရင္ညြန္႔သားႀကီး ႏွစ္မႊာက ေမာင္ထူးစိတ္ကို ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ဆြသြားသည္။
ႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးကို ဇာအက်ီပါးကို အတင္းရုန္းကန္ေဖာက္ထြက္မည့္ အသြင္ကို ေဆာင္ေန၏။အတြင္းခံ ေဘာ္လီဝတ္မထားေႀကာင္းကို သိသိသာသာ စူထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္လံုးက သက္ေသခံေန၏။
စ်ာန္ရ ရေသ့ေတာင္ သည္းခံႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ ေမာင္ထူးတေယာက္ အဘယ္မွာလွ်င္ခံႏိုင္ရည္ရွိပါမည္နည္း။ စိတ္အလိုကိုလိုက္၍ ထင္တိုင္းက်ဲပစ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။စာအုပ္ထဲက အေႀကာင္းအရာကို အရသာခံျပီး စိတ္ကူးယဥ္ထႀကြေနမည့္အစား သူ႔မ်က္ေမွာက္ ေရွ႔တြင္ တဲ့တဲ့ႀကီး တိုးဝင္ေရာက္ခ်လာေသာ ကာမအဆီတံုးအဆီခဲႀကီးကို တဝႀကီး စားသံုးပစ္ေတာ့မည္။
ကာမအေႀကာ ကာမအထာကို ေခါက္ရိုးေက်သည္အထိ ကၽြမ္းက်င္ သိရွိထားျပီးေသာ တဏွာရာဂအလြန္ျပင္းထန္သည့္ မိန္းမတေယာက္ႏွင့္ဣတိၳယ အေတြ႔အႀကံဳလံုးဝမရွိ။ရာဂစိတ္ေတြအလြန္ထက္သန္ထႀကြေနသည့္ လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ တို႔၏ ေတြ႔ဆံုခန္းကား ေႀကာက္ခမန္းလိလိ သဲထိတ္ရင္ဖိုဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။
မတင္ရီက ခုတင္ေအာက္ဝင္ေျပးေသာ ပူစီမကို ဖမ္းရန္ ခုတင္ေအာက္
သို႔လက္ေထာက္ငံု႔ဝင္လိုက္သည္။တကိုယ္လံုးမဝင္ဘဲ ေက်ာလည္ေလာက္ထိသာ ခုတင္ေအာက္ေရာက္ေနသည္။မတင္ရီ၏ တေတာင္ႏွစ္ဖက္က ႀကမ္းေပၚေထာက္ျပီး ခါးကိုေျပေလ်ာ့ညႊတ္ႏြ႔ဲ၍ ကုန္းေနသည္ျဖစ္ရာ ဖင္ဆံုအိုးထြားထြားႀကီးကအထက္သို႔ စြင့္ကားေျမာက္တက္ေန၏။
ေမာင္ထူးတေယာက္ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို ႀကည့္ျပီး ဘဝင္ေတြ ဆူျပီး ရင္ေတြပူကာ အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္လာသည္။တကိုယ္လံုးလည္း ရမၼက္ေသြး ေတြလႈိက္ဆူတက္လာျပီး ေနာက္ကေန ႀကံဳးလိုးျပစ္ရန္ ပိုင္ပိုင္ႀကီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။
“ ျမည္….ျမည္…ျမည္….ပူစီမ…လာ…လာ.. ေမေမ့…ဆီလာ…ျမည္..ျမည္..”
ေႀကာင္ကိုေခ်ာ့ေမာ့ေခၚရင္း မတင္ရီခႏၶာကိုယ္က မသိမသာလႈပ္ရွားေန၏။ ေရွ႔တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေန၏။သည္ေတာ့ စြင့္ေျမာက္ေကာ့ပ်ံေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးႏွစ္လံုး က အတက္အက် အယိမ္းအႏြဲ႔ အတုန္အခါ လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္ေတြက ေမာင္ထူး၏ရမၼက္မီး ကို အရွိန္ႀကီးသထက္ႀကီးထြားလာေစရန္ ပင့္ေပးသလိုျဖစ္ေန၏။
မိန္းမအေတြ႔အႀကံဳ လံုးဝ လံုးဝမရွိေသးေသာ တကယ့္အစိမ္း သက္သက္ လူပ်ိဳသိုးေလးမို႔ အေမႏွင့္မတိမ္းမယိမ္းအရြယ္ရွိ မိန္းမတေယာက္ကို ကာမဆက္ဆံရမွာ ထိတ္လန္႔ေႀကာက္ရြ႔ံသြားရျပန္၏။
သို႔ေသာ္ လွ်ပ္တျပက္အတြင္းမွာပင္ သူ႔ဆႏၵရာဂစိတ္ထဲမွာ အားသစ္ အင္သစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာျပန္၏။မတင္ရီ၏အေျခအေနကို အထပ္ထပ္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ႀကည့္ေသာအခါ သံသယစိတ္ ေႀကာက္ရြ႔ံစိတ္ေတြ အဖတ္လိုက္ကြာက် ကုန္ေတာ့သည္။
ဤအခ်က္က စာဖတ္ျခင္း၏အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္သည္။ေကာင္းသည္ မေကာင္းသည္အပထား စာဖတ္သူက မဖတ္သူထက္တပန္းသာသည္။ မိမိကုိယ္တိုင္
အလံုးစံုမသိႏိုင္ေသာ ဗဟုသုတမ်ားကို စာေပကတဆင့္သိရ၏။ စာမ်ိဳးစံုဖတ္ေလ အသိမ်ိဳးစံုႀကြယ္ဝေလျဖစ္သည္။ေမာင္ထူး လူငယ္သေလာက္ ေတြးေခၚတတ္ေသာ ပါရမီဗီဇရွိသည္။ထိုအေတြးက တဒဂၤအတြင္းဝင္ေရာက္လာေသာ ေႀကာက္စိတ္ကို အေဝးသို႔ထြက္ေျပးေစပါသည္။အိမ္ခ်င္းကပ္လ်က္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတင္ရီတို႔ႏွင့္ သူတို႔မွာ ေမးထူးေခၚေျပာ ခပ္စိမ္းစိမ္း ခပ္ပါးပါးသာ ဆက္ဆံေလ့ရွိသည္။
ထို႔ျပင္ ဘဝင္ျမင့္ မာနႀကီးေသာ မတင္ရီတေယာက္ ေမာင္ထူး သက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုး သူတို႔အိမ္ဖက္သို႔ကူးလာသည္ကို မေတြ႔ဖူးေသး။ယခုမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကူးလာခဲ့သည္။သူ႔အိမ္မွာ ေမြးထားသည့္ ေႀကာင္ကလည္း ဘယ္တုန္းကမွ အိမ္ဖက္သို႔ကူးေလ့မရွိ။အိမ္မွာေမြးထားေသာ ေႀကာင္တေကာင္က အိမ္မွာရွိေသာငါးေႀကာ္ကိုခ်ီ၍ တစိမ္းဝင္းျခံထဲလာစားစရာ အေႀကာင္း လံုးဝမရွိ။
အေႀကာင္းမရွိ အေႀကာင္းရွာျပီး ဝင္ခ်င္၍သာ ငါးေႀကာ္ကို တဖက္ျခံထဲပစ္ျပီး ေႀကာင္ကိုလႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မတင္ရီတေယာက္ ဘာေႀကာင့္ဤျခံထဲ ဝင္ေရာက္လာသနည္း။ အေသအခ်ာစဥ္းစားႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ထူး အျပင္တြင္
ေသးေပါက္ထြက္ျပီး ျပန္ဝင္အလာ ဖတ္လက္စအျပာစာအုပ္ကို ဆက္လက္ဖတ္ေနစဥ္ မွာပင္ ဤပူစီမအေရးအခင္းက ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။
ျပီးေတာ့ သူေသးေပါက္ပံုက ပုဆိုးကိုအသားကုန္လွန္၍ ေပါက္ခဲ့မိသည္။အျပာစာအုပ္ တန္ခိုးေႀကာင့္ ရာဂေသြးေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ကာ လီးႀကီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္ေနသည္။ျပီးေတာ့ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးထြား တုတ္ရွည္လြန္းသည့္ သူ႔လီးက သူငယ္ခ်င္းေတြကပင္ လီးႀကီးလြန္းသျဖင့္ သူ႔ကို တခါ တခါ ‘ မဟာေမာ္တာ ’ ဟု စႀကေနာက္ႀကသည္။
ျပီးေတာ့ သူေသးေပါက္ေနတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မျပီး။
ဤအခ်င္းအရာကို မတင္ရီတေယာက္ အိမ္သာထဲကႀကည့္ေနေပလိမ့္မည္။ႀကည့္ရင္း ႀကည့္ရင္း ခံခ်င္စိတ္ေတြေပါက္လာေပလိမ့္မည္။ျပီးေတာ့ သူ႔ေယာက်ာ္းကလည္း ခရီးထြက္ေနခိုက္ျဖစ္၍ လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိထားေသာ မိန္းမ တေယာက္အဖို႔ လီးအစာေကာင္းေကာင္းႀကီး ငတ္ျပတ္ေနခ်ိန္လည္းျဖစ္၏။ငတ္လွ်င္ အရွက္ေပ်ာက္ကြယ္ျမဲျဖစ္၏။ျပီးေတာ့ သူဖတ္ဖူးျပီးေသာ စာအုပ္ထဲကအလိုအရ မတင္ရီမွာ တဏွာရာဂအလြန္ႀကီးေသာ ဟတၱနီ သခၤနီအစပ္မ်ိဳးျဖစ္၏။
အကယ္၍ သူ႔လီးသာ စံခ်ိန္လြန္လီးမ်ိဳးမဟုတ္လွ်င္ သားအရြယ္မွ်သာ ရွိေနေသာ သူ႔ကို ထူးထူးျခားျခား စိတ္ဝင္စားစရာအေႀကာင္းမရွိ။ဆင္ကို ျဖဳတ္ကိုက္ သလိုမ်ိဳးသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။
ဤသို႔ေသာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားစြာထဲက ဤဘက္ျခံထဲသို႔တိုင္ေအာင္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာျခင္း မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ သူ႔ကို အလိုးခံခ်င္လို႔မွတပါး အျခားမရွိေတာ့ျပီ။
စိတ္သည္ လွ်ပ္တျပက္အတြင္း ကုေဋတသိန္းခန္႔ ျဖစ္ႏိုင္စြမ္းရွိ၏။ ယခု ေမာင္ေထြးအေတြးႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားမွာ ဘာမွႀကာသည္မဟုတ္။တဒဂၤေလး အတြင္းမွ်သာျဖစ္သည္။
“….ျမည္…ျမည္…ပူစီမ….လာ…လာ… ေမာင္ထူးေရ….လာပါအံုးဟဲ့…..”
မတင္ရီက ေႀကာင္ကို ေခၚမရသျဖင့္ စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ ဖင္ဆံုထြားထြားႀကီးကို ေကာ့၍ ယိမ္းႏြဲ႔လႈပ္ရွားလိုက္ျပီး သူ႔ကိုပါ ေခၚလိုက္သည္။ ေမာင္ထူးတေယာက္ ကိေလသာအပူအျမိဳက္ခံထားရသျဖင့္ အသံျပန္၍မျပန္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ခႏၶာကိုယ္က မတင္ရီအနားသို႔ ေရာက္ရွိသြားျပီး သူ႔ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာ ခၽြတ္ပံုလိုက္ျပီး မတင္ရီဖင္ဆံုအႀကားနားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။အထိုင္တြင္ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးႏွင့္မတင္ရီဖင္ဆံုႀကီးတို႔မွာ ထိခိုက္သြားသည္။
ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးႏွင့္သူ႔ဖင္ဆံုႀကီးတို႔ ထိခိုက္သြားသည္ကိုေထာက္၍ သူမေမွ်ာ္လင့္ ထားသည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိလာျပီျဖစ္ရာ မတင္ရီတေယာက္အူျမဴးတက္ႀကသြား ေသာ္လည္း မိန္းမပီပီ မာယာအလီလီသံုး၍ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္၏။
“…..ပူစီေရ….သမီး….လာ…လာ… ျမည္…ျမည္….”
မတင္ရီတေယာက္ သူ႔ေႀကာင္မေလးကို အသဲအသန္ေခၚေနစဥ္ ေမာင္ထူးက ခပ္ဟဟ ျဖစ္ေနေသာ ထမီကိုပင့္လွန္၍ ခါးအထက္ဆီသို႔ ပို႔ျပစ္လိုက္ေလသည္။လွ်ပ္တျပက္ အတြင္း မုဆိုးထိုင္ထုိင္၍ ေတာင္မတ္ေကာ့လန္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အနည္းငယ္ ဖိႏွိပ္၍ ေစာက္ဖုတ္အဝႏွင့္ေတ့ခ်ိန္ကာ တရစ္ျခင္းဖိသြင္းလိုက္သည္။မတင္ရီက အလိုက္သင့္ျဖစ္ေနေစရန္ ခႏၶာကိုယ္ကိုျပဳျပင္ရင္း ေတာင့္ခံေပးထားလိုက္ေသး၏။
ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို စံုေထာက္၍လိုးျခင္းထက္ မုဆိုးထိုင္ျပီးလိုးရသည္က ပိုျပီး လိုးအားရွိေႀကာင္း ေမာင္ထူးႀကားဖူးထားသည္။ အျပာဇာတ္ကားေတြထဲမွာလည္း ဤနည္းမ်ိဳးျဖင့္ လိုးတာကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ဖူးထား၏။ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ မပါဘဲ အေသအခ်ာ ေလ့က်င့္ထားဖူး၏။
ပံုစံက ဘယ္ဖက္ဒူးေခါင္းကို ေျမႀကီး (သို႔မဟုတ္) ႀကမ္းမွာေထာက္ျပီး ညာဖက္ဖဝါးကို ႀကမ္းမွာခ်၍ ဒူးကိုတဆစ္ခ်ိဳးေကြးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုပံုစံအတိုင္း ျပဳလုပ္၍ ေလထဲတြင္ ေညွာင့္ႀကည့္ရာ အလြန္အားပါလွေႀကာင္းသိရသည္။ယခု ထိုနည္းကို အသံုးျပဳ၍ လက္ေတြ႔လုပ္ခြင့္ရျပီ။
မတင္ရီတေယာက္ အရိုင္းသက္သက္ လူပ်ိဳသိုးေလးမို႔ အေပါက္အလမ္း မတဲ့မွာ စိုးရိမ္ပူပန္ေနစဥ္ ေမာင္ထူး၏မာေက်ာထြားႀကိဳင္းလွေသာ လီးတံပူေႏြးေႏြးႀကီး က ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို အရွိန္ႏွင့္တိုးဝင္ျပီး ဝင္ေရာက္လာ၏။ ကာမလွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြ တဖ်င္းဖ်င္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္ႏွင့္ပြင့္ထြက္လာသည္။ ‘အာဂေကာင္ေလး’ ဟုေက်နပ္စြာ ေတြးရင္း မ်က္လံုးအစံုမွိတ္၍ ညွစ္ခံသည္။ခါးႏွစ္ဖက္
ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္၍ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင့္သြင္းျပစ္လိုက္ရာ…………….
“ ျဗစ္…..ဖြတ္….ဖ်စ္….ဖြတ္….ဖစ္….အင့္…အ…
အေမ့…ကၽြတ္…ကၽြတ္….အ…..ရွီး…”
ေမာင္ထူးလီးတံထိပ္ႀကီးက သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ကနဲျပစ္ေဆာင့္သည္။မတင္ရီတေယာက္ ခါးႀကီးေကာ့တက္သြားျပီး အမေလးတယူရ၏။ေစာက္ဖုတ္အံုတခုလံုးလည္း ဖ်င္းကနဲ ပူထြက္သြားျပီး တကိုယ္လံုး အီဆိမ့္က်ဥ္တက္သြားသည္။
အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးေသာ ေမာင္ထူးခမ်ာလည္း သူ႔အရွိန္ႏွင့္သူ လြန္သြား၍ လေခ်ာင္းႀကီးတခုလံုး ပူရွိန္းက်င္တက္သြားသည္။တခါမွ မခံစားဖူးေသး ေသာ ကာမအရသာကို ပြဲဦးထြက္ခံစားလိုက္ရ၏။နာက်င္မႈရွိသည့္တိုင္ ထိုနာက်င္မႈႏွင့္ မကာမိေသာ အလြန္ထူးျခားသည့္အရသာမ်ိဳးျဖစ္၏။တဆံုးထိစိုက္ဝင္သြားေသာ လီးတန္ႀကီးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ႏႈတ္၏။
တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေသာအခါ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္း၏။ဒီတခါ ေစာေစာကလို အရွိန္မျပင္းေစေတာ့။ေစာက္ေရႀကည္ေတြက အဆမတန္ စိမ့္ထြက္ေနျပီျဖစ္၍ နီေထြးႏူးညံ႔ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးကို ထိုးႏွစ္ျပီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလြန္းလွ၏။
“ဖြတ္…ဖြစ္….ဖြစ္….ဖြတ္….ပလြတ္…ပလြတ္…ဖြစ္….”
ပီျပင္ထိမလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။သားအရြယ္မို႔အ ထင္ေသးခဲ့မိသမွ် အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပီ။စိတ္ႏွလံုးဒုန္းဒုန္းခ်၍ ေမာင္ထူး၏ျပင္းထန္ထိမိေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္အညီ သူ႔ဖင္ဆံုႀကီးကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ အစြမ္းကုန္ ပစ္ပစ္ခံသည္။
“…..ဖြတ္….ဖြတ္……ဖြစ္….ဖြစ္…..ဖတ္…ဖြတ္….ဖြစ္….”
တခန္းလံုး လီးဝင္လီးထြက္အသံ။လဥႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ရိုက္သံေတြက ဆူညံေနေတာ့၏။
“ …..အား…အား….အမေလး….အီး…အား…
ကၽြတ္….ကၽြတ္…အေမ့….အား..ကၽြတ္….
ကၽြတ္…..ရွီး…အား…အ…အင့္….ကၽြတ္….ေဆာင့္….ေဆာင့္….ရွီး…ကၽြတ္…ကၽြတ္…
ဟုတ္ပီ…..အင့္….ေဆာင့္…ဟုတ္ပီ….အား…..ကၽြတ္….ကၽြတ္…..”
မတင္ရီတေယာက္ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ကာ ႀကမ္းျပင္ကို လက္သည္းေတြႏွင့္ တအားကုတ္ျခစ္ထားသည္။ခါးကို ညႊတ္ကိုင္း၍ ဖင္ဆံုႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ေကာ့ျပီး တကိုယ္လံုးတသိမ့္သိမ့္တုန္ကာ သုတ္ေရပူေတြပန္းထုတ္ျပစ္လိုက္သည္။
အရွိန္ႏွင့္ေဆာင့္ေနေသာ ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးကို သုတ္ေရပူေတြက ပက္ဖ်န္းလႊမ္းျခံဳလိုက္သျဖင့္ အေတြ႔အထိ အေငြ႔အားလံုး အေကာင္းႀကီး ေကာင္းလြန္းလွသည္။အတိတ္ကုသိုလ္ကံက ကာမဘံုမွာ ေယာက်ာ္းသား စစ္စစ္ျဖစ္ရန္ စီမံဖန္တီးလိုက္သည့္အတြက္ေမာင္ထူးခႏၶာ ကိုယ္က ႀကာႀကာစိမ္လိုး ႏိုင္ရန္ စြမ္းရည္သတိၱေတြရွိေန၏။မတင္ရီ တခ်ီျပီးသြားသည့္တိုင္ ေမာင္ထူးက မျပီးေသး။ အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္ျပီး မိန္းမက်မ္းေက်သာ အလိုးပါရဂူႀကီးေတြလို အခ်ိန္ဆြဲ၍ အရွိန္ႏွင့္ လိုးႏိုင္ ေဆာင့္ႏိုင္ဆဲျဖစ္သည္။
သုတ္ေရထြက္ခိုက္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝ၍ အလြန္အရသာ ထူးခိုက္ျဖစ္၏။မတင္ရီတေယာက္ ထိုကဲ့သို႔ အလြန္ထူးျခားေသာ ကာမအရသာႀကီးကို တေမ့တမူး ခံစားေနစဥ္မွာပင္ အလြန္ေတာင့္တင္းမာေႀကာလွေသာ လီးတန္ႀကီးက အဆက္မျပတ္ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနဆဲျဖစ္ရာ ေကာင္း၍မွမဆံုးေသးခင္ အလြန္ေကာင္းေသာ ေဖါ႒ဗၺ အေတြ႔က အသစ္အသစ္ေပၚလာျပန္သည္။ပူျခင္း ယားျခင္း က်ဥ္ျခင္း ဆိမ့္ျခင္း ေဝဒနာေတြက အားသစ္ေတြတိုး၍ တဖန္ႏိုးႀကြလာျပန္ သည္။တျဖည္းျဖည္း ရမၼက္ေသြးေတြက ပူေႏြးႀကြတက္လာျပန္၏။
ထိုအခါ တဖက္၏ အျပဳအမူႏွင့္ညီမွ်ေသာ တုန္႔ျပန္မႈေတြကို အင္တိုက္အားတိုက္ ျပဳလုပ္လာျပန္၏။ခါးကို ညႊတ္ကိုညႊတ္ကာ ဖင္ဆံုႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ျပီး အစြမ္းကုန္ခံ၏။ဤကဲ့သို႔ အျခင္းအရာအျပဳအမႈျခင္း တူမွ်စြာ
ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ျခင္းေပါင္းစပ္၍ ကာမအရသာကို ကိုယ္စီကုိယ္ငွ ရယူခံစားျခင္းကို ေရွးေဝါဟာရအသံုးအႏႈန္းအရ ေမထုန္မွီဝဲျခင္းဟု ေခၚပါသည္။ယခုေမာင္ထူးႏွင့္ မတင္ရီတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကာမသတၱဝါတို႔၏ကာမဓာတ္စာျဖစ္ေသာ ေမထုန္မွီဝဲျခင္း ဟူေသာ ကာမအလုပ္ကို ႀကည္ႀကည္ႏူးႏူး ရႊင္ျမဴးတက္ႀကြစြာ ျပဳလုပ္ေနႀကသည္။
မတင္ရီကိုယ္တပိုင္းက ခုတင္ေအာက္မွာ ေရာက္ေနသည္မို႔ ႏို႔အံုႀကီးကို ကိုင္ခ်င္ပါလွ်က္ႏွင့္ကိုင္ခြင့္မသာဘဲျဖစ္ေနသည္။ေမာင္ထူးက အရွိန္မပ်က္ ေဆာင့္ရင္း သူ႔လီးတန္ႀကီးအရင္းအထိ ကပ္ကပ္သြားစဥ္ မတင္ရီ၏ခါးကိုဆုပ္ကိုင္၍ ေနာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆုတ္ဆုတ္လာသည္။မတင္ရီကလည္း အလိုက္သင့္ပါပါ လာ၏။အခု မတင္ရီတကိုယ္လံုး ခုတင္ႏွင့္တေပေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ လြတ္ကြာလာသည္
ေမာင္ထူးက သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို မတင္ရီခ်ိဳင္းေအာက္လွ်ိဳသြင္းျပီး ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ဆုပ္ကိုင္မည္ျပဳရာ မတင္ရီက ကိုယ္ကိုႀကြေပးလိုက္၏။သည္ေတာ့မွ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လ်က္ေညွာင့္၍ ေညွာင့္၍ ေဆာင့္ေဆာင့္ထည့္ လိုက္သည္။
“…ပလြတ္…ဖြတ္….ျပစ္…ျပစ္….ပလစ္…ဖြတ္….ဖြစ္….စြတ္…စြတ္…. ဒုတ္….ဒုတ္…”
“…..အင့္..အ….အေမ့….အင့္…အ….အမေလး….အ..အေမ့….အင့္..ကၽြတ္..ကၽြတ္… ရွီး..အင့္…အ….အား…အ…..”
အားပါးလြန္းလွေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေႀကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ႀကမ္းျပင္ေပၚဖိေထာက္ျပီး ခါးကိုေကာ့ကာ ေကာ့ကာ စံုပစ္ပစ္ခံသည္။
ကာမလွ်ပ္စစ္လႈိင္းႀကီးက မတင္ရီတကိုယ္လံုး ေႏြးကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖတ္သန္းသြားသည္။တကိုယ္လံုးရွိ အေႀကာမွန္သမွ် စုလိမ္ရစ္ပတ္ျပီး ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ သလိုခံစားရသည္။
တဆက္တည္း ေစာက္ဖုတ္တဝိုက္တြင္ ရစ္ပတ္ဖြဲ႔ေႏွာင္ထားေသာ ကာမအေႀကာမွန္သမွ် ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားျပီး ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္ျပန္သည္။တကိုယ္လံုးရွိ အားအင္ေတြကိုစုပ္ယူလိုက္သလို ခံစားရျပီး ငယ္ထိပ္တခုလံုးပူရွိန္းသြားကာ ေမာင္ထူးလီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ႀကြက္သားေတြက အားကုန္ညွစ္ျပစ္လိုက္သည္။ေမာင္ထူး လေခ်ာင္းတခုလံုး ဖ်င္းကနဲ က်ဥ္တက္သြားျပီး ဟင့္ကနဲ အင့္ကနဲ တုန္ခါလွ်က္ လေရပူေတြကို မတင္ရီေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ေမာင္ထူးက ခါးကို မတ္မတ္ထားလွ်က္ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ လေရထြက္ေသာအရသာကို တဝႀကီးခံစားေနေတာ့သည္။မတင္ရီခမ်ာလည္း သူ႔ပါးျပင္တဖက္ကို ႀကမ္းျပင္ေပၚအပ္ကာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ဇိမ္ႏွင့္ခံစားေန ပါေတာ့၏။ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ႀကာႀကာမွိန္းေနႀကသည္။လီးတန္ႀကီး သိသိသာသာ အရွိန္ေလ်ာ့သြားမွ ေမာင္ထူးက ဆြဲႏႈတ္လိုက္ျပီး ေက်ာလည္အထိ
ေရာက္ေနေသာ ထဘီကို ဆြဲဖံုးေပးလိုက္၏။မတင္ရီကိုလည္း တေစာင္းအေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလိုက္၏။
မတင္ရီတေယာက္ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကာ ဘာမွမလႈပ္ရွား ႏိုင္ေတာ့။လႈပ္ရွားခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့။ေမာင္ထူးက ႀကမ္းေပၚပံုေနေသာ သူူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္ဝတ္လိုက္၏။ပုဆိုးဝတ္ေနခိုက္ ေအာက္သို႔ငိုက္ဆင္းက်ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မတင္ရီက မ်က္လံုးေမွးစင္းလွ်က္ ႀကည့္လိုက္ေသးသည္။လီးတန္ႀကီး က ငိုက္က်ေနသည့္တိုင္ လူဝႀကီး မာန္ဟုန္မေျပေသးဘဲ ရွိေန၏။မတင္ရီခမ်ာမွာေတာ့ အေတာ္ေလးႏြမ္းလ်ေပ်ာ့ေခြေနျပီ။ေမာင္ထူး
တေယာက္ စိတ္ေတြျပန္ထလာျပီး တခ်ီတေမာင္းထပ္ေဆာ္ေနလွ်င္ မတင္ရီတေယာက္ သူ႔အိမ္သို႔ပင္ျပန္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ထို႔ေႀကာင့္မထခ်င္ ထခ်င္ႏွင့္လူးလဲထလိုက္ျပီး အနားတြင္ထိုင္ေနေသာ ေမာင္ထူးကို ပုခံုးေစာင္းျဖင့္တိုက္ရင္း ……………
“…..ဟြန္း….အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္တတ္ လူကို အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ ျဖစ္ေအာင္ကို ခံလိုက္ရတာ….”
“…မမ…ကလဲ….ခံခ်င္လို႔ တမင္ေရာက္လာတာ…..မဟုတ္လား…”
ေစာေစာက ေဒၚေဒၚဟုသံုးမည္ စိတ္ကူး၏။မႀကာခင္ကမွ ကိုယ္ကဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လိုးထားတာကို ခံထားရတဲ့ မိန္းမမို႔ ‘မမ’ ဟုသာ သံုးလိုက္ေတာ့သည္။
တကယ္အားျဖင့္ မတင္ရီသည္ တရားဝင္မဟုတ္သည့္တိုင္ သူ႔မယားတပိုင္းျဖစ္သြား၏။ကိုယ္ကလဲ အလိုလိုပင္ သူ႔လင္ငယ္ျဖစ္သြားျပီး။
“…..အံမယ္….ခံခ်င္လို႔ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး…ေနာ္…ပူစီမ လာဖမ္းတာ ..
….ဟြန္း သူကသာ လူကို မတရားလိုးတာပါေနာ္….”
မတင္ရီက ဒူးတုတ္ထိုင္လ်က္ကပင္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ သူ႔ဆံပင္မ်ားကို လက္ႏွင့္စုပ္သပ္ျပီး ျပင္ထံုးလိုက္၏။ခါးကမတ္ေကာ့ေနျပီး ရင္သားအစံုက အထက္သို႔ခ်ီေမာ့ေနသည္။မာန္အကင္းမေသေသးေသာ ေမာင္ထူးေပါင္ႀကားက လီးတန္ႀကီးမွာ တဖန္ႀကြေတာင့္လာျပန္သည္။အက်ီႏွိပ္သီး ေတြကို ျပန္မတပ္ေသးသျဖင့္ တင္းေျပာင္ဝင္းအိေနေသာ ႏို႔အံုမို႔မို႔ႀကီးေတြကို အထင္းသား အရွင္းသားျမင္ေနရသည္ျဖစ္ရာ လူပ်ိဳသိုး ေမာင္ထူး၏ရမၼက္မီးလွ်ံက တစတစအရွိန္ျပင္းထန္လာျပန္သည္။
မတင္ရီက ႀကာမူအျပည့္ပါေသာ မ်က္ေစာင္းျဖင့္ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳ ခပ္ဖြဖြေလးထိုးရင္း…………………..
“…ဟြန္း…ႀကည့္လွပါလားကြာ….ႀကာရင္….မမအရည္ေပ်ာ္သြားပါအံုးမယ္… အဟင္း ဟင္း….”
မႀကာမွီအခ်ိန္ပိုင္းကပင္ ေစာက္ဖုတ္အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး
သိရွိထားေသာ ေမာင္ထူး မ်က္လံုးေတြက ရမၼက္အရွိန္ျဖင့္ ဝင္းထိန္လွ်က္ရွိပါသည္။
ေမာင္ထူးအျမင္မွာလည္း မတင္ရီ၏ရမၼက္ခိုးေတြ ေဝလ်က္ရွိေသာ မ်က္လံုးအစံုကို ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ဖိုဓာတ္၊မဓာတ္ေတြက အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ဓာတ္ခိုက္အားျပိဳင္လ်က္ ရွိေနပါသည္။တခါစားဖူးထားသျဖင့္ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေရွ႔တဆင့္တိုး၍စားရမွာကို ေႀကာက္ရြ႔ံျခင္း မရွိေတာ့ေပ။
ေမာင္ထူး မတင္ရီအနားသို႔ တိုးကပ္သြားျပီး ခ်ိဳင္းေအာက္က ေပြ႔မလိုက္သည္။၂ ခ်ီတိုင္တိုင္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝျပီးျဖစ္ေသာ မတင္ရီမွာ တကယ္အားျဖင့္ ႏြမ္းလ်ေနပါသည္။ထို႔ေႀကာင့္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ကေလး စိတ္ထမလာခင္မွာပင္ အိမ္ျပန္ဖုိ႔ စဥ္းစားထားျပီးျဖစ္၏။သို႔ေသာ္ တဏွာရာဂစိတ္က ဆန္းႀကယ္လွသည္။ျပန္ခ်င္စိတ္ရွိသည့္တိုင္ တံု႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေန၏။မခြာႏိုင္ မခြာရက္ ျဖစ္ေနသည္။သူမ၏ကာမဆႏၵကို ျပည့္ဝေအာင္ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ေသာ သည္ေကာင္ေလး ၏အနားမွ မတင္ရီတေယာက္ တဖဝါးမွမခြာႏိုင္ေသးဘဲ သူျပဳသမွ် ႏုရမည့္အေျခသို႔ ျပန္ဆုိက္လာျပန္သည္။
“…မမ….ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ…..ေနာက္ရက္ေတြ ရွိေသးတာပဲေနာ္…”
ႏွစ္ကိုယ္ယွဥ္ရပ္မိစဥ္ မတင္ရီက ေျပာလိုက္၏။
“…အိုဗ်ာ….ေနာက္ေတြဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔…..အခုခ်ိန္က ပဓာနဘဲ…ဘာလဲ…
…….. မမက…..မေက်နပ္ဘူးလား….”
“…..ဟြန္း…..သူ႔….စိတ္ခ်ည့္ပဲ…”
မတင္ရီက စိတ္မရွည္သံေလးျဖင့္ေျပာရင္း ပုဆိုးအတြင္းမွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းဆုပ္ရမ္းျပစ္လိုက္သည္။ေမာင္ထူးက မတင္ရီ ပါးကိုဆြဲေမာ့ျပီး နီေထြးဖူးရြေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို ျပြတ္ကနဲ စုပ္နမ္းလိုက္၏။ေႏြးေထြး
ရွိန္းျမေသာ ကာမေတေဇာဓာတ္က မတင္ရီတကိုယ္လံုး ျဖတ္သန္းသြားသည္။
ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အားရေအာင္စုပ္ျပီးေနာက္ မတင္ရီကို ခုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ခိုင္းျပီး ကန္႔လန္႔ျဖတ္လွဲသိပ္လိုက္သည္။တန္းလန္းႀကီးတြဲက်ေနေသာ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး ထဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ဖင္ဆံုႀကီးႏွင့္ ဖိမိထားသျဖင့္ ထမီက ထစ္ခံေနသည္။
“….ဟြန္း….ရႈပ္ကိုရႈပ္တယ္…” ..
ဟု ညည္းညဴျပရင္း ဖင္ဆံုထြားထြားႀကီးျဖင့္ ဖိထားေသာ ထမီကို ႀကြေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ထူးက ေက်နပ္စြာျဖင့္ ထဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ျပီး ႀကမ္းျပင္ေပၚတြင္ စံုပံုထားလိုက္သည္။ျပီးေနာက္ ျဖဴဝင္းသြယ္လ် ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖဲ၍ ဒူးေကာက္ေကြးဆီမွ မကိုင္ျပီး ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ တြန္းတင္လိုက္သည္။ေစာက္ေရေတြျဖင့္ စိုရႊဲေနေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းအစ္ ျပဴးထြက္လာ၏။ျဖဴဝင္းေသာ ဆီးခံုေအာက္တြင္ ေစာက္ေမႊးေတြက နက္ေမွာင္ရႈပ္ေထြး ေန၏။
အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္လႊာက အနည္းငယ္ လန္ဟေနသည္။ကၽြတ္ထြက္မတတ္ျပဴးႀကည့္ေနေသာ ေမာင္ထူးအမူအယာေႀကာင့္ မတင္ရီခမ်ာ ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္ေနပါသည္။
အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္၍ လိုးပါးဝေနေသာ မိန္းမျဖစ္သည့္တိုင္ အလြန္ ျပင္းအားေကာင္းလွေသာ မ်က္လံုးတို႔ျဖင့္သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ အႀကည့္ခံရေသာအခါ ရွက္ေသြးေတြဖ်န္းလာမိသည္။သည္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္..
ဂေယာက္ေခ်ာက္ျခားေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္မိသည္။
“……အင့္…..ဒါပါ….ခၽြတ္….”
ႏွိပ္သီးေတြျပဳထြက္ေနေသာ သူ႔အက်ၤီကို ပုတ္ျပလိုက္၏။မတင္ရီက ေငါ့ေျပာမွန္းသိ သည့္တိုင္ ေမာင္ထူးအလြန္ေက်နပ္သြားသည္။မတင္ရီ ေက်ာေအာက္မွ လက္ပင့္သြင္း
မျပီး အက်ီကို ခၽြတ္သည္။
ျဖဴဝင္းတင္းမို႔ ႏုထြတ္ေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ကာ ဘယ္ညာလူးကာ အထပ္ထပ္အခါခါ နမ္းသည္။မတင္ရီတကိုယ္လံုး ယားက်ိက်ိျဖစ္ကာ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ျပီး တခစ္ခစ္ႏွင့္ျဖစ္ေန၏။သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေမာင္ထူး၏ေခါင္းကို သိုင္းဖက္ထားသည္။
ေမာင္ထူးက ႏို႔အံုအရင္းမွ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီး ႏို႔သီးေခါင္းေတာင့္ေတာင့္ ေလးကို ကေလးႏို႔စို႔သလို စို႔ေပးျပန္သည္။အခုလို အစို႔မခံရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကာျပီျဖစ္၏။ကေလးမေမြးခင္ ညားကာစေလာက္က သူ႔ေယာက်ာ္း၏ႏို႔စို႔ေပးျခင္းကို မႀကာမႀကာခံရဖူးသည္။မတင္ရီတေယာက္ အလြန္သေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ခဲ့သည္။ အခုလည္း တကိုယ္လံုး တျဖိဳးျဖိဳးတဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ကာ ရာဂစိတ္ေတြ ပိုႀကြလာသည္။
ေမာင္ထူးက အျပာစာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးထားသျဖင့္ လိုးနည္းလိုးဟန္ လိုးရမည့္ပံုစံေတြကို မ်က္စိထဲျမင္ေယာက္ထားျပီးျဖစ္၏။မတ္တပ္ ရပ္၍ လိုးေဆာင့္ရသည္က ပိုအားရွိေႀကာင္းသိထားသည္။အခုစာေတြ႔႕ကို လက္ေတြ႔အသံုးခ်ဖို႔ အခြင့္ႀကံဳလာျပီ။
ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရစုပ္ယက္ဆုပ္ေခ်ျပီးေနာက္ ကိုယ္ကိုခြာ၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။မတင္ရီ၏ဒူးေကာက္ေကြးကို သူ႔ပုခံုးေပၚမတင္လိုက္၏။ အထက္သို႔ေကာ့ေထာင္ေနသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ဖိ၍ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ဖိႏွစ္သြင္းလိုက္သည္။
လီးတန္ႀကီးက ၃ လက္မခန္႔ ဇြိကနဲနစ္ဝင္သြားသည္။ေမာင္ထူးက ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ကိုင္း၍ မတင္ရီလက္ေမာင္းႀကားႏွစ္ဖက္ေအာက္ သူ႔လက္ကို လွ်ိဳသြင္းျပီး ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ထိထိမိမိဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့မွ က်န္ရွိေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို တရစ္ျခင္းသြင္းသည္။
“…..ဖြိ…..ဖြိ….ဖြစ္……ဖြစ္….ဖြိ…ဇြီ…..ဇြပ္…..ျဗစ္…..”
လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား ႏုႏုေတြကို ထိုးေဖာက္၍ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ႀကပ္ႀကပ္တည္းတည္းႀကီး ဝင္သြားသည္။ မတင္ရီက မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္ထားျပီး တိုးဝင္လာေသာ လီးႀကီး၏အေတြ႔အရသာကို ဇိမ္ႏွင့္မွန္းခံရင္း အလြန္အားရေက်နပ္ ေနသည္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ သူ႔ေယာက်ာ္းက ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုးနည္းျဖင့္သာ လိုးေပးေလ့ ရွိသည္။တခါတခါ စိတ္ကူးေပါက္မွသာ ေလးဖက္ေထာက္လိုးတာမ်ိဳး ေရွ႔ဖင္ကုန္းခိုင္းျပီး လိုးတာမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ရွိ၏။အခုလို ခုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္ ပက္လက္လွန္ျပီး မတ္တပ္ရပ္လိုးေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မႀကံဳဖူးေသးေပ။
ပုခံုးကို လက္ႏွင့္ထိထိမိမိ ဆုပ္ကိုင္ျပီး ဖိေထာက္ထားသည့္အတြက္ လီးတန္ႀကီးက သားအိမ္ဝအထိဆိုက္လာသည္။ေမာင္ထူးက ဖင္ေႀကာႀကီးကို အစြမ္းကုန္ရႈံ႔၍ ကိုယ္ကိုအနည္းငယ္ေနာက္ဆုတ္ကာ လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္သည္။ ျပီးေတာ့ တရွိန္ထိုးေဆာင့္သြင္းသည္။
အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ ေဆာင့္ေသာဒဏ္ေႀကာင့္ မတင္ရီတကိုယ္လံုး မီးပြင့္မတတ္ ခံစားလုိက္ရျပီး ေကာ့တက္သြား၏။သူမလက္ႏွစ္ဖက္ က ေမာင္ထူးလက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ေယာင္ရမ္းျပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။
ဒူးေကာက္ေကြးက ေမာင္ထူး ပုခံုးေပၚတင္ထားရသျဖင့္ တကိုယ္လံုး အခ်ဳပ္ခံထားရသလိုျဖစ္ေစ၏။အသြင္းအႏႈတ္ ေလးငါးဆယ္ခ်ီခန္႔ ျပဳပ္လုပ္ျပီးေသာ အခါ ေမာင္ထူးက အရွိန္ႏွင့္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေႀကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္ျပီး အားပါသျဖင့္ မတင္ရီကလည္း မ်က္လံုးစံုမွိတ္လ်က္ အံႀကိတ္ျပီး ခံသည္။
“…..ဖြတ္…ပလြတ္…..ဖြတ္…..ျဗစ္….ဒုတ္..ဖြတ္…"
" အား..အ…အား…အေမ့…ရွီး……..အီး…အ….. အေမ့….အေမေလး…..အီး…ရွီး….အား…အ……”
မတင္ရီကလည္း ရွိသမွ် အားကုန္ထုတ္ကာ ေမာင္ထူးေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ဖြတ္ဖြတ္သံ အီးအား သံေတြက တခန္းလံုး ပြက္ေလာကို ညံေန၏။ လူပ်ိဳးသိုးပီပီ အလြန္သန္မာလွေသာ အင္အား ေတြႏွင့္ တဖြတ္ဖြတ္ တဇြိဇြိ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ ……
“….မမ…..ေကာင္းလား ဟင္…..”
မတင္ရီတေယာက္ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းေနသျဖင့္ ေမာင္ထူးအေမးကို ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေျဖႏိုင္။ေတာ္ေတာ္ႀကာမွ…..
“…..အင့္….အေမ့….ကၽြတ္….ကၽြတ္…..ေကာင္း….ေကာင္း….တယ္ကြယ္….”
“ျပိဳင္တူျပီးလွ်င္ ေကာင္းႏိုင္ပါသည္။”
ျပီးပါျပီ။

No comments: